เรารักกันได้ไง !!

Fang Mode   ;)

 

          ~โอ๊ยยย~ปวดหัวจังเลย เมื่อยเนื้อเมื่อยตัวไปหมด  แล้วที่นี่ที่ไหนอีกหล่ะเนี่ย โอย เเสบตาชะมัด  

 

ที่นี่มันคุ้นๆนะ เอ...อ๋อ  ที่นี่ ! ที่ๆเราเคยมาเดินอยู่หลังจากที่เราถูกรถชนเกือบตายนี่นา  โถ่เว้ย ! ไอที่เฮงซวยนี่

 

"ว่าสถานที่ศักดิ์สิทธิ์แบบนี้ไม่ดีนะ" เสียงใครมาขัดวะ หึ่ย !

 

"เดี๋ยวนี้หัดพูดไม่เพราะหรอเดี๋ยวข้าก้อสาปให้เจ้ากลายเป็นเป็ดซะเลยนี่" เอ๊ะเจ้านี่เป็นใครกันแน่เนี่ย  ถึงได้กล้ามา

 

สาปให้เรากลายเป็นเป็ด เดี๋ยวปั๊ดตัดไอนั่นให้เป็ดกินซะนี่ (เเต่ตอนนั้นชั้นต้องไม่ใช่เป็ดนะ)-, -

 

"นี่เจ้ากล้ามากเลยนะ ถ้าเจ้ากล้าทำเเบบนั้นกับข้าเนี่ย"

 

"แกเป็นใคร !!" ชั้นตะโกนถาม เเต่ทว่าความจริงนั้นเเค่คิดเจ้านั่นก้อน่าจะรู้เเล้ว 

 

"เจ้ารู้จักข้าอยู่เเล้ว เจ้าไม่เห็นจะต้องถาม เเละข้าก้อไม่จำเป็นที่จะต้องตอบ " กวน = =

 

"อย่าริอาจมาว่าข้า...ฟาง...เจ้ารู้ดี ว่าข้าเป็นใคร คนที่ให้คำสาปแก่เจ้า จนเจ้าต้องสูญเสียคนที่เจ้ารักไป ..."

 

"หะ หา เจ้าคือ อะไอ้ภูตจิ๋ว ?!?" ถ้าไม่เกิดเหตุการณ์นี้ก้อเกือบลืมไปเเล้วนะ ว่ามีเจ้านี่เข้ามาวุ่นวายในชีวิต

 

ไอภูตเฮงซวยเอ้ย ถ้าวันนั้นไม่มีเเก ก้อไม่เกิดเหตุการณ์อย่างวันนี้ขึ้นหรอก !

 

"เจ้าว่าไงนะ !!!!!!"ภูตจิ๋วเเผดเสียงที่มีขนาดใหญ่กว่าขนาดตัวตัวประมาณ ล้านเท่าจะเห็นได้

 

"นี่ เจ้าจะตะโกนทำไมเนี่ยยย ภูตจิ๋ว"

 

"ก้อเจ้านั่นเเหละ มาว่าข้าทำไมหล่ะ ว่าไอ้ภูติเฮงซวย เดี๋ยวข้าก้อสาปให้เจ้ากลายเป็นเป็ดจริงๆซะหรอก"

 

"ชั้นไม่กลัวเจ้าหรอก ว่าเเต่ ครั้งนี้อ่ะชั้นเเค่เหนื่อย เเล้วก้อสลบไปแค่นี้เองไม่ใช่หรอ ชั้นยังไม่ได้ตายซะหน่อย

 

เเล้วทำไมชั้นถึงมาอยู่ที่นี่ได้หล่ะ จำได้ว่าที่นี่เป็นทางสำหรับคนเกือบตายไม่ใช่หรอ"

 

"ก้อใช่นะ เเต่สำหรับเจ้ามันเป็นกรณีพิเศษ"เจ้าภูติบอก เเต่ทำไมเราต้องเป็นกรณีพิเศษด้วยหล่ะ 

 

"นี่ไงข้ากำลังจะบอกเจ้า หรือว่าเจ้าไม่อยากรู้เหตุผลที่ข้าช่วยเจ้าในวันนั้นเเละให้คำสาปติดตัวเจ้า"

 

"อยากสิ อยากมากเลยด้วย เพราะฉะนั้นรีบบอกมา"

 

"ใจร้อนจริง เอาหละข้าจะเล่าเจ้าตั้งเเต่เริ่มต้นเลยเเล้วกัน หวังว่าเจ้าคงจะไม่โกรธข้านะฟาง"

 

"เอาหน่าเล่ามาก่อนเถอะ"

 

"เหตุมันเริ่มมาตั้งเเต่ ข้าโดนทำโทษ ให้มาทำให้ความรักของชายหนุ่มคนหนึ่งสมหวัง ซึ่งชายหนุ่มคนนั้นก้อคือ

 

'ป๊อปปี้' ที่ตอนนี้อยู่ในห้อง ไอซียู สิ่งที่ข้าทำก้อคือ ไปปรากฏตัวให้นายป๊อปปี้รู้ตัวว่ายังมีข้าอยู่ เเละวันที่ข้าปรากฏ

 

ตัวก้อคือคืนก่ิอนที่เจ้าจะถูกรถชน"

.

.

.

 

"สวัสดี~ป๊อปปี้"

 

"เห้ย เสียงใครวะ"

 

"ข้าคือภูติประจำตัวของเจ้า  เจ้าไม่ต้องมองหาไกล ข้าอยู่บนไหล่เจ้านี่"

 

"จะ เจ้า คือภูติงั้นหรอ เเล้วทำไมเราไม่เห็นรู้เลย"ป๊อปปี้ถาม

 

"ใช่ ข้าคือภูติ เจ้าไม่เชื่อข้างั้นหรอ เเล้วที่ข้าเพิ่งมาก้อเพราะข้าถูกทำโทษ ไม่อย่างนั้นข้าก้อไม่มีทางลงมาหรอก"

 

"เราเชื่อเจ้สก้อได้ อ๋อ อย่างนั้นเองหรอ เเล้วเจ้าถูกให้มาทำอะไรหล่ะ"

 

"มาทำให้ความรักของเจ้าสมหวังยังไงหล่ะ"

 

"งั้นเจ้าก้อคงทำไม่สำเร็จหรอกเจ้าภูติ"ป๊อปปี้บอกพร้อมทำท่างทางเย็นชา เเต่ภูติจิ๋วก้อทำเหมือนไม่เชื่อในสิ่งที่

 

ป๊อปปี้บอก

 

"ข้าไม่เชื่อเจ้าหรอกหนุ่มน้อย เจ้าเป็นมนุษย์ เจ้าต้องมีคนที่เจ้ารักเเละคนที่รักเจ้า เพราะฉะนั้นเจ้าก้อต้องมีความรัก

 

เเละข้าจะทำให้เจ้าสมหวัง"

 

"หึหึ อย่างกะนิยายเเหน่ะ เเล้วทำไมเจ้าถึงไม่เชื่อเรา เรามีเเต่คนที่(เเอบ)รัก เเต่คนๆนั้นคงไม่ได้รักเรา เเล้วเราจะ

 

มีความรักได้ยังไงกัน ตลกดีนะ"

 

"ข้าจะทำให้เจ้าเห็น ว่าคนที่เจ้า(เเอบ)รัก ก้อรักเจ้าจับตาดูเอาไว้ให้ดีเเล้วกัน"

 

"เเล้วเราจะคอยดู เเต่ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลง เเล้วเราไม่สมหวังในความรัก เราจะขอให้เจ้ากลายเป็นเเมลงสาบ

 

ตลอดชีวิต!!"

 

"แล้วถ้ามันสำเร็จขึ้นมาหล่ะ เจ้าจะทำยังไง..ป๊อปปี้.."ภูติจิ๋วบอกพร้อมยิ้มมุมปาก

 

"เเล้วเจ้าจะให้เราเป็นอะไร บอกมาสิ"

 

"ข้าบอกไม่ได้หรอก ถึงเวลานั้นเเล้ว เจ้าจะรู้เอง"ภูติจิ๋วพูดทิ้งท้ายไว้เเค่นั้นเเล้วก้อหายตัวไป...

 

         จบการสนทนาระหว่าางป๊อปปี้กับภูติจิ๋ว

 

       เเล้วหลังจากนั้น ข้าก้อรีบจับตาดูป๊อปปี้ เเล้วก้อพบว่า ป๊อปปี้เเอบชอบเจ้าอยู่เเละดูท่าทางเจ้าก้อชอบป๊อปปี้้

 

เช่นกัน เพียงเเต่ยังไม่เปิดใจให้กันก้อเท่านั้น

 

 

...จนกระทั่ง เช้าวันใหม่วันที่เจ้าถูกรถชนนั่นเเหละ คือ  จริงๆเเล้ว นั่นมันไม่ใช่อุบัติเหตุธรรมดาๆเพราะว่าข้า้เป็นทำ

 

ที่ทำให้รถคันนั้นเบรกไม่ได้มันเลยชนเจ้าเข้าอย่างจัง โดยที่คนขับยังดูงงๆ เเล้วข้าก้อเสกให้พวกเขาหนีไป

 

เพื่อที่จะได้ไม่ต้องโดนจับ เพราะข้าไม่อยากผิดไปมากกว่านี้อีกเเล้ว เเละหลังจากนั้น ตอนที่เจ้าอยู่ที่นี่ ข้าก้อ

 

เเกล้งทำเป็นมาช่วย เเล้วให้คำสาปติดตัวเจ้าไป  เเต่เปล่าเลย จริงๆเเล้วถ้าไม่มีข้าไปช่วย เจ้าก้อต้องรอดอยู่เเล้ว

 

"นะ นี่ หมายความว่า ทั้งหมดเป็นเเผนการของเจ้างั้นหรอ ไอ้ภูติเฮงซวย !!!!-"

 

"ใจเย็นๆน่า ฟาง วันนี้ข้าเลยจะขอไถ่โทษ โดยการให้เจ้าขออะไรก้อได้จากข้า 3 ข้อ เพื่อเป็นการชดใช้บาปที่ข้า

 

ได้ทำไว้"

 

"อะไรก้อได้ 3 ข้องั้นหรอ   นี่ ! เจ้าภูติจิ๋ว ป๊อปปี้จะตายมั้ยอ่ะ ?"

 

"อาจจะไม่ตาย เเค่เป็นเจ้าชายนิทรา"

 

 

 

 

__________________________________________________________________

 

เฮ้อ คราวนี้ได้รูกันเเล้วนะคะ เหนื่อยใจ  = =

 

พรุ่งนี้รับเกรด เครียด T^T

 

บ๊ายบายค่ะ ฝันดีน้า