คุณหนูตัวกวน...ป่วนกำลัง 3
9.8
เขียนโดย jam68
วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.22 น.
20 chapter
157 วิจารณ์
51.62K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 22.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) ตายแน่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แก้วฉันฝากดูน้องอันดาด้วยนะ"ฟางเดินจูงมือลูกสาวมาหาแก้วที่นั่งดูทีวีอยู่กับวินเทอร์และริวจิ
"จะไปไหนอ่ะ?"แก้วถาม
"ไปถ่ายหนังอ่ะ...ทีมงานโทรมาบอกว่าภาพมันสวยอ่ะเลยให้ถ่ายใหม่"
"แล้วป๊อบปี้อ่ะ?"
"วันนี้ป๊อบกับเขื่อนไปถ่ายรายการนี้"
"เออว่ะ!เคๆเดี๋ยวดูให้ละกัน"
"งั้นฉันไปแล้วนะสายแล้ว"ฟางพูดจบก็รีบเดินออกไป
"แก้วใจจร้าาาาาาาาา"เฟย์เรียกเสียงดัง
"ว่าไงจิ้งจก"
"เอ๊ะ!อย่ามาว่าฉันนะ"เฟย์เท้าเอวทำหน้าไม่พอใจ
"มีไรว่ามาคนจะดูหนัง"แก้วบอก
"ฝากดูลูกหน่อยดิ...เค้าต้องไปทำรายงานกับเพื่อนอ่ะ"
"ห๊ะ!!นี้ไปกันหมดบ้านเลยหรือไง แล้วฉันจะดูยังไงหมดเนี่ย"แก้วบ่น
"โทโมะก็อยู่ด้วยไม่ได้อยู่คนเดียวสักหน่อย"
"แต่เด็กๆอยู่กันตั้งสี่คน แกไม่สงสารพวกฉันเลยหรือไงเนี่ย"
"เอาน่าแก...ฉันเชื่อว่าสัญชาตญาณความเป็นแม่ของแกต้องทำได้แน่ น้องณดาหลับอยู่ข้างบนนะไปก่อน จุ๊บ"เฟย์เข้ามาหอมแก้มแก้วก่อนจะรีบวิ่งออกไป
"โอ๊ยยย...แก้วใจจะบ้าตาย"แก้วเอามือกุมขมับ
"ม๊าอย่าเครียดนะค่ะเดี๋ยววินจะช่วยดูแลน้องเองค่ะ"วินเทอร์เข้าไปจับมือแก้ว
"ขอบคุณนะค่ะน้องวิน"แก้วลูบผมลูกสาวอย่างเอ็นดู
"โอ๋ๆๆๆ...อย่าร้องนะครับคุณเก่งของลุง"โทโมะอุ้มน้องณดาลงมาข้างล่าง
"น้องณดาตื่นแล้วหรอ?"แก้วถาม
"ไม่ตื่นแล้วจะเห็นมั้ยละ"โทโมะบอกกวนๆ
"นี้อย่ามากวนนะ!คนยิ่งเครียดๆอยู่"แก้วบอก
"แล้วคนอื่นไปไหนหมดอ่ะ?"โทโมะไม่ได้สนใจที่แก้วบอกกับถามแก้วต่อ
"ฟางไปถ่ายซ้อมหนัง เฟย์ไปทำรายงานกับเพื่อน เฮีบกับพี่ป๊อบไปถ่ายรายการ"
"งั้นก็เหลือแค่เราสองคนอ่ะดิ"
"เออไง"
"โอ๊ยยยย...คนหล่อจะบ้าตาย"โทโมะบ่นอุบ
"งั้นนายดูเด็กๆไปนะเดี๋ยวฉันจะพาน้องณดาไปอาบน้ำสงสัยจะเหนี่ยวตัว"แก้วเดินเข้ามาอุ้มน้องณดาที่ร้องไห้งอแงไม่หยุด
"มีไรให้ช่วยมั้ย?"
"ไม่เป็นไรนั่งดูทีวีกับเด็กๆไปเหอะ"แก้วบอกแล้วเดินขึ้นข้างบนไป
"ป๊าครับริวอยากเล่นกับรูปี"ริวจิหันไปบอกโทโมะ
"รูปีอยู่บ้านป๊านะครับเราจะเล่นได้ยังไงละ"
"งั้นไปบ้านป๊ากันครับริวอยากเล่น"
"น้องริวจะให้ม๊าอยู่ดูแลพี่วิน อันดา แล้วก็น้องณดาคนเดียวหรอครับ น้องริวไม่รักม๊าหรอ?"
"รักสิครับ"
"ถ้ารักงั้นวันนี้อย่าดื้อ อย่าซน อย่างอแงนะครับรู้มั้ย"
"ครับ"
"ดีมากครับ"โทโมะขยี้ผมลูกชายอย่างเอ็นดู
"ป๊าค่ะวินไปเอาขนมมากินนะค่ะ"วินเทอร์บอก
"ได้ครับ ถือดีๆนะ"โทโมะตะโกนตามหลังไป
~เพล้ง~พูดยังไม่ทันขาดคำเสียงของตกแตกก็ดังขึ้น
"น้องวิน!"โทโมะรีบวิ่งเข้าไปดูลูกสาว
"วินขอโทษค่ะวินหยิบไม่ถึง"วินเทอร์ที่ปีนเก้าอี้อยู่บอก
"ถ้าหยิบไม่ถึงก็เรียกป๊าสิครับ ถ้าสิ่งที่ตกมาเป็น้องวินไม่ใช่จานป๊าจะทำยังไงละ"โทโมะบอก
"ขอโทษค่ะ"วินเทอร์ก้มหน้าสำนึกผิด
"อยู่นิ่งๆก่อนนะเดี๋ยวป๊าเก็บก่อน อันดากับริวอย่าเข้ามาใกล้ป๊านะ"โทโมะบอกเด็กๆก่อนจะจัดการเก็บกวาดเศษจานที่แตกแล้วอุ้มวินเทอร์และพาเด็กๆไปนั่งที่โซฟา
"นั่งดูทีวีไปนะครับเดี๋ยวป๊าไปเอาให้"โทโมะบอกก่อนจะเดินห้ายเข้าไปในห้องครัว
"เสียงดังอะไรอ่ะ?"แก้วที่อุ้มน้องณดาลงมาถาม
"วินทำจานแตกค่ะ วินขอโทษ"วินเทอร์ก้มหน้าสำนึกผิด
"แล้วน้องวินเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก"แก้วรีบเข้าไปดู
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"มาแล้วครับเด็กๆมากินขนมกันเร็ว"โทโมะเอาจานมาวางที่โต๊ะหน้าโซฟา
"อาบน้ำเสร็จแล้วหรอ?"โทโมะถามเมื่อเห็นแก้ว
"อืม...เห็นซีเรียลน้องณดาป่ะจะเอาให้กินอ่ะ"แก้วถาม
"อยู่ในตู้ห้องครัวมั้งไม่แน่ใจเหมือนกัน"โทโมะบอกก่อนจะอุ้มน้องณดาไว้เพื่อให้แก้วไปเตรียมอาหารให้ตัวน้อย
"ไม่มีเลยอ่ะ"แก้วเดินออกมาบอก
"แล้วจะทำไงอ่ะ ถ้าน้องณดาไม่ได้กินข้าวต้องอแงแน่ๆเลย"
"งั้นออกไปกินข้างนอกกันเหอะจะได้ซื้อของเข้าบ้านด้วย ของใช้น้องณดาหมดทั้งนั้นเลย"แก้วบอก
"ก็ได้นะ...เด็กๆครับไปเปลี่ยนชุดเร็วเดี๋ยวเราไปเที่ยวกัน"โทโมะบอกแ้วจูงมือเด็กๆขึ้นไปข้างบน
..................................................................................................................
~เซ็นทรัลพระราม 2~
"ป๊าครับริวอยากได้หุ่นยนต์"ริวจิสะกิดโทโมะแล้วชี้ไปที่ร้านขายตุ๊กตา
"เดี๋ยวค่อยมาซื้อนะครับไปกินข้าวก่อนนะน้องณดาหิวแล้ว"โทโมะบอก
"ครับ...แต่ป๊าต้องพามาซื้อนะ"
"โอเคครับ ไปเร็วม๊าไปนู้่นแล้ว"โทโมะจูงมือริวจิเดินตามแก้วกับเด็กๆไป
"กินร้านนี้ละกันเนอะ"แก้วชี้ไปที่ร้านสเต็ก
"แล้่วแต่สิ"โทโมะบอกก่อนจะพากันจูงมือเด็กๆเข้าไป
"นั้นมันพี่โมะกับพี่แก้วนี้"เด็กวัยรุ่นคนนึงพูดกับเพื่อน
"พาเด็กๆมาเที่ยวด้วยอ่ะ น่ารักมากเลยอ่ะแก"เพื่อนของเด้กคนั้นพูด
"ครอบครัวสุขสันต์มากๆ ถ้าพี่ป๊อบ พี่ฟาง พี่เฟย์ พี่เขื่อนมาด้วยคงฟินกว่านี้อ่ะ"
"แค่นี้ก็ฟินกระจายแล้วแก เหมือนพี่โมะกับพี่แก้วมีลูกสี่คนเลย"
"ถ้าจริงพี่โมะขยันนะเนี่ย"
"อ๊ายยยยยย"สองสาวประสานเสียงกันเบาๆ
"เด็กพวกนี้แก่แดดแฮะ"แก้วพูด
"เอาน่าน้องเค้าก็ว่าไป"โทโมะบอก
"น้องณดากินไรได้บ้างอ่ะ ไม่เคยเลี้ยงเด็กอ่อนอ่ะ"แก้้วถาม
"เอาเป็นพวกซุปก็ได้มั้งน้องณดาก็ 7 เดือนแล้วคงกินได้อ่ะ"โทโมะบอก
"เอาซุปสำหรับเด็กเล็กที่นึงค่ะ แล้วก็สเต็กปลา 2 หมู 3 เฟรนฟรายด์ ไก่ทอด สลัดกุ้ง น้ำสตอเบอร์รี่ปั้น 3 เป๊บซี่ 2 น้ำเปล่า 1"แก้วสั่งอาหารยาว
"รอสักครู่นะครับ"พนักงานบอกก่อนจะเดินออกไป
"พรุ่งนี้พวกม๊าก็กลับมาแล้วนี้"แก้วบอกเมื่อหันไปเห็นปฏิทินในร้าน
"ดีใจจัง...เลี้ยงเด็กๆโดยไม่มีพวกท่านนี้เหนื่อยมากเลย"โทโมะบ่น
"แต่ก็ดีนะ"
"เออ...อาทิตย์หน้าไปทะเลกันมั้ยเรายังไม่เคยพาเด็กๆไปเที่ยวทะเลเลยนะ"
"อาทิตย์หน้าว่างหรอ?"
"มีว่างตรงกัน 3 วันอ่ะ"
"งั้นก็ไปสิอยากไปเหมือนกัน"
"ไปนอนบ้านเฟย์ ฟางที่หัวหินละกันขี้เกียจไปไกลอ่ะเมื่อย"
"เดี๋ยวกลับไปถึงบ้านค่อยคุยกันดีกว่าตอนนี้กินก่อนเหอะหิวมาก"แก้วบอกเมื่ออาหารเริ่มมาเสิร์ฟ
"มาครับป๊าหั่นให้นะเดี๋ยวมีดบาดมือ"โทโมะบอกก่อนจะหั่นสเต็กหมูเป็นชิ้นเล็กพอดีคำให้ลูกชายตัวเอง แก้วจัดการหั่นสเต็กที่ให้น้องอันดาก่อนจะป้อนซุปให้น้องณดาที่กินเอาๆ สงสัยจะหิวมาก
"กินมั้ยเดี๋ยวป้อน"โทโมะบอกแก้ว
"ไม่เป็นไร"
"หิวไม่ใช่หรอ อ่ะ"โทโมะยืนส้อมที่จิ้มสเต็กหมูของแก้วไปตรงหน้าแก้ว
"ขอบคุณ"แก้วบอกก่อนจะงับสเต็กชิ้นพอดีคำ
"อันดาอยากกินไก่ค่ะน้าแก้ว"อันดาบอกแก้วที่กำลังเช็ดปากให้น้องณดาอยู่
"แปบนึงนะค่ะอันดาน้าเช็ดบอกให้น้องก่อนนะ"แก้วบอก
"งั้นอาตักให้ดีกว่าน้าแก้วเค้าดูแลน้องณดาอยู่เนอะ"โทโมะบอกพร้อมตักไก่ทอดใส่จานน้องอันดา
"ขอบคุณค่ะอาโมะ"
"กินเยอะๆนะครับเดี๋ยวสู้ริวไม่ไหวนะ"เมื่อทานอาหารกันเรียบร้อยแล้วโทโมะกับแก้วก็พาเด็กๆไปเล่นของเล่นในโซนเด็ก
"น่ารักดีเนอะดูสิ"สาวรุ่นใหญ่คนนึงสะกิดเพื่อนตัวเองให้ดูแก้วที่อุ้มน้องณดาด้วยมือข้างเดียวส่วนอีกข้างจับมือน้องริวจิไว้แล้วมืออีกข้างของริวจิก็จับมือโทโมะไว้ มือโทโมะอีกข้างจับมืออันดาไว้และวินเทอร์เดินจับมืออันดาอีกข้างเป็นภาพคอรอบครัวที่น่ารักมาก
~ร้านตุ๊กตา~
"นี้นายอุ้มน้องณดาดิฉันจะไปดูมิกกี้เมาส์"แก้วส่งน้องณดาให้โทโมะอุ้มก่อนจะเดินไปดูมิกกี้เมาส์มากมาย
"ปัญญาอ่อนจริงๆเลย"โทโมะพูดเบาๆแต่ก็ไม่ได้พ้นโสตประสาทการได้ยินของแก้วอยู่ดี
"อะไร!ฉันชอบมิกกี้เมาส์แล้วมันผิดตรงไหน"แก้วพูดแบบหาเรื่อง
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี้"
"หรอ...เมื่อกี้นายว่าฉันอยู่ไม่ใช่หรือไง"
"พูดมากจัง จะดูมั้ย ถ้าพูดอีกจะพากลับแล้วนะ"โทโมะขู่ทำให้แก้วเงียบแล้วหันไปสนใจมิกกี้เมาส์ต่อทันที
"อันดาอยากได้อันนี้ค่ะอาโมะ"อันดาหยิบตุ๊กตากระต่ายสีชมพูมาให้โทโมะ
"เอาสิครับอาซื้อให้"โทโมะบอก
"ริวเอาอันนี้ครับป๊า"ริวจิหยิบหุ่นยนต์ตัวใหญ่มาให้โทโมะดู
"รอม๊ากับพี่วินก่อนนะครับเดี๋ยวไปจ่ายตังค์กัน"
"วินเอาตัวนี้ค่ะป๊า"วินเทอร์ยืนลูกมิกกี้เม้าส์ให้โทโมะดู
"ส่วนฉันเอาตัวนี้"แก้วกอดมิกกี้เมาส์ในชุดนักเรียนไว้
"ใครบอกจะซื้อให้เธอ"
"ไม่มีใครบอกฉันมโนเอง"แก้วบอกก่อนจะเอาตุ๊กตาทั้งหมดไปวางที่เคาน์เตอร์
"น่ารักจังเลยนะน้องแก้วพาเด็กๆมาเที่ยวด้วย"พนักกงานบอกกับแก้ว
"ขอบคุณค่ะ^^"
"ทั้งหมดเท่าไรครับ?"โทโมะถาม
"1227 บาทค่ะ"พนักงานบอก โทโมะหยิบเงินสดออกมาจ่ายก่อนจะพากันออกมาซื้อของใช้ที่หมดแล้วในบ้าน
"อันไหนดีอ่ะ"แก้วหันไปถามโทโมะเกี่ยวกับซีเรียลที่ตัวเองถืออยู่
"อันนี้ดีกว่ามีประโยชน์กว่า"โทโมะหยิบซีเรียลที่เลือกใส่รถเข็น
"แพมเพิสอันนี้่ฉันจำได้"แก้วบอกก่อนจะหยิบแพมเพิสใส่รถเข็น ภาพของแก้วกับโทโมะและเด็กๆที่เดินเลือกซื้อของกันเป็นภาพที่น่ารักสำหรับใครหลายๆคนรวมไปถึงนักข่าวด้วย
................................................................................................................
มาอัพแล้วนะ ทนคำเรียกร้องของรีดเดอร์ไม่ไหว(กลัวโดนฆ่า) ขอโทษนะที่อัพช้าแต่อยากที่บอกแหละ ม.6 แล้ววุ่นวายมากจริงๆ อย่าพึงหนีกันไปไหนนะ คิดถึงทุกคนมากกกกกกกกกกกก
ฝากติดตาม เม้น โหวต เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะ
"จะไปไหนอ่ะ?"แก้วถาม
"ไปถ่ายหนังอ่ะ...ทีมงานโทรมาบอกว่าภาพมันสวยอ่ะเลยให้ถ่ายใหม่"
"แล้วป๊อบปี้อ่ะ?"
"วันนี้ป๊อบกับเขื่อนไปถ่ายรายการนี้"
"เออว่ะ!เคๆเดี๋ยวดูให้ละกัน"
"งั้นฉันไปแล้วนะสายแล้ว"ฟางพูดจบก็รีบเดินออกไป
"แก้วใจจร้าาาาาาาาา"เฟย์เรียกเสียงดัง
"ว่าไงจิ้งจก"
"เอ๊ะ!อย่ามาว่าฉันนะ"เฟย์เท้าเอวทำหน้าไม่พอใจ
"มีไรว่ามาคนจะดูหนัง"แก้วบอก
"ฝากดูลูกหน่อยดิ...เค้าต้องไปทำรายงานกับเพื่อนอ่ะ"
"ห๊ะ!!นี้ไปกันหมดบ้านเลยหรือไง แล้วฉันจะดูยังไงหมดเนี่ย"แก้วบ่น
"โทโมะก็อยู่ด้วยไม่ได้อยู่คนเดียวสักหน่อย"
"แต่เด็กๆอยู่กันตั้งสี่คน แกไม่สงสารพวกฉันเลยหรือไงเนี่ย"
"เอาน่าแก...ฉันเชื่อว่าสัญชาตญาณความเป็นแม่ของแกต้องทำได้แน่ น้องณดาหลับอยู่ข้างบนนะไปก่อน จุ๊บ"เฟย์เข้ามาหอมแก้มแก้วก่อนจะรีบวิ่งออกไป
"โอ๊ยยย...แก้วใจจะบ้าตาย"แก้วเอามือกุมขมับ
"ม๊าอย่าเครียดนะค่ะเดี๋ยววินจะช่วยดูแลน้องเองค่ะ"วินเทอร์เข้าไปจับมือแก้ว
"ขอบคุณนะค่ะน้องวิน"แก้วลูบผมลูกสาวอย่างเอ็นดู
"โอ๋ๆๆๆ...อย่าร้องนะครับคุณเก่งของลุง"โทโมะอุ้มน้องณดาลงมาข้างล่าง
"น้องณดาตื่นแล้วหรอ?"แก้วถาม
"ไม่ตื่นแล้วจะเห็นมั้ยละ"โทโมะบอกกวนๆ
"นี้อย่ามากวนนะ!คนยิ่งเครียดๆอยู่"แก้วบอก
"แล้วคนอื่นไปไหนหมดอ่ะ?"โทโมะไม่ได้สนใจที่แก้วบอกกับถามแก้วต่อ
"ฟางไปถ่ายซ้อมหนัง เฟย์ไปทำรายงานกับเพื่อน เฮีบกับพี่ป๊อบไปถ่ายรายการ"
"งั้นก็เหลือแค่เราสองคนอ่ะดิ"
"เออไง"
"โอ๊ยยยย...คนหล่อจะบ้าตาย"โทโมะบ่นอุบ
"งั้นนายดูเด็กๆไปนะเดี๋ยวฉันจะพาน้องณดาไปอาบน้ำสงสัยจะเหนี่ยวตัว"แก้วเดินเข้ามาอุ้มน้องณดาที่ร้องไห้งอแงไม่หยุด
"มีไรให้ช่วยมั้ย?"
"ไม่เป็นไรนั่งดูทีวีกับเด็กๆไปเหอะ"แก้วบอกแล้วเดินขึ้นข้างบนไป
"ป๊าครับริวอยากเล่นกับรูปี"ริวจิหันไปบอกโทโมะ
"รูปีอยู่บ้านป๊านะครับเราจะเล่นได้ยังไงละ"
"งั้นไปบ้านป๊ากันครับริวอยากเล่น"
"น้องริวจะให้ม๊าอยู่ดูแลพี่วิน อันดา แล้วก็น้องณดาคนเดียวหรอครับ น้องริวไม่รักม๊าหรอ?"
"รักสิครับ"
"ถ้ารักงั้นวันนี้อย่าดื้อ อย่าซน อย่างอแงนะครับรู้มั้ย"
"ครับ"
"ดีมากครับ"โทโมะขยี้ผมลูกชายอย่างเอ็นดู
"ป๊าค่ะวินไปเอาขนมมากินนะค่ะ"วินเทอร์บอก
"ได้ครับ ถือดีๆนะ"โทโมะตะโกนตามหลังไป
~เพล้ง~พูดยังไม่ทันขาดคำเสียงของตกแตกก็ดังขึ้น
"น้องวิน!"โทโมะรีบวิ่งเข้าไปดูลูกสาว
"วินขอโทษค่ะวินหยิบไม่ถึง"วินเทอร์ที่ปีนเก้าอี้อยู่บอก
"ถ้าหยิบไม่ถึงก็เรียกป๊าสิครับ ถ้าสิ่งที่ตกมาเป็น้องวินไม่ใช่จานป๊าจะทำยังไงละ"โทโมะบอก
"ขอโทษค่ะ"วินเทอร์ก้มหน้าสำนึกผิด
"อยู่นิ่งๆก่อนนะเดี๋ยวป๊าเก็บก่อน อันดากับริวอย่าเข้ามาใกล้ป๊านะ"โทโมะบอกเด็กๆก่อนจะจัดการเก็บกวาดเศษจานที่แตกแล้วอุ้มวินเทอร์และพาเด็กๆไปนั่งที่โซฟา
"นั่งดูทีวีไปนะครับเดี๋ยวป๊าไปเอาให้"โทโมะบอกก่อนจะเดินห้ายเข้าไปในห้องครัว
"เสียงดังอะไรอ่ะ?"แก้วที่อุ้มน้องณดาลงมาถาม
"วินทำจานแตกค่ะ วินขอโทษ"วินเทอร์ก้มหน้าสำนึกผิด
"แล้วน้องวินเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ เจ็บตรงไหนหรือเปล่าลูก"แก้วรีบเข้าไปดู
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"มาแล้วครับเด็กๆมากินขนมกันเร็ว"โทโมะเอาจานมาวางที่โต๊ะหน้าโซฟา
"อาบน้ำเสร็จแล้วหรอ?"โทโมะถามเมื่อเห็นแก้ว
"อืม...เห็นซีเรียลน้องณดาป่ะจะเอาให้กินอ่ะ"แก้วถาม
"อยู่ในตู้ห้องครัวมั้งไม่แน่ใจเหมือนกัน"โทโมะบอกก่อนจะอุ้มน้องณดาไว้เพื่อให้แก้วไปเตรียมอาหารให้ตัวน้อย
"ไม่มีเลยอ่ะ"แก้วเดินออกมาบอก
"แล้วจะทำไงอ่ะ ถ้าน้องณดาไม่ได้กินข้าวต้องอแงแน่ๆเลย"
"งั้นออกไปกินข้างนอกกันเหอะจะได้ซื้อของเข้าบ้านด้วย ของใช้น้องณดาหมดทั้งนั้นเลย"แก้วบอก
"ก็ได้นะ...เด็กๆครับไปเปลี่ยนชุดเร็วเดี๋ยวเราไปเที่ยวกัน"โทโมะบอกแ้วจูงมือเด็กๆขึ้นไปข้างบน
..................................................................................................................
~เซ็นทรัลพระราม 2~
"ป๊าครับริวอยากได้หุ่นยนต์"ริวจิสะกิดโทโมะแล้วชี้ไปที่ร้านขายตุ๊กตา
"เดี๋ยวค่อยมาซื้อนะครับไปกินข้าวก่อนนะน้องณดาหิวแล้ว"โทโมะบอก
"ครับ...แต่ป๊าต้องพามาซื้อนะ"
"โอเคครับ ไปเร็วม๊าไปนู้่นแล้ว"โทโมะจูงมือริวจิเดินตามแก้วกับเด็กๆไป
"กินร้านนี้ละกันเนอะ"แก้วชี้ไปที่ร้านสเต็ก
"แล้่วแต่สิ"โทโมะบอกก่อนจะพากันจูงมือเด็กๆเข้าไป
"นั้นมันพี่โมะกับพี่แก้วนี้"เด็กวัยรุ่นคนนึงพูดกับเพื่อน
"พาเด็กๆมาเที่ยวด้วยอ่ะ น่ารักมากเลยอ่ะแก"เพื่อนของเด้กคนั้นพูด
"ครอบครัวสุขสันต์มากๆ ถ้าพี่ป๊อบ พี่ฟาง พี่เฟย์ พี่เขื่อนมาด้วยคงฟินกว่านี้อ่ะ"
"แค่นี้ก็ฟินกระจายแล้วแก เหมือนพี่โมะกับพี่แก้วมีลูกสี่คนเลย"
"ถ้าจริงพี่โมะขยันนะเนี่ย"
"อ๊ายยยยยย"สองสาวประสานเสียงกันเบาๆ
"เด็กพวกนี้แก่แดดแฮะ"แก้วพูด
"เอาน่าน้องเค้าก็ว่าไป"โทโมะบอก
"น้องณดากินไรได้บ้างอ่ะ ไม่เคยเลี้ยงเด็กอ่อนอ่ะ"แก้้วถาม
"เอาเป็นพวกซุปก็ได้มั้งน้องณดาก็ 7 เดือนแล้วคงกินได้อ่ะ"โทโมะบอก
"เอาซุปสำหรับเด็กเล็กที่นึงค่ะ แล้วก็สเต็กปลา 2 หมู 3 เฟรนฟรายด์ ไก่ทอด สลัดกุ้ง น้ำสตอเบอร์รี่ปั้น 3 เป๊บซี่ 2 น้ำเปล่า 1"แก้วสั่งอาหารยาว
"รอสักครู่นะครับ"พนักงานบอกก่อนจะเดินออกไป
"พรุ่งนี้พวกม๊าก็กลับมาแล้วนี้"แก้วบอกเมื่อหันไปเห็นปฏิทินในร้าน
"ดีใจจัง...เลี้ยงเด็กๆโดยไม่มีพวกท่านนี้เหนื่อยมากเลย"โทโมะบ่น
"แต่ก็ดีนะ"
"เออ...อาทิตย์หน้าไปทะเลกันมั้ยเรายังไม่เคยพาเด็กๆไปเที่ยวทะเลเลยนะ"
"อาทิตย์หน้าว่างหรอ?"
"มีว่างตรงกัน 3 วันอ่ะ"
"งั้นก็ไปสิอยากไปเหมือนกัน"
"ไปนอนบ้านเฟย์ ฟางที่หัวหินละกันขี้เกียจไปไกลอ่ะเมื่อย"
"เดี๋ยวกลับไปถึงบ้านค่อยคุยกันดีกว่าตอนนี้กินก่อนเหอะหิวมาก"แก้วบอกเมื่ออาหารเริ่มมาเสิร์ฟ
"มาครับป๊าหั่นให้นะเดี๋ยวมีดบาดมือ"โทโมะบอกก่อนจะหั่นสเต็กหมูเป็นชิ้นเล็กพอดีคำให้ลูกชายตัวเอง แก้วจัดการหั่นสเต็กที่ให้น้องอันดาก่อนจะป้อนซุปให้น้องณดาที่กินเอาๆ สงสัยจะหิวมาก
"กินมั้ยเดี๋ยวป้อน"โทโมะบอกแก้ว
"ไม่เป็นไร"
"หิวไม่ใช่หรอ อ่ะ"โทโมะยืนส้อมที่จิ้มสเต็กหมูของแก้วไปตรงหน้าแก้ว
"ขอบคุณ"แก้วบอกก่อนจะงับสเต็กชิ้นพอดีคำ
"อันดาอยากกินไก่ค่ะน้าแก้ว"อันดาบอกแก้วที่กำลังเช็ดปากให้น้องณดาอยู่
"แปบนึงนะค่ะอันดาน้าเช็ดบอกให้น้องก่อนนะ"แก้วบอก
"งั้นอาตักให้ดีกว่าน้าแก้วเค้าดูแลน้องณดาอยู่เนอะ"โทโมะบอกพร้อมตักไก่ทอดใส่จานน้องอันดา
"ขอบคุณค่ะอาโมะ"
"กินเยอะๆนะครับเดี๋ยวสู้ริวไม่ไหวนะ"เมื่อทานอาหารกันเรียบร้อยแล้วโทโมะกับแก้วก็พาเด็กๆไปเล่นของเล่นในโซนเด็ก
"น่ารักดีเนอะดูสิ"สาวรุ่นใหญ่คนนึงสะกิดเพื่อนตัวเองให้ดูแก้วที่อุ้มน้องณดาด้วยมือข้างเดียวส่วนอีกข้างจับมือน้องริวจิไว้แล้วมืออีกข้างของริวจิก็จับมือโทโมะไว้ มือโทโมะอีกข้างจับมืออันดาไว้และวินเทอร์เดินจับมืออันดาอีกข้างเป็นภาพคอรอบครัวที่น่ารักมาก
~ร้านตุ๊กตา~
"นี้นายอุ้มน้องณดาดิฉันจะไปดูมิกกี้เมาส์"แก้วส่งน้องณดาให้โทโมะอุ้มก่อนจะเดินไปดูมิกกี้เมาส์มากมาย
"ปัญญาอ่อนจริงๆเลย"โทโมะพูดเบาๆแต่ก็ไม่ได้พ้นโสตประสาทการได้ยินของแก้วอยู่ดี
"อะไร!ฉันชอบมิกกี้เมาส์แล้วมันผิดตรงไหน"แก้วพูดแบบหาเรื่อง
"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี้"
"หรอ...เมื่อกี้นายว่าฉันอยู่ไม่ใช่หรือไง"
"พูดมากจัง จะดูมั้ย ถ้าพูดอีกจะพากลับแล้วนะ"โทโมะขู่ทำให้แก้วเงียบแล้วหันไปสนใจมิกกี้เมาส์ต่อทันที
"อันดาอยากได้อันนี้ค่ะอาโมะ"อันดาหยิบตุ๊กตากระต่ายสีชมพูมาให้โทโมะ
"เอาสิครับอาซื้อให้"โทโมะบอก
"ริวเอาอันนี้ครับป๊า"ริวจิหยิบหุ่นยนต์ตัวใหญ่มาให้โทโมะดู
"รอม๊ากับพี่วินก่อนนะครับเดี๋ยวไปจ่ายตังค์กัน"
"วินเอาตัวนี้ค่ะป๊า"วินเทอร์ยืนลูกมิกกี้เม้าส์ให้โทโมะดู
"ส่วนฉันเอาตัวนี้"แก้วกอดมิกกี้เมาส์ในชุดนักเรียนไว้
"ใครบอกจะซื้อให้เธอ"
"ไม่มีใครบอกฉันมโนเอง"แก้วบอกก่อนจะเอาตุ๊กตาทั้งหมดไปวางที่เคาน์เตอร์
"น่ารักจังเลยนะน้องแก้วพาเด็กๆมาเที่ยวด้วย"พนักกงานบอกกับแก้ว
"ขอบคุณค่ะ^^"
"ทั้งหมดเท่าไรครับ?"โทโมะถาม
"1227 บาทค่ะ"พนักงานบอก โทโมะหยิบเงินสดออกมาจ่ายก่อนจะพากันออกมาซื้อของใช้ที่หมดแล้วในบ้าน
"อันไหนดีอ่ะ"แก้วหันไปถามโทโมะเกี่ยวกับซีเรียลที่ตัวเองถืออยู่
"อันนี้ดีกว่ามีประโยชน์กว่า"โทโมะหยิบซีเรียลที่เลือกใส่รถเข็น
"แพมเพิสอันนี้่ฉันจำได้"แก้วบอกก่อนจะหยิบแพมเพิสใส่รถเข็น ภาพของแก้วกับโทโมะและเด็กๆที่เดินเลือกซื้อของกันเป็นภาพที่น่ารักสำหรับใครหลายๆคนรวมไปถึงนักข่าวด้วย
................................................................................................................
มาอัพแล้วนะ ทนคำเรียกร้องของรีดเดอร์ไม่ไหว(กลัวโดนฆ่า) ขอโทษนะที่อัพช้าแต่อยากที่บอกแหละ ม.6 แล้ววุ่นวายมากจริงๆ อย่าพึงหนีกันไปไหนนะ คิดถึงทุกคนมากกกกกกกกกกกก
ฝากติดตาม เม้น โหวต เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ