หักเหลี่ยมแค้น พิศสวาทรัก NC

 
รอยแสดงความเป็นเจ้าของ $$$ 
 

 
    ร่างเพรียวในชุดเดรสสีแดงผมเพ้ายุ่งเหยิงเล็กน้อยจากทั้งบทรักและบทรบที่ผ่านมาเมื่อไม่กี่วินาทีที่แล้ว หญิงสาวเดินกระทืบเท้าด้วยอารมณ์หงุดหงิดมาตามทางเดินกลับไปยังโต๊ะของตนและเพื่อน ๆ พลางใช้มือขยี้ปากของตนเองอย่างเอาเป็นเอาตายจากปากสวยอวบอิ่มที่เจ่อบวมเพราะฤทธิ์พิศสวาทของโทโมะ แต่บัดนี้กลับชมพูเข้มบวมเจ่อเพราะแรงบดขยี้จากมือของหญิงสาวเอง
 
พิมพ์ // : ตายแล้วยัยแก้ว ฉันนึกว่าแกขับรถกลับบ้านไปแล้วเสียอีก แล้วนี่ไปฟัดกับสุนัขที่ไหนมาล่ะ ดูสิเนี่ยสภาพเะอตอนเนี่ยแถดุไม่ได้เลย !!!
 
แก้ว // : ฟัดกับสุนัขบ้านเธอสิ ยัยพิมพ์  เดี๋ยวปัดตบหน้าหันเลย !!!
 
พิมพ์ // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดด !!! โหดร้ายน่ะแก พิมพ์รับไม่ได้ นี่ใครสั่งใครสอนให้แกปากจัดแบบนี้เนี่ย 
 
แก้ว // : พ่อแกล่ะมั๊งสอนฉัน !!!
 
พิมพ์ // : เออ ขี้เกียจเถียงแกและ ยัยแก้ว ว่าแต่คอแกน่ะไปฟัดกับสุนัขเพศผู้ที่ไหนมา แดงซะ !!!
 
เฟย์ // : บอกมาน่ะแก้วว่าแกปิดบังอะไรพวกฉันอยู่
 
แก้ว // : ไม่มีอะไรหรอก ฉันนอนหลับแล้วเปิดประตูรถค้างไว้น่ะ ยุงมันก็เลยกัด ก็แค่นั่น
 
เฟย์ // : แน่ใจน่ะ
 
แก้ว // : อืมม อย่าไปสนใจเลย เรื่องไร้สาระหน่า
 
ธามไท // : คุยอะไรกันอยู่ครับ สาว ๆ ท่าทางกำลังสนุกเชียว
 
พิมพ์ // : อ้าวพี่ธาม เช้าถึงเย็นถึงเลยน่ะค่ะ พี่มารับแก้วกลับบ้านน่ะครับ พี่ป๊อปปี้โทรกำชับนักหนาให้ดุแลแก้วเป็นอย่างดี  พอดีพี่ไม่อยากขัดคำสั่งพี่ป๊อปน่ะครับ
 
แก้ว // : พี่ป๊อปนี่ จริง ๆ เลยน่ะค่ะ รบกวนพี่ธามเปล่า ๆ นี่มันก็ดึกมากแล้ว แทนที่พี่ธามจะได้พักผ่อนกลับต้องขับรถมาหาแก้วที่นี้
 
ธามไท // : ไม่เห็นจะเป็นไรเลยนี่ครับ พี่เต็มใจมารับ ถึงพี่ชายน้องแก้วไม่บอก ยังไงพี่ก็มาอยู่แล้ว
 
แก้ว // : งั้น ... แก้วว่าเรากลับกันเลยดีไหมค่ะ เดี๋ยวพี่ธามจะไม่ได้พักผ่อน ทำงานหนักมาทั้งวันเลยไม่ใช่หรือค่ะ งั้นฉันกลับก่อนน่ะพวกแก อย่าหนักล่ะเดี๋ยวขับรถกลับไม่ไหว
 
เฟย์ // : โอ๊ย ไม่ต้องห่วงหรอกน่ะ ระดับนี้แล้ว พี่ธามขับรถดี ๆ น่ะค่ะ
 
ธามไท // : ครับผม
 
  ธามไทรับคำสั้น ๆ พร้อมส่งรอยยิ้มสดใสให้สองสาว ก่อนจะลุกเดินออกมาจากที่ตรงนั้น พลันสายตาเจ้ากรรมของใบหน้างามก็เหลือบไปเห็น ดวงตาของใครบางคนกำลังจับจ้องเธออยู่ทุกฝีก้าว ชายหนุ่มใหน้าขี้เก๊กนั่งหัวพิงเก้าอี้สุดหรู ขณะริมฝีปากหนาส่งยิ้มหวานยียวน พรางทำสายตาเจ้าชู้ส่งให้กับร่างบางที่กำลังเดินออกไปจากสถานบันเทิงแห่งนี้ หญิงสาวอารมณ์โกรธขึ้นปะทุขึ้นมาอีกรอบยามนึกถงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ใบหน้างามแดงระเรื่อขึ้นมาทันทีขณะที่ถลึงตาใส่ชายหนุ่มอย่างโกรธแค้น
 
เขื่อน // : หายไปไหนมาตั้งนานว่ะ ไอ้โมะ อย่าบอกน่ะว่า
 
 เขื่อนเอ๋ยทันอย่างรุ้ความคิดของเพื่อนหนุ่ม หลังจากเห็นสาวสวยอย่างแก้วมีท่าทีแปลก ๆ เมื่อมองมาทางโทโมะ ที่นั่งข้าง ๆ คนถูกถามเพียงเหลือบสายตามาส่งยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ให้กับคนรู้ทันอย่างเขื่อน