เรารักกันได้ไง !!

หลังจากจินนี่กลับไปเเล้ว (โดยที่ป๊อปปี้ยังอยู่ในห้อง) ห้อก้อเงียบลงอย่างผิดปกคิ  เพราะต่างคนต่างไม่มีใคร

คุยกันเลย

"โอ๊ยย" ชั้นร้อง เพราะอยู่ดีๆนายป๊อปก้อเอามือมาโดนหน้าชั้น

"ขอโทด ฟางเจ็บมากมั้ย เดี๋ยวป๊อปทายาให้นะ" นายป๊อปเปลี่ยนสรรพมนามที่ใช้เรียกตัวเองเเล้วหรอเนี่ย

"อ่ะ อืม ทำไมนายเเทนตัวเองว่าอย่างนั้นหล่ะ"ชั้นถามออกไป เพราะว่ามันรู้สึกแปลกๆ

"แทนตัวเองว่า 'ชั้น' กับ 'นาย' ป๊อปว่ามันดูห่างเหินเกินไปนะ ต่อจากนี้ไปฟางก้อจะต้องเเทนตัวเองว่าฟาง เเล้วเรียก

ป๊อปว่า ป๊อปเหมือนกันเข้าใจมั้ย"  เราตอบไม่เข้าใจได้ด้วยหรอ

"ขะ เข้าใจ" 

"มา เดี๋ยวป๊อปทำแผลให้นะ" ป๊อปปี้บอกพลางพร้อมกับเดินไปหยิบยา

"ป๊อป เบาๆนะ (ทีตอนด่าจินนี่เนี่ยไม่กลัวเลยนะเจ๊:Reeya)" 

"อืม ป๊อปมือเบาไม่ต้องกลัว" หลังจากนั้นป๊อปก้อเริ่มทายาให้ฟางจนเสร็จ โดยที่ฟางไม่ร้องเลยซักทีเดียว

"ขอบคุนมากนะป๊อป ฟางเชื่่อเเล้วแหละ ว่าป๊อปมือเบาจริง"

เเอ๊ด  ไม่ทันที่ป๊อปปี้จะได้ตอบ พยาบาลก้อเอายามาให้ ชักกลัวแล้วสิ

"ได้เวลาทานยาแล้วค่ะ" ยาเม็ดทั้งนั้นเลยอ่ะ อึ๊ย

"เอ่อ มียาน้ำมั้นคะ พอดีกินยาเม็ดไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่ค่ะ" ชั้นพยายามขอยาน้ำเเต่

"ยาเม็ดนี่เเหละครับ เดี๋ยวผมจะการเอง" ป๊อปกลับบอกว่าเอายาเม็ด โถ่

"ค่ะ" เเล้วพยาบาลก้อเดินจากไป

"ป๊อป ทำไมพูดอย่างนั้นอ่ะ ฟางไม่กินยาเม็ดน้าาา" ชั้นขอร้อง

"ไม่ได้ ฟางต้องกิน ฟางโตเเล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆ กินยาน้ำมันไม่ได้ผลหรอก" T^T

"เเต่มันขมนี่นา (>< )( ><) ไม่กินหรอก" ชั้นปฎิเสธสุดฤทธิ์

"ถ้าไม่กินป๊อปจะป้อนนะ"

"ไม่กิน" หลังจากที่ชั้นตอบไป ป๊อปปี้ก้อเเอายาเเล้วใส่ปากเอาเองทันทีตามด้วยน้ำ เเล้ว

"จุ๊บ" มาประกบปากชั้น ทำให้ชั้นรีบกลืนลงไปทันที

"ป๊อป เล่นอะไรเนี่ย" ทำไมตอนนี้ใจเต้นเเรงอีกแล้วหล่ะ โอ้ยยยยไม่นะ

"ป๊อปขอโทดนะที่ต้องใช้วิธีนี้ เเต่งฟางไม่ยอมกินเองหนิ ป๊อปก้อเลยต้องป้อน"

"ฮ้าวว ง่วงเเล้วอ่ะ ฟางนอนก่อนนะ" ชั้นเปลี่ยนเรื่องเเล้วนอนตะเเคงทันที

"นอนเถอะ เดี๋ยวป๊อปก้อต้องกลับไปแล้วหล่ะ" รีบกลับจัง คิดว่าจะอยู่เป็นเพื่อนกันก่อน

ตอนนี้ชั้นยังไม่หลับหรอกนะ  ก้อมันนอนไม่หลับอ่ะ เเล้วป๊อปก้อยังไม่กลับด้วย  เเต่ตอนนี้ชั้นเเกล้งหลับอยู่

อีกเเล้วหล่ะ ฮ่ะๆ

โอ๊ะ ป๊อปยืนเเล้ว สงสัยจะกลับเเล้วเเน่เลย  เเต่ทำไมต้องเดินมาทางเราด้วยหล่ะ

เเล้วป๊อปปี้ก้อเดนมานั่งข้างเตียง เเล้วเอามือมาลูบผมเเละเอาผมทัดหูให้ชั้น เเล้วก้มลงมา จะ จูบหน้าผาก

ชั้น 

"ฝันดีนะ ยัยกระต่ายน้อยของป๊อป" เเล้วป๊อปปี้ก้อเดินออกจากห้องไป  ปล่อยให้ชั้นนอนเป็นโรคหัวใจผิดปกติคน

เดียว  เเล้วชั้นก้อนอนหลับไปอย่างมีความสุข >>>>>>>>><<<<<<<<<<

___________________________________________________________________

จบไปอีกตอนเเล้วนะคะ  ตอนที่เเล้วนางร้าย ตอนนี้มาหวานซึ้งกันบ้างดีกว่าค่ะ 555 อารมณ์เปลี่ยนไว 

เเต่ขอบอกไว้ก่อนนะคะว่านางร้ายนั้นเเค่เริ่มต้น ยังมีมีมากกว่านั้นอีกร้อยเเปดพันเก้าจ้าาา 55

เเล้วเจ๊จะรอดมั้ยเนี่ย (รอดสิ เจ๊เก่ง) ตอนต่อไปขอถามหน่อยนะคะ ว่าจะเอาโทโมะหรือเขื่อนก่อน จะได้เเต่งถูก

เม้นต์+โหวตกันเยอะๆนะ  ถ้าเยอะอัพไวจ้าา  ฝากเรื่องใหม่ของรียาด้วยนะคะ love memory รักในความทรงจำ

เเล้ววันนี้ใครได้ไปดูคอนกลับมาเล่าสู่กันฟังบ้างน้าาาาา  เจอกันตอนหน้าคร้าบบบบบ