Love Story. นิยามรักของฉันและเธอ ( TK )
เขียนโดย 
FaTK
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 21.03 น.
แก้ไขเมื่อ 6 เมษายน พ.ศ. 2556 13.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) เข้าใจแล้ว...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" แกว่าไงนะ " ชายชุดดำพูดแบบไม่เชื่อหู
" คนที่ฉันรักอยู่นี่แล้วไง...เบลล์นี่ไง คนรักของฉัน รู้ไว้ซะ! ไม่ใช่ยัยนั่น " โทโมะพูดพร้อมจับมือเบลล์แน่น
ปังงงงงงงง !
" พอซักที!! " ฉันเปิดประตูรถกระแทกอย่างแรง พร้อมปาดน้ำตาสองแก้ม
" กะ...แก้ว " โทโมะเหมือนไม่เชื่อสายตา มือของเขาคลายออกจากเบลล์ทันที
" ไม่ได้รักทำไมไม่บอก! ฮึก ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ไอ้สาระเลว ฮือ " ตอนนี้ฉันเหมือนคนบ้า ร้องไห้อยู่ริมถนน และ
ตะโกนแบบคนเสียสติ
" แก้วฟังก่อน... ฉันอธิบายได้! " โทโมะพยายามคว้ามือของฉันแต่ฉันก็สบัดมันอย่างแรง
" ไม่ต้องพูดแล้ว "
"...."
" ฉันรู้แล้ว "
"...."
" นายไม่ได้รักฉัน...นายไม่เคยรักฉัน และที่สำคัญ...เราไม่ได้รักกัน!!" ฉันพูดจบก็วิ่งขึ้นรถและปิดประตูทันที
ไม่สนใจฟังเสียงเรียกตามใด ๆ ทั้งสิ้น และขับรถออกมาอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง
เจ็บ....
ตอนนี้มันเจ็บไปหมดแล้ว อยากร้องไห้ปลดปล่อยออกมาให้มากที่สุด ฉันเกลียดนายจริง ๆ โทโมะ เกลียดนาย
จริง ๆ ....
TOMO TALK ::
พอแก้วมาพูดแบบนั้น ไอ้บ้านั่นมันก็วิ่งหนีไปซะดื้อ ๆ เบลล์ก็อยู่ในอาการตกใจ ส่วนผมก็พูดอะไรไม่ออก
ทำอะไรไม่ถูก 'นี่ผมพูดอะไรออกไป (?)' ผมมันขี้หลาดจริง ๆ ! พูดอะไรเพื่อเอาตัวรอดให้ตัวเอง แม้มันจะ
ตรงข้ามกับความรู้สึกของตัวเองทุกอย่างก็ตาม... ผมรู้สึกผิดมาก ๆ ไม่รู้ว่าควรทำยังไงดี ไม่รู้ว่าจะพูดกับแก้วยังไง
จะพูดกับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านี่ว่ายังไง ? ใช่...เธอเป็นแฟนผม แต่ผมไม่ได้รู้สึกกับเธอแบบนั้นมานานแล้ว หรือ
พูดง่าย ๆ ว่า ตั้งแต่เจอแก้วแล้วล่ะ ผมจะอธิบายยังไงให้เธอเสียใจน้อยที่สุด โอ๊ยยย... ปวดหัวนะ T^T
" โทโมะมีอะไรจะพูดกับเบลล์หรือเปล่าค่ะ " เบลล์ส่งยิ้มบางเบาให้ผม ทำให้ผมรู้สึกผิดมากเข้าไปใหญ่
" .... " ผมเงียบ
" เบลล์ไม่รู้นะค่ะว่าโทโมะกับน้องแก้วเป็นอะไร และมีปัญหาอะไรกัน แต่ตอบเบลล์ที " เบลล์จ้องหน้าผม
" .... "
" ความรักของเรายังคงเป็นเหมือนเดิมใช่ไหมค่ะ " ฮึก ผมถึงกับสะอึกในคำถามของเบลล์ แล้วผมจะตอบว่าอะไร
ตอบว่าผมรักแก้วผมไม่ได้รักเธองั้นเหรอ !? มันไม่ใจร้ายเกินไปสำหรับเธอหรือไง !!
" โทโมะอย่าเงียบสิค่ะ ! "
" ความรักของเรา... " ผมพูดขึ้นเบา ๆ พลางก้มหน้า ผมไม่กล้าสบตากับเธอจริง ๆ
" .... "
" เหมือนเดิมครับ " ผมพูดออกไปอย่างนั้นเพราะผมทำร้ายเธอไม่ได้จริง ๆ ผมสงสารเธอ....
" โทโมะ! " เบลล์ร้องอย่างดีใจ และกระโดดมากอดคอผม แต่ผมนี่สิ...จิตใจห่อเหี่ยว ร่างกายไม่ตอบสนองใด ๆ
แล้ว ...
เบลล์อาสาไปส่งผมที่บ้าน เพราะรถได้เสียชีวิตไปเรียบร้อยแล้ว กระจกเยินไม่พอ กุญแจรถ
ยังหายอีก นี่แหละน้า...กรรมตามสนอง [เกี่ยวตรงไหนค่ะ ? -0-]
" ขอบคุณครับเบลล์ ขับรถดี ๆ นะ " ผมลงจากรถแล้วโบกมือบ๊ายบายให้เบลล์
" ค่ะ เบลล์รักโทโมะนะ " เบลล์พูดแล้วส่งยิ้มก่อนจะค่อย ๆ เคลื่อนรถออกไป
เบลล์โมะขอโทษ ความรู้สึกแบบนั้นโมะไม่มีให้เบลล์อีกแล้ว โมะเลวเอง...ขอโทษ....
แฮ่ ๆๆ ตอนนี้มันแบบสงส๊ารสงสารแก้วใจ และเบลล์ ? จริง ๆ ไรเตอร์สงสารเบลล์และ T^T
อุตสาห์จะไม่ใจอ่อนให้ตัวร้ายและน้ะ ! TOT ตอนหน้าจะเป็นยังไงหน้อออออ ? ฮิฮิ
ติดตาม+เม้นท์+โหวต ให้หน่อยนะค้า รักรีดเดอร์ ' Jupppp.
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
