คนนี้ว่าที่ภรรยาผม !!!

 

ณ บ้านไทยานนท์

 

 

  บ้านไทยานนท์ มีสมาชิกในครอบครัวด้วยกัน 6 คน ได้แก่ โทโมะ พ่อของโทโมะ แม่ของโทโมะ มายลูกสาวน้องแก้วคนที่ 2  แก้ว ลูกสาวบุญธรรมคนแรก เฟย์ น้องสาวคนโทโมะ เสียงแตรรถของป๊อปปี้ว่าที่คุ่หมั้นหนุ่มไฟแรงตระกูลจิระคุณเพื่อนสนิทของโทโมะ ลึก ๆ แล้วชายหนุ่มไม่ค่อยปลื้มกับความคิดของผู้ใหญ่ในเรื่องนี้เท่าที่ควร เพราะ ชายหนุ่มก็แอบหลงรักและมีใจให้น้องสาวไม่แท้คนนี้เช่นเดียวกัน แม่ของโทโมะเดินมาบอกลูกสาวที่กำลังทานข้าวเสร็จแล้วว่า

 

แม่ // : ยัยแก้วลูก พี่ป๊อปปี้มารอหน้าบ้านแล้ว ทานข้าวเสร็จหรือยังลูก

 

แก้ว // : เสร็จแล้วค่ะ แก้วขอตัว ก่อนน่ะคะ พี่โทโมะ ไว้เจอกันที่คณะ

 

หลังจากแก้วไป

 

 

  โทโมะมาที่คณะก็เห็นป๊อปปี้กับแก้วกำลังนั่งติวหนังสือหวานกับแถบมดจะไต่ตัวเขาได้ ชายหนุ่มเดินเข้าไปก่อนจะกระชากแขนผูเป็นน้องสาวมาที่มุมตึก พร้อมเขย่าตัวหญิงสาวอย่างแรง ใช่เธออาจจะเป็นคู่หมั้นของป๊อปปี้เพื่อนสนิทเขา แต่ก็ควรจะวางตัวและกิริยามารยาทให้เหมาะสม กับสถานที่ ไม่ใช่แสดงความรักไปทั่ว 

 

โทโมะ // : เธอจะทำอะไรกับมัน จับมือถือแขนกันซะหวานเชียวนี่มันมหาวิทยาลัยน่ะ ไม่ใช่ผับ

 

แก้ว // : พี่ป๊อปปี้กับแก้วเราเป็นคู่หมั้นกัน ใครในมหาวิทยาลัยก็ทราบ กันดี แก้วขอตัวกลับไปหาพี่ป๊อปก่อนน่ะค่ะ เย็นนี้ไม่ต้องรอรับแก้วกลับบ้านน่ะค่ะ พอดีพี่ป๊อปปี้เขาชวนไปเที่ยวผับ

 

โทโมะ // : งั้นพี่ไปด้วยสิ อย่าบอกน่ะว่าจะไม่ให้พี่ไป

 

แก้ว // : คงจะไม่ได้หรอกค่ะ แก้วจะไปฉลองเรียนจบกับคู่หมั้นและเพื่อนสนิท เฟย์ก็ไปด้วยน่ะค่ะ ถ้าพี่โมะไม่มีอะไรจะเตือนแก้วแล้ว แก้วขอตัวก่อนน่ะค่ะ 

 

หลังจากเรียนเสร็จตอนเย็น

 

 

 

   ผมเห็นแก้วเรียนเสร็จก็กลับขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าในตอนเย็น เสื้อผ้าที่แก้วใส่เป็นเดรสสีดำผ่าหลังถึงเอวขอดสวยของหญิงสาว ทำให้ผมอดที่จะหึงและต้องการเป็นเจ้าของน้องสาวของผมคนนี้เสียเหลือเกิน แต่ก็อย่างว่าจะครับ แก้วขึ้นรถไปกับป๊อปปี้ที่ผับ โอกาสที่จะไปงานปาร์ตี้ครั้งนี้ ของผมมันยากพอดู ก็ป๊อปปี้ไม่ได้เชิญผมนี่ครับแต่ผมก็เห็นยัยนองสาวสุดที่รักอย่างเฟย์ กำลังจะไปงานนี้ ผมเลยต้องใช้ลูกอ้อนเพื่อให้เฟย์พาผมไปที่ผับสถานที่จัดงานแห่งนี้ด้วย

 

เฟย์ // : ก็ได้ค่ะคุณพี่ชาย จะไปชุดนักศึกษาหรือไง ช้าเฟย์ไม่รอน่ะ 

 

โทโมะ // : งั้นพี่ขอตัวไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนน่ะ

 

เฟย์ // : ค่ะ ไม่ต้องหล่อมากน่ะค่ะ ยังไงแก้วเขาก็ไม่แลพี่อยู่แล้ว

 

โทโมะ // : ปากหรอน่ะยัยน้องสาวที่พูด

 

เฟย์ // : ขอโทษค่ะ เฟย์แค่แซวเล่นเฉย ๆ

 

โทโมะแต่งตัวเสร็จแล้ว  

 

 

  ผมแต่งตัวเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีขาว กางเกงขาเดฟสีดำ ออกมาจากห้อง สนสัยยัยเฟย์จะรอผมแต่งหล่อนานไปหน่อยเลยฟุบหลับข้าง ๆ โซฟา ผมปลุกน้องสาวคนนี้ก่อนจะเดินไปขึ้นข้างคนขับ ส่วนยัยเฟย์นั่งอยู่ข้าง ๆ ผมขับรถตรงไปยังผับที่ฉลองปาร์ตี้เรียนจบ ก็มองหาแก้วกับไอ้ปีอปปี้  เมื่อมองไปยังโต๊ะมุมที่ห่างจากสายคนผมก็พบคนทั้งคู่กำลังเมามายไม่ได้สติกอดคอกันแน่น 

 

โทโมะ // : เฟย์เดี๋ยวเฮียมาน่ะ 

 

เฟย์ // : ไปไหนน่ะเฮีย รอด้วยดิ

 

โทโมะ // : รอเฮียอยู่ตรงนี้และ เอียจะไปมุมนั้นหน่อย 

 

เฟย์ // : อ๋อไปชิงนางเอกจากคู่หมั้นว่างั้น ถ้างั้นเฟย์ไม่กวนและ

 

 

โทโมะเดินไปลากแก้วขึ้นมาที่ห้องพักวีไอพี

 

 

 

  ผมลากแก้วขึ้นมาที่ห้องวีไอพีของผับ จากคู่หมั้นอย่างป๊อปปี้ได้สำเร็จ ผมวางน้องสาวที่เมามายอย่างมากไว้บนเตียงนุ่ม เมื่อผมหันไปมองร่างกายของผู้เป็นน้องสาวถึงกับต้องกลืนน้ำลายอย่างมาก ก็กระโปรงเดรสสีดำที่เธอใส่อยู่มันเลิกขึ้นสูงซะจนผมเห็นแพตตี้ลายลูกไม้ของเธอ นอกจากนี้แก้วยังถอกระดุมชุดเดรสตั้งสองเม็ด มันทำให้ผมเห็นบราตัวสวยของน้องสาวคนนี้ แต่ผมก็กลัว ๆ กล้า เลยเอามือเข้าไปลองปลุกแก้วดู

 

โทโมะ // : น้องแก้ว น้องแก้ว 

 

แก้ว // : คาย อ๊า คาย ฉาน จานอน 

 

โทโมะ // : เมาไม่ได้สติแบบนี้ พี่ก็มีสิทธิ์จะเป็นมากกว่าพี่ชายสิยัยน้องสาว 

 

   ชายหนุ่มพูดจบก็คร่อมทับเรือนร่างของหญิงสาว พร้อมประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบาง ชายหนุ่มสอดลิ้นร้อนเข้าไปหาความหวานจากโพลงปากของผู้เป็นหญิงสาว ลิ้นสากของชายหนุ่มหยอกล้อเล่นกับลิ้นเล็กอย่างดูดดื่ม มือหนาของชายหนุ่มค่อย ๆ ปลดกระดุมกระโปรงเดรสตัวสวยของแก้วจนสุดสาบเสื้อ ก่อนจะค่อย ๆ ถอดออกทางหัวสวยของหญิงสาว แล้วโยนมันลงไปไกลสายตาเขาทันที เผยให้เห็นบราเซียและแพทตี้ตัวสวยที่ปกปิดร่างกายสวย ขาว และเซ็กซี่ของหญิงสาวชายหนุ่มขบเม้มแก้มใสและใบหูของหญิงสาวพร้อมซุกไซร์กับซอกคอขาวของหญิงสาว พร้อมขบเม้มลำคอขาวจนเป็นรอยแดงจ้ำอย่างย่างบ้าคลั่ง มือข้างหนึ่งล้วงไปเคล้งคลึงอกสวยของหญิงสาวจนแก้วครางเสียงอ่อนหวานเพราะเคลิ้มกับสัมผัสที่ชายหนุ่มมอบให้

 

แก้ว // : อะ .... อ๊า

 

โทโมะ // : พี่ขอกินน้องสาวคนนี้หน่อยน่ะครับ

 

   ชายหนุ่มเอื้อมมือไปปลดตะขอบราเซียทางด้านหลังของหญิงสาว เผยให้เห็นอกสวยขาวโผล่มาให้เขาผู้เป็นชายหนุ่มได้เห็น เขาโยนมันไกลสายตาทันที มือหนึ่งเคล้งคลึงอกสวยของหญิงสาว พร้อมดูดและกัดยอดกุหลาบสวยของหญิงสาวจนแก้วกดหัวของโทโมะแนบกับอกของเธอแน่น พร้อมหลับตาพริ้มและครางเสียงอ่อนหวานให้ชายหนุ่ม

 

แก้ว // : อะ .... กะ กัดแรง ๆ อ๊าห์ ... อ๊าห์ ... อะ ... เจ็บ 

 

โทโมะ // : อืม .... ทะ ที่รักของโมะ หอม หวานจริง ๆ 

 

แก้ว // : อืม ... อะ .... อ๊าย .... พะ พี่โทโมะ 

 

~ ผลักโทโมะออกไป ~

 

 

โทโมะ // : แก้วยอมพี่ถึงขนาดนี้แล้ว พี่รักแก้วจริง ๆ น่ะ รักมานานก่อนที่แก้วจะหมั้นหมายกับป๊อปปี้เสียอีก

 

แก้ว // : แต่แก้วไม่เคยคิดอะไรเกินเลยกับพี่มากกว่าคำว่าพี่ชายเลยสักนิด แก้วรักพี่ป๊อปมาก แล้วยังไงเสียแก้วก็จะไม่ยอมให้เรื่องนี้ของเราเกิดขึ้นเด็ดขาด 

 

โทโมะ // : ได้ในเมื่อแก้วไม่ยอมเป็นของพี่ดี ๆ พี่ก็จะขืนใจแก้ว มาเป็นของพี่ให้ได้ แม้แก้วจะไม่ยินยอมให้มันกับพี่ก็ตาม

 

  และชายหนุ่มผู้เป็นพี่ชายไม่แท้ของแก้วก็ขืนใจแก้วผู้เป็นน้องสาวเป็นภรรยาของเขาจนสำเร็จที่คอนโดของชายหนุ่ม บทรักบทแล้วเล่าผ่านไปอย่างหนักจนถึงเช้า แก้วร้องไห้น้ำตาอาบสองแก้มสวยอย่างหนัก ก่อนจะห่มผ้าขนหนูพันกายและล้มลงกับพื้น จนกระทั่งโทโมะตื่นขึ้นมาเห็นหญิงสาวที่พื้นห้องก็อุ้มขึ้นมาพร้อมจับหน้าผากของแก้วที่ร้อนมาก จึงหยิบผ้าขนหนูมาเช็ดตัวและแต่งตัวให้หญิงสาว แก้วเมื่อค่อยยังชั่วก็เขยิบตัวออกห่างโทโมะ ก่อนจะลุกขึ้นจนล้มลงคาอกชายหนุ่ม

 

แก้ว // : ปล่อยแก้วน่ะ แก้วจะไปหาพี่ป๊อป

 

โทโมะ // : แก้วเป็นเมียพี่ ยังคิดจะไปหาชายอื่นต่อหน้าสามีตัวเองอีกหรอห๊ะ

 

แก้ว // : พี่โมะค่ะ แก้วขอให้พี่โมะลืมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ส่วนแก้วจะรักพี่ป๊อปตลอดไป

 

โทโมะ // : ไม่มีทาง อีกสักรอบแล้วกันจะได้ไม่มีแรงไปหามัน

 

  และชายหนุ่มก็บรรเลงเพลงรักอย่างหนักหน่วงกับเรือนร่างของหญิงสาวอย่างหนักจนกระทั่งแก้วสลบคาอกของชายหนุ่ม โทโมะลุบหัวหญิงสาวพร้อมจูบหน้าผากเธอเบา ๆ เธอเป็นคนแรกของเขา และเขาไม่ยอมให้ภรรยาของเขาไปเป็นของคนอื่นนอกจากเขาอย่างเด็ดขาด

 

แก้ว // : พี่โมะค่ะ แก้วอยากกลับบ้าน

 

โทโมะ // : ครับที่รัก แก้วครับ พี่ขออะไรอย่างได้ไหม

 

แก้ว // : พี่โมะจะขออะไรแก้วอีกค่ะ 

 

โทโมะ // : แก้วไปถอนหมั้นกับป๊อป และเรียกพี่ว่าที่รักได้ไหมครับ

 

แก้ว // : แก้วทำร้ายจิตใจพี่ป๊อปไม่ได้ ค่ะ

 

โทโมะ // : งั้นพี่จะไปบอกมันเอง มากับพี่เดี๋ยวนี้ 

 

~ บ้านป๊อปปี้ ~

 

 

 

   โทโมะพาแก้วเข้ามาในบ้านของป๊อปปี้ ป๊อปปี้พาหญิงสาวที่เป็นคู่หมั้นไปนั่งที่โซฟาแต่โทโมะกลับจับมือของแก้วไว้แน่น พร้อมดึงแก้วมากอดแนบอก ก่อนที่จะพูดกับชายหนุ่มที่เป็นเพื่อนรักของเขาว่าแก้วตกเป็นภรรยาของเขาเมื่อวานนี้ และเขามาเพื่อขอยกเลิกการหมั้นระหว่างป๊อปปี้กับแก้ว แต่ป๊อปปี้กลับเดินมาที่แก้ว พร้อมพูดว่า

 

ป๊อปปี้ // : แก้วจะเคยเป็นภรรยาของใครมาก่อนพี่ไม่สนแะไม่ถือสาด้วย ขอแค่แก้วบอกมาว่ารักพี่ก็พอ

 

แก้ว // : เอิ่ม ... กะ แก้ว 

 

โทโมะ // : ถ้าเธอเลือกจะหมั้นกับมัน พี่จะถล่มงานหมั้นของเธอให้ราบคาบเลย 

 

แก้ว // : พี่ป๊อปค่ะ กะ แก้วขอโทษด้วย แต่คนที่แก้วจะเลือก คือ พี่ โมะ ( ล้มลงกับโซฟา )

 

ป๊อปปี้ // : กะ แก้ว ( จะไปช่วยประครองแต่โทโมะพูดว่า )

 

โทโมะ // : ไม่ต้อง เมียฉัน ฉันประครองเอง ( อุ้มแก้วไปขึ้นรถ )

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

.....................................................................................................................................

 

เกดฝากเม้น ฝากโหวตนิยายหน่อยน่ะค่ะ ถ้าเม้นเยอะ โหวตเยอะ เกดจะมาอัพตอนต่อไปค่ะ