One Wish ขอทำตามหัวใจ

"นี่นายมาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไงเนี่ยนี่มันห้องฉันน่ะ"
ตาบ้าเอ๋ย?สงสัยจะเข้าห้องผิด
"ฉันควรจะถามเธอมากกว่า...ว่าเธอมาอยู่ห้องฉันได้ไง-_-"
"นี่นายจะบอกว่าฉันเข้าผิดห้องงั้นหรอ"
ถ้าใช่จริงๆฉันคงจะเสียเซลฟมากเลย-*-..แต่จริงๆมันก็ชวนคิดน่ะเพราะห้องรับรองคงจะไม่ใหญ่ขนาดนี้คงจะไม่ใช่สีแบบนี้สำหรับฉันแล้วน่ะแต่ฉันว่าามน้ำไปก่อนดีกว่า
"ถ้าฉันบอกว่าใช่หล่ะ"
ฉันจะเชื่อน่ะสิ-*-
"ฉันไม่เชื่อหรอก...ฉันจะไปหาท่านฑูต"
แต่พอฉันกำลังลุกไป...
"พ่อฉันอ่ะหรอ"
"ว่าไงน่ะพ่่อนาย?"
"อือใช่เธอมีอะไรรึป่าว"
นายนั่นพูดพร้อมกับยักคิ้วเป้นเชิงถาม...แต่ที่ฉันตกใจก็เพราะว่าไม่เชื่อว่าท่านฑูต(ผู้ที่ใหญ่ที่สุดในพิภพนี่..ฉันเรียกสั้นๆน่ะ)จะเป็นพ่อลูกกับอีตานี่..เพราะท่านฑูตจากที่มองดูแล้วเขาเป็นคนสุขุมนุ่มลึกมีความเป็นผู้ใหญ่ที่ดีดูท่าทางน่าจะใช้สมองตัดสินปัญหามากกว่าใช้กำลังไม่เหมือนท่าทางของอีตาบ้านี่เลย-*-
"ท่าทางไม่เห็นจะเหมือนกัน"
"ก็มันแน่อยู่แล้วพ่อของฉันน่ะไม่หล่อเท่าฉันหรอก*-*"
เหอะพูดพร้อมทำตาประกายวิ๊บวั๊บ.หลงตัวเองชะมัดยาก..
"พล่ามซะไม่มี....ฉันไปหล่ะฉันต้องรู็ให้ได้ว่านี่ห้องใคร!"
"เชิญตามสบาย...หึแล้วเธอจะรู้ว่าเธอผิดเอง"
"ย่ะ"
"ให้ฉันไปด้วยมั้ย"
"ไม่ต้อง"
"ถ้าไม่ต้องแปลว่าเธอกลัวตัวเองผิดแล้วหน้าแตกต่อหน้าฉันหล่ะสิถ้าเราไปถามพร้อมกัน?"
"ชิ!ก็ได้นายมาได้"
หลังจากนั้นฉันก็เดินออกมาเพื่อจะไปหาท่านฑูต
"นี่ฉันดูจากท่าทางเธอแล้วเธอไม่ใช่คนในพิภพนี่ใช่รึป่าว"
"อือประมานนั้น"
"งั้นก็คงจะมาจากพิภพสวรรค์น่ะสิ...เพราะถ้าเป็นคนของพิภพนี่น่ะผู้หญิงจะต้องเซ็กซ์ๆเอ็กซ์ๆหล่ะคงไม่เหมือนเธอที่....?"
ขนาดอยู่ในนรกพวกเธอยังไม่ลดกิเลส-*-
"ฉันๆทำไมย่ะ"
"อ้วนก็อ้วนเตี้ยก็เตี้ยหัวก็ฟูและก็...."
"อีตาบ้าหน้าหมีพูหุบปากเลย"
"นี่เธอมีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันแบบนี้..หา!"
ฉันอาจจะตกใจนิดหน่อย..ทำไมคนพิภพนี่มันน่ากลัวกันจังน่ะ
"ทีนายยังว่าฉันได้เลย"
"เออๆหุบไปเลยยัย.."
"ฉันชื่อฟางกรุณาอย่าเรียกฉันอย่างอื่นฉันไม่ชอบเข้าใจมั้ยนายหมีพู-*-"
กรี๊ดๆถึงจะเป็นการแนะนำตัวแบบอ้อมๆแต่ฉันก็ยินดี><...ฉันจะยินดีไปทำไม-*-
"งั้นอย่ามาเรียกฉันว่าหมีพู"
"อ้าว!แล้วนายชื่อไรหล่ะ"
"ไม่บอกเว้ย"
"งั้นฉันจะเรียกว่าหมีพูๆๆๆๆๆๆ"
"เออๆบอกก้ได้ชื่อป๊อปปี้-*-"
555ในที่สุดก็รู้ชื่อหลอกถามตั้งนาน><......แล้วฉันจะอยากรู้ชื่อไปทำไม-*-
@ซ่องทำงานเอ่ย!ห้องทำงาน-*-
แบบว่าน่ะประชาชีมันอยู่เยอะจังฟ้ะ
"อ้าว!มีไรป๊อป...อ้าวฟางมีไรกันรึป่าว"
เสียงของท่านฑูตพูดขึ้นหลังจากที่เห็นฉันและนายป๊อปปี้เดินเข้าไป
"ยัยนี่เข้าห้องผิดว่ะพ่อ"
พูดจาไม่มีสัมมาคาราวะ-*-
"ป่าวน่ะค่ะตานี่ต่างหาก"
"ยัยนี่"
"ตานี่"
"ยัยนี่"
..
..
..
..
..
..
ผ่านไป10นาที
"ตานี่"
"ยัยนี่"
"พอ-*-"
หลังจากเถียงกันอยู่นานก็มีเสียงขัดจังหวะขึ้น...แหมกำลังมันส์ๆ<<เถียงมันส์""
"สรุปเกิดเรื่องอะไรกันแน่เนี่ยป๊อปบอกพ่อมาสิ"
"ก็ตอนนั้นผมกำลังหลับอยู่...พอผมกำลังหันไปนอนกอดหมอนข้างผมก็เจอยัยนี่อยู่ข้างๆผมอ่ะ"
"ก็นั่นมันห้องฉันนินายมานอนได้ยังไง"
"เอ่อ...ผมว่ามีอะไรผิดพลาดนิดหน่อยน่ะ"
ท่านฑูตพูดพร้อมกับเรียกยมฑูตคนนึงมา...ถ้าจำไม่ผิดคนนั้นเป็นนำทางฉันนิ
"ท่านฟางครับ...ท่านฟางเดินไปถูกรึป่าวครับ"
จากนั้นยมฑูตคนนั้นก็เดินมาหาฉัน
"ท่านเดินตรงไปแล้วเห็นห้องทางขวามือมั้ยครับ"
แงๆฉันนึกออก..ห้องที่ฉันคิดว่าเป็นห้องเก็บของห้องนั้นคงจะเป็นห้องฉัน
และฉันจำได้แล้วเดินตรงไปห้องขวามือแต่ฉัน...เดินตรงไปเลี้ยวขวามือ
"เอ่อ..ฉันว่าสงสัยฉันจำผิดฉันไปก่อนน่ะค่ะ..บาย"
"หึ..ทำเป็นเก่ง"
ฉันพูดพร้อมกับออกข้างนอกไปเพื่อไปห้องตัวเองแต่ฉันก็ได้ยินเสียงตานั่นมาด้วยอ่ากรี๊ดๆๆๆ...รับไม่ได่ค่า...ชิๆๆๆเหตุการณ์นี้มันทำให้ฉันอับอายมากเลย*-*..
สักวันฉันต้องชนะนายให้ได้นายป๊อปปี้!........
ช่วงเย็น..
@ห้องโถงใหญ๋
...
...............................................................................................................................
มาแล้วค่าสำหรับตอนต่อไป
เป็นไงบ้างค่ะ...ยังไงก็อย่าลืมติดตามกันเยอะน่ะค่ะ
แล้วเจอกันตอนหน้าค่ะ