Love Story. นิยามรักของฉันและเธอ ( TK )
เขียนโดย 
FaTK
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 21.03 น.
แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน พ.ศ. 2556 13.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
24) บทส่งท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทส่งท้าย
+ ตอนนี้โทโมะอันเป็นที่รักยิ่งของพวกเราได้หยุดหายใจแล้ว T^T ดังนั้นจึงให้สิทธิรีดเดอร์ต่อไปนี้ +
----------------------------------------------------------------------------------------------
a. เลือกให้โทโมะตาย ให้อ่านตอนพิเศษ 1
- ชอบตอนจบแบบเศร้าๆ ซึ้งๆ ให้ข้อคิดดีดี :)
b. เลือกให้โทโมะมีชีวิตต่อ ให้อ่านตอนพิเศษ 2
- รับไม่ด๊ายยย T^T พระเอกห้ามตาย! ตอนจบต้องแฮปปี้แอนดิ้งเส้ะ U.U
----------------------------------------------------------------------------------------------
ตอนพิเศษ 1. เสียสละเพื่อเธอ
' เขาเสียชีวิตแล้ว... '
' เขาเสียชีวิตแล้ว... '
' เขาเสียชีวิตแล้ว...'
คำนี้ยังวนเวียนอยู่ในหัวของฉันไม่หยุด หลังจากแม่ของเขามาที่เกิดเหตุแล้วนำร่างไร้สติของโทโมะไปที่ไหน
ซักที่ ... ฉันเดินใจห่อเหี่ยวกลับมาที่บ้าน ไม่นานนักประตูก็เปิดออก
" ยัยแก้ว! " เฟย์วิ่งหน้าตั้งเข้ามากอดฉัน
" เฟย์... ฮึก โท...โมะ " ฉันร้องโฮ พลางกอดตอบเฟย์ เฟย์ก็เอามือลูบหลังฉันเป็นเชิงปลอบ
" อย่าร้องไห้สิ... รู้มั๊ยชั้นจะร้องตามแกนะ " เฟย์เลื่อนมือมาลูบผมฉันแทน
" ฮือออออออ "
" นี่ ถ้าแกร้องไห้ โทโมะมาเห็นเข้า โทโมะจะเสียใจเอาน้า " เฟย์คลายกอดแล้วปัดผมออกจากหน้าให้ฉัน
" เค้า...คง ไม่ได้เห็น...ฉัน ฮึก อีกแล้ว " ฉันเอาสองมือปิดหน้าร้องไห้ ความรู้สึกมากมายถาโถมเข้ามาจนจุกอก
ทำไมเค้าต้องเสียสละเพื่อฉันด้วยนะ...ยอมโดนรุมกระทืบก็เพราะฉัน...เจ็บก็เพราะฉัน...ตายก็เพราะฉันน...
" ถึงตอนนี้ร่างกายเค้าอาจจะไม่อยู่ แต่ใจ... " เฟย์เอามือขวาของตัวเองมาแตะที่อกซ้ายของฉัน
" เค้าอยู่ที่แกเสมอแหละ "
TOMO PAST ::
มืด มืด มืด มืด มืดดด . มองไม่เห็นอะไรเลย
" ฮะ...เฮ้ " ผมส่งเสียงหยุดความเงียบสงัด
" หวัดดี มนุษย์โลก " เสียงชายผู้หนึ่งดังขึ้นอย่างเย็นยะเยือก ทำให้ผมขนลุกอย่างบอกไม่ถูก
" อะ...เอ่อ คุณเป็นใคร " ผมถามแบบตะกุกตะกัก
" ซา...ตาน " เฮือกกกกกกกกก ซะ ซาตาน! แสดงว่าผม...
" ตายแล้ว " ซาตานตอบเสียงเรียบ ตาย...แล้ว งั้นเหรอ ?!
" เจ้าสามารถกลับไปเกิดได้นะ เพราะดวงยังไม่ถึงฆาต " ซาตานเอ่ยเสียงเบา
" จะ...จริงเหรอ! ไป ผมจะหายัยแก้ว ไปตอนนี้ เดี๋ยวนี้เลย! " ผมดีใจจนบอกไม่ถูก
" แต่! "
"....." ผมนิ่งเงียบรอฟัง
" ต้องแลกกับชีวิต...คนที่แกรัก! " ฮะ! คนที่ผมรัก...แก้ว!
" ไม่! " ผมปฏิเสธทันควัน
" ทำไมละ "
" ความรัก...คือการเสียสละ ผมเห็นแก่ตัวไม่พอ! ที่จะต้องให้เธอไปลำบาก โดยที่ผมเสวยสุข! " ผมขึ้นเสียง
" ฮะๆ แปลว่าเจ้ายอมตาย " ซาตานเอ่ย
" ใช่ครับ อย่างว่า ผมสละเพื่อเธอได้ทุกอย่าง ยกเว้น...สละความรักออกจากเธอ ผมทำไม่ได้จริง ๆ... "
When you love some one.. You'll do anything to reach the heart of one you love.
' เมื่อคุณรักใครซักคน คุณพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อเขาเสมอ...'
( THE END )
ตอนพิเศษ 2. นิยามความรัก
" โทโมะ!! ฮือ " หลังจากได้ยินคุณตำรวจพูดเช่นนั้น น้ำตาก็ทะลักออกมาไม่ขาดสาย
" นาย ฮึก...ห้ามตายนะ! " ฉันเขย่าตัวโทโมะแบบคนบ้าคลั่ง
" ไม่งั้น...ฮือ นายจะได้ยินคำนี้ได้ยังไง... " ฉันเอามือปาดน้ำตาลวก ๆ
" ฉัน...รักนาย... ว้าย! " พูดจบร่างฉันก็ถูกกระชากล้มลงไปทับตัวโทโมะ
" พูดออกมาได้ซักทีนะ " โทโมะกอดฉันแล้วส่งยิ้มให้ อ๊ะ! นี่แสดงว่านาย...
" ไอ้บ้า! นายหลอกฉันนี่นา! นิสัยเสียที่สุด รู้ไหมว่าฉันตกใจหนะ " ฉันเอากำปั้นทุบอกโทโมะไม่ยั้ง
" โอ๊ยๆๆ ฮะๆ ก็ถ้าไม่ทำแบบนี้เธอจะยอมบอกมั๊ยล่ะ ว่ารักฉัน..." โทโมะเอามือมาบีบจมูกฉันเบา ๆ
" ก็ไม่เห็นต้องทำแบบนี้นี่นา.... " ฉันตีแขนโทโมะเบา ๆ
" โอ๊ย เจ็บนะ " โทโมะเอื้อมมือไปกุมแขนตัวเอง
" แล้วนี่ทำไมคุณตำรวจบอกว่านายตายแล้วล่ะ " ฉันผละออกจากโทโมะแล้วหันไปมองคุณตำรวจที่ยืนยิ้มกรุ่มกริ้ม
อยู่คนเดียว -*- อย่าบอกนะ ว่าเป็นแผนน่ะ -0-
" ก็ตอนที่คุณตำรวจก้มลงมาฟังเสียงหัวใจฉันหนะ ฉันเลยถือโอกาสกระซิบบอกเขาว่าให้บอกเธอว่าฉันตายแล้ว
อยากทดสอบความรักของแฟนน่ะ แค่นี้เองนะ...ไม่ใช่แผ๊นนนน " โทโมะขึ้นเสียงสูงแล้วหันไปหัวเราะกับคุณ
ตำรวจอย่างมีความสุขสำราญเบิกบานฤทัย -*-
" นายนี่มัน! " ฉันกำลังจะอ้าปากด่าก็ถูกโทโมะคว้าร่างไปแล้วประกบปากฉันอย่างแผ่วเบา สัมผัสที่นุ่มนวลทำฉัน
ไม่สามารถปฏิเสธมันได้ เวลาเนิ่นนานพอควรโทโมะผละจากฉันออกอย่างเชื่องช้าแล้วเอาลิ้นเลียปากตัวเอง
" หว๊านหวาน ^O^ " โทโมะพูดออกมาหน้าตาเฉย แต่ฉันนี่สิ หน้าแดงไปไหนต่อไหนแล้ว >///<
" อะ...ไอ้บ้า! >///< " ฉันพูดอย่างเขิน ๆ แล้วเอามือตีโทโมะ
" น่ารักจังเลย ^O^ " โทโมะยังเล่นไม่หยุด -///-
" เอ๊ะ แล้วเลือด! OoO" ฉันเมื่อเหลือบไปมองเสื้อโทโมะของนึกขึ้นได้ เมื่อกี้เค้าได้รับบาดเจ็บนี่นา ทำไมมามัว
ทำหน้าระรื่นอยู่ได้ -0-
" อ๋อ...ฮะๆ นี่เป็นแผนของฉันกับเควินน่ะ " แผนน !?
" หาา อะไรนะ O.O" ฉันต๊กกะใจจนตาโตเท่าไข่ห่าน
" นี่มันน้ำแดง เธอดูไม่ออกหรือไงยัยบ้า " โทโมะพูดพลางดึงเสื้อตัวเองออกมาโชว์
" เล่ามา! " ฉันทำหน้าเบ้แบบไม่พอใจ
" ก็เมื่อวานเควินมาบ้านฉัน บอกว่าแฟนเก่าเขากลับมาแล้ว เขาจะตัดใจจากเธอ ฉันก็เลยขอให้ช่วยอะไรนิด ๆ
หน่อย ๆ ถ้าเขาโดนตำรวจจับ ฉันก็จะไปประกันตัวให้ ^O^;" โทโมะพูดหน้าระรื่น
" ร้าย กาจ -_- " ฉันทำหน้าหน่าย โทโมะก็เข้ามาช้อนตัวขึ้น
" ทำอะไรหนะ! ปล่อยนะๆ " ฉันดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของโทโมะ
" ปล่อยแน่ แต่ต้องไปประกาศให้โลกรู้ก่อน ว่าเธอเป็นแฟนใคร! ^O^" โทโมะยิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วอุ้มฉันวิ่ง
ไปที่นอกบ้าน
" ทุกคนคร๊าบบบ! ยัยตัวเล็กนี่แฟนโผมมม! ใครห้ามยุ่งนะ ไม่งั้นผมเอาตายแน่! " โทโมะตะโกนทำเอาฉันรีบเอา
หัวซุกไปที่อกเขาทันที นายนี่น้า โทโมะ... น่ารักจริงๆ เลย >//<
(THE END)
อ๊าาาา ในที่สุดเรื่องนี้ก็จบแล้ว ><; เป็นไงบ้างคะ เลือกแบบในก๊านนน ยู้ฮู ^O^
* เซกู้ดบายรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนะค่ะ เราคงไม่ได้เจอกันอีกนานเลย ไรเตอร์งานยู๊งยุ่ง T^T
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่อ่านเรื่องนี้จนจบ คอยติชม ให้คำแนะนำ กับไรเตอร์นะค้า รักรีดเดอร์ที่ซู๊ดด >O<
By. FaTK
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
