รักนายได้มั้ย...เพลย์บอยสุดหล่อ

เช้าวันใหม่

ป๊อป- ยัยแก้ว ตื่นได้แล้ว

แก้ว- เลิกปลุกได้แล้ว ไอตุ๊ด(พูดขณะยังนอนคลุมโปรงอยู่)

ป๊อป- นี่...พี่เป็นพี่แกน่ะ เรียกว่าไอตุ๊ดได้ไงแล้วพี่จะเก็บที่นอนได้มั้ย

แก้ว- อ้าว พี่ป๊อปหรอกเหรอนึกว่าไอโมะซะอีก งั้นพี่เก็บที่นอนไปล่ะกันเดี๋ยวแก้วไปอาบน้ำก่อน

ป๊อป- เร็วๆเลย

ผ่านไป15นาที

แก้ว- พี่ป๊อปมีอะไรกินบ้าง แล้วนายนั่นหายไปไหนอ่ะ

ป๊อป- วันนี้แกไปกินข้าวที่โรงเรียนแล้วกัน ส่วนไอโทโมะนั่นหน่ะ พี่บอกให้มันไปร.ร.เพราะเดี๋ยวพี่จะไปส่งแกเอง

แก้ว- พี่ไม่ต้องไปส่งหรอกเดี๋ยวยัยเฟย์จะมารับแก้วไปเรียนด้วย

ติ๊ง ต่อง

แก้ว- มาแล้วแน่ๆเลย(แล้วแก้วก็เดินไปเปิดประตู)

เฟย์- หวัดดียัยแก้ว อ้าว พี่ป๊อปกลับมาแล้วเหรอค่ะ

ป๊อป- ตั้งแต่เมื่อวานแล้ว วันนี้เฟย์จะไปกับแก้วใช่มั้ย

เฟย์- ใช่ค่ะ เดี๋ยวพี่สาวเฟย์จะไปส่ง พี่ฟางทางนี้(กวักมือเรียกฟาง) พี่ฟาง นี่พี่ป๊อปเป็นพี่แก้วเอง

ฟาง- สวัสดีค่ะ คุณป๊อป

ป๊อป- สวัสดีครับคุณฟาง งั้นผมฝากน้องสาวผมด้วยน่ะครับ

ฟาง- ไม่มีปัญหาค่ะ

แก้ว- ทีเจอหญิงสวยๆเนี้ย พูดจาซะเพราะเลยน่ะค่ะ พี่ชาย

ป๊อป- พูดมาก ไปเรียนได้แล้ว

แก้ว- คร้า

ที่ร.ร.

เฟย์- วันนี้แกจะกินอะไรอ่ะ

แก้ว- ยังไม่อยากกิน อยากไปแก้แค้นไอตุ๊ด เสียดายเมื่อวานไม่น่าพลาดเลย

เฟย์- งั้นเราไปที่ห้องน้ำมั้ยเผื่อจะเจอ

แก้ว- เป็นความคิดที่ดีมาก

ที่ห้องน้ำ

แก้ว- นั่นไง เจอจริงๆด้วย

แก้วเจอโทโมะกำลังยืนเล่นกับผู้หญิงคนหนึ่งหัวเราะกันคิกคัก

แก้ว- แกแต่มันไม่ใช่ยัยเกลนี่หนา

เฟย์- พี่โมะคงเปลี่ยนแฟนละมั้ง ชั้นหน่ะเห็นเขาควงหญิงเป็นว่าเล่น เปลี่ยนคนโน้นทีคนนี้ที

แต่แล้วโทโมะก็รู้สึกเหมือนกำลังมีคนมองอยู่เลยหันไป

โทโมะ- มินครับ กลับไปก่อนน่ะครับเดี๋ยวเจอกันตอนเย็นอีกที(แล้วเดินตรงมาทางแก้ว)

แก้ว- แกมันเดินมาทางนี้แล้ว เอาไงดี(พอหันไป) ยัยเฟย์รอชั้นด้วยดิหนีไปก่อนอีกแล้ว

ขวับ

จับมือแก้วไว้ทัน

โทโมะ- มาแอบดูอะไรชั้นอีกหล่ะ

แก้ว- ป่าวก็แค่มาเข้าห้องน้ำเฉยๆ(หลบสายตา)

โทโมะ- มาห้องน้ำ หรือมาดูอะไรชั้นกันแน่

แก้ว- ชั้นจะดูนายไปทำไม มันไม่มีอะไรให้ดูสักหน่อย

โทโมะ- เธออาจอยากให้ชั้นทำแบบนั้นกับเธอก็เลยมาแอบดูหล่ะสิ

แก้ว- ปะ...ป่าวเล๊ย ชะ อื้อ

โทโมะไม่รอช้ารีบจูบปากแก้วทันทีจากนั้นค่อยๆเอาลิ้นเข้าไปในปากเพื่อหาความหวานในปากของหญิงสาว

แก้ว- อื้อ

แล้วโทโมะค่อยๆเอาปากออกเพราะแก้วเริ่มหายใจไม่ออก

แก้ว- เฮอะ(แก้วรีบเอาถอนหายใจออกมา แล้วหาอากาศเข้ามาในจมูกให้มากที่สุด)ไอบ้า คอยดูน่ะชั้นจะเอาคืนให้สาสมเลย(แล้วก็รีบวิ่งไป)

โทโมะ- รีบมาเอาคืนก็แล้วกัน(โทโมะตะโกนออกไป)

ตอนพักกลางวัน

แก้ว- ยัยเฟย์ แกทิ้งชั้นอีกแล้วน่ะแกรู้มั้ยชั้นโดนไอบ้านั่นขโมยจูบไปเลย

เฟย์- ห้ะ! จูบ

แก้ว- แกจะตะโกนทำไมเนี้ย

เฟย์- แกโดนพี่โมะจูบหรอ(แก้วพยักหน้า)แกน่าจะดีใจน่ะ มีไม่กี่คนหรอกที่จะโดนพี่โมะจูบ

แก้ว- ไม่เห็นจะดีใจตรงไหนเลย ชั้นจะเก็บจูบแรกไว้ให้คนที่ชั้นรัก แต่นี่...โดนไอบ้านั่นเอาจูบแรกชั้นไป แกจะให้ชั้นดีใจเนี้ยน่ะ

เฟย์- ไม่เห็นจะเป็นไรเลย คนสมัยนี้น่ะแค่เจอกันปุ๊ปก็รักกันปั๊ปแล้วก็ฟิจเจอริ่งกันเลย ไม่เห็นต้องรีรออะไร(อย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่างเด็ดขาด)

แก้ว- นั่นมันก็เป็นเรื่องของคนแบบนั้น แต่ชั้นจะไม่เป็นเด็ดขาด

เฟย์- แล้วถ้าคนๆนั้นเค้าทั้งหล่อ รวย เก่ง ไม่เจ้าชู้ แกจะยอมมั้ย

แก้ว- ก็น่าสน เฮ้ย! ไม่ยอมเว้ย

เฟย์- เห็นมั้ยเมื่อกี้แกก็เกือบจะยอมแล้ว

แก้ว- ก็แค่เผลอพูดเท่านั่นเอง แต่ชั้นไม่ยอมเป็นของใครง่ายๆหรอก

และจะไม่ยอมเสียจูบให้หมอนั่นเป็นครั้งที่2แน่

จบไปแล้วน่ะค่ะกับอีกตอนไว้มาอัพวันพรุ่งนี้