คุณหนูตัวกวน...ป่วนกำลัง 3

9.8

เขียนโดย jam68

วันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 20.22 น.

  20 chapter
  157 วิจารณ์
  51.64K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 22.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) งอน!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"น้องริวครับงอนม๊าหรอ"แก้วนั่งง้อเด็กน้อยมาเกือบ 4 ชั่วโมงแล้วตั้งแต่โต๊ะกินข้าว ห้องนั่งเล่นจนขึ้นมาถึงห้องนอน

"ไม่เอาสิครับอย่างอนม๊าน่าา"แก้วเข้าไปกอด

"ริวไม่ได้งอนครับ"เด็กน้อยตอบ

"ไม่ได้งอนแล้วทำมั้ยไม่พูดกับม๊าละครับ"

"ริวกลัวม๊าดุริวอีกครับ ฮึก"เด็กน้อยร้องไห้ออกมา

"โอ๋ๆๆๆๆ...ไม่ร้องนะครับคนเก่ง ม๊าขอโทษนะครับที่ดุน้องริวอ่ะต่อไปม๊าจะไม่ดุน้องริวอีกแล้วนะครับ"แก้วลูบหัวเป็นการปลอบ

"ริวไม่ได้ตั้งใจไปต่อยกายจริงๆนะครับ ฮึก ฮืออออ"

"ม๊ารู้แล้วครับว่าน้องริวปกป้องน้องอันดาม๊าขอโทษนะครับ"

"น้องริวครับ!ร้องไห้ทำมั้ย?"โทโมะที่พึ่งเข้ามาในห้องถาม

"ม๊าดุหรอครับ"ร่างสูงดึงเด็กน้อยออกจากอ้อมกอดของร่างบาง

"นี้เธอ!ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าดุลูก!จะอะไรกันนักหนาหัดฟังเหตุผลซะบ้างสิ!!เธอนี้มันใจร้ายจริงๆเลย!เป็นแม่ภาษาอะไร!!"โทโมะร่ายยาว

"ป๊าครับม๊าไม่ได้ดุริวหรอกครับ"เด็กน้อยแทรกขึ้น

"อ้าว"

"ฉันก็เป็นแม่ภาษาฉันเนี่ยแหละ!!"แก้วพูดจบก็ล้มตัวลงนอนทันที สงสัยงานจะเข้าหนุ่มหล่ออย่างโทโมะแล้วแหละเพราะท่าทางแบบนี้สาวห้าวงอนชัวร์ๆ

~เช้าวันใหม่~

"ไปด้วยกันมั้ย?"โทโมะถามแก้วที่กำลังจะเดินออกจากห้องนั่งเล่น

"ไม่จำเป็นเดี๋ยวม๊าไปส่ง"

"ไปทางเดียวกันไปด้วยกันก็ได้นี้"

"นั้นสิแก้ว...ม๊าขี้เกียจขับรถอ่ะ"

"แต่ม๊าก็ต้องไปส่งน้องริวอยู่แล้วนี้ค่ะ"

"งั้นไปส่งน้องริวด้วยเลยสิเหลือเวลาอีกตั้ง 2 ชั่วโมงม๊ารู้สึกไม่ค่อยสบาย"

"ไม่มีปัญหาครับแม่"โทโมะบอก

"ขอบใจนะโทโมะงั้นม๊าขอตัวไปนอนก่อนแล้วกัน"

"ไปครับน้องริวเดี๋ยวสายไม่รู้ด้วยนะ"โทโมะจูงมือเด็กน้อยออกไปจากบ้าน

"ฮึ้ย!ขัดใจเว้ยยยย"แก้วบ่นแล้วเดินตามออกไป

....................................................................................................................................

~ค่ายRS~

"พี่แก้วพี่โทโมะมาแล้ว"แฟนคลับคนนึงพูดขึ้นหลังจากที่ทั้งคู่ลงมาจากรถก่อนจะเกิดสงครามเล็กๆขึ้นหน้าบริษัท เสียงกรี๊ดระเบิดบูมออกมาและแฟนคลับก็เข้ามารายล้อมทั้งคู่เหมือนไม่ได้เจอกันมา 10 ชาติทั้งที่ความจริงไม่ได้กันเพียง 1 วันเท่านั้น

"หวัดดีทุกคน"แก้วทัก

"ทำมั้ยวันนี้มาด้วยกันได้ละค่ะ?"

"เราอยู่บ้านเดียวกันมาด้วยกันไม่เห็นจะแปลกเลยนี้"โทโมะบอก

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"เล่นเอาแฟนคลับฟินกันแหลก

"นี้!พูดอะไรบ้าๆน่า"แก้วว่า

"บ้าตรงไหนก็เราอยู่บ้านเดียวกันจริงๆนี้แถมยังนอนด้วยและมีลูกแล้วด้วยนะ"โทโมะบอกกวนๆ

"ไอ้ตุ๊ด!!"แก้วเดินหนีเข้าบริษัทไป

"อ้าวเฮีย...พี่แก้วงอนเลยอ่ะ"

"งั้นขอตัวไปง้อก่อนนะเดี๋ยวเลิกงานเจอกัน บ๊าบบาย"โทโมะตามเข้าไป

"อ่ะ!แฟนคลับฝากมาให้"โทโมะยื่นกล่องเค้กให้แก้ว

"ขอบใจ"แก้วรับมาวางไว้ที่โต๊ะแล้วซ้อมสคริปต่อ

"เป็นอะไร?"

"ก็เปล่า"แก้วตอบทั้งที่ตายังมองสคริปอยู่

"โกรธเรื่องเมื่อกี้หรอ?"

"........"

"หรือว่าเรื่องเมื่อคืน?"

"........."

"เป็นอะไรเนี่ยยัยทอม!ทำมั้ยไม่พูดกับฉัน!!"โทโมะโวยวายออกมา

"เป็นอะไรกันค่ะน้องโทโมะน้องแก้ว"พี่ทีมงานวิ่งเข้ามาดูเมื่อได้ยินเสียงโวยวาย

"ไม่มีอะไรหรอกครับเราคุยกันเฉยๆนะ"

"แน่ใจนะค่ะว่าไม่มี"พี่ทีมงานถามอย่างไม่แน่ใจเพราะจากบรรยากาศรอบตัวดูจะอึมครึมไปนะ

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ"แก้วบอก

"งั้นพี่ไปก่อนนะค่ะเดี๋ยวอีกสักพักจะมาตาม...อย่าทะเลาะกันนะค่ะ"พี่ทีมงานบอกก่อนจะเดินออกไป

"เป็นอะไร"พอพี่ทีมงานออกไปโทโมะก็ตรงไปนั่งลงข้างๆแก้ว

"ก็บอกว่าเปล่าไงจะเซ้าซี้ทำมั้ยเนี่ย!"

"เธอจะโกรธฉันเรื่องอะไรก็ตามเอาเป็นว่าฉันขอโทษแล้วกัน"โทโมะพูดจบก็หยิบสคริปตัวเองขึ้นมาอ่าน

.....................................................................................................................................

หายไปนานแถมมาอัพน้อยอีกคนอ่านอย่าฆ่าไรเตอร์นะTT^TT

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา