เรารักกันได้ไง !!

เมื่อมีใครก้อไม่รู้มาซบไหล่ฟาง ทำให้ฟางนั้นหยุดร้องไห้ไปโดยอัตโนมัติ เเละพยายามหันไปดูว่า คนๆนี้เขาคือใครกัน

เเละเมื่อฟางได้เห็นหน้าเขาชัดๆเเล้ว เทอถึงกับอึ้ง 

"ปะ ป๊อปปี้ " ฟางยังตกใจไม่หาย ว่าทำไมป๊อปปี้ถึงมานอนซบเทออยู่ตรงนี้ได้

"หืม.. เทอเป็นใครอ่าาา อย่าเสียงดางงสิ โคนจานอน" ป๊อปปี้พูดไม่ค่อยจะรู้เรื่อง เพราะตัวเองดื่มมาหนักทีเดียว

"นี่นาย ดื่มเหล้ามางั้นหรอ เเล้วมานั่งทำอะไรตรงนี้เนี่ย " ฟางนั้นไม่ชอบคนดื่มเหล้า เพราะจะทำให้ขาดสติ

"..." ป๊อปปี้นั้นเงียบไปเเล้ว  

"นี่ ไอ้หมี !! ชั้นถามนายนะ ไม่ได้ยินหรือไง" ฟางเริ่มมีน้ำโห เเล้วป๊อปปี้ก้อยังเงียบ ฟางก้อเลยหันไปดู พร้อมกับป๊อปปี้ที่ กำลังจะหันมาพอดี ทำให้ทั้งสองคนจมูกชนกัน

ตึก ตึก ตึก .. (ไอ้หัวใจบ้า จะเต้นเสียงดังทำไมเนี่ย เดี๊ยวไอหมีก้อได้ยินพอดีหรอก :: ฟางคิด) 

"... เทอเกลียดชั้นรึป่าว " ป๊อปปี้ถามทั้งๆที่หน้าเรายังห่างกันไม่ถึงหนึ่งเซ็นต์   (อ๊ากกก ไอหมีเอาหน้านายออกปายยยยยน้าาาาา)

"ปะ ปล่าว >///<" ฟางตอบเสียงสั่น 

"งั้น เทอรักชั้นรึป่าว " 

"มะ ไม่ ได้ .. " เเต่ไม่ทันที่ฟางจนพูดจบ ป๊อปปี้ ก้อเอามือทั้งสองมาจับเเก้มของฟฟางเอาไว้ เเล้วประกบปากอย่าง

นุ่มนวนทันที ส่วนฟางนั้นก้อเผลอใจไปกับรสจูบที่ป๊อปปี้มอบให้ จึงเอามือไปคล้องคอป๊อปปี้ไปโดยอัตโนมัติ  เเละ

ปฏิกิริยาอย่างนี้ทำให้ป๊อปปี้พอใจ เลยฉกชิมความหวานจากปากของฟางอีก ส่วนฟางนั้น ก้อเคลิ้มไปจน ไม่รู้สึก

อะไรเเล้ว เทอรู้อยู่อย่างเดียวว่า ตอนนี้ หัวใจของเทอนั้นเต้นเเรงมาก มากจนจะระเบิดออกมาข้างนอกอยู่เเล้ว 

          ไม่รู่กี่วินาทีเเล้ว ที่ป๊อปปี้ช่วงชิมความหวานจากปากของฟาง เเต่เขานั้นพยายามจะผละออกจากปากฟาง

เเล้วเเต่ความหวานจากปากฟางนั้น มันช่างยั่วยวนใจเสียจริงๆ  จนกระทั่ง ฟางหมดเเรงล้มลงไปซบอกป๊อปปี้ เเล้ว

ป๊อปปี้ก้อจัดเเจงที่นอนให้ฟางนอนพิงกับต้นไม้ ส่วนเขาก้อนอนบนตักฟาง 

ณ เช้าวันรุ่งขึ้น สวนสาธารณะ ที่เดิม

ฟางตื่นก่อนป๊อปปี้ ก้อเห็นว่า ป๊อปปี้นั้นนอนอยู่บนตัก เเล้วเทอก้อนั่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อยู่ดีป๊อปปี้ก้อถาม

อะไรแปลกๆ เเล้วยังจูบเทออีกด้วย เเต่จูบเมื่อคืนนี้มันมีความหมายกับเทอมากเลยทีเดียว ตอนที่เทอคบอยู่กับ

โทโมะ เทอก้อเคยจูบกับโทโมะ เเต่ทำไมครั้งนี้ มันทำให้เทอหวั่นไหวได้มากกว่า ทั้งๆที่มันก้ออไม่ได้เป็นจูบเเรก

เเล้วเทอก้อหลุดจากภวังค์ความคิด เมื่อได้ยินเสียงของว่าที่คู่หมั้นของเทอที่นอนอยู่บนตัก

"ผมรักคุณ......จินนี่ ได้โปรด อย่าทิ้งผมไป ผมจะไม่มีวันลืมคุณเลย ได้โปรด กลับมาหาผม..." จินนี่หรอ เทอเป็น

ใครกันนะ เเล้วทำไมป๊อปปี้ถึงกับต้องเพ้อหาเทอ เเล้วยังบอกรักเทออีก  เเล้วป๊อปปี้ก้อยังเพ้อถึงคนที่ชื่อจินนี่

         เเล้ว...เรื่องเมื่อคืนนี้หล่ะ ที่นายทำไป เพราะคิดว่าชั้นคือจินนี่งั้นหรอ เทอพยายามตั้งสติ เเละคิดว่าเมื่อคืน

มันเป็นเพียงเเค่ความฝัน เทอฝันไปใช่มั้ย ใช่ เทอเเค่ฝฝันไป

                                                      'เทอเเค่ฝันไป'

                                                      'เทอแค่ฝันไป'

เทอนั่นพูดคำนี้ในใจเป็นพันๆรอบ เเต่ก้อไม่ได้ช่วยอะไรเทอเลย ในเมื่อเทอรู้อยู่เเก่ใจว่ามันคือความจริง  เเต่เมื่อ

คิดถึงเรื่องเมื่อคืนเเล้ว น้ำตาของเทอมันพาลจะไหลออกมาทุกที  ไม่น่าเลยยัยฟาง ไม่หน้าเผลอใจไปกับผู้ชายคนนี้เลย จริงๆ

        ฟางทนไม่ไหวเเล้ว เทอทนมองเขาอยู่อย่างนี้ไม่ได้ เทอก้อเลยเอาหัวของป๊อปปี้วางลงบนพื้นหญ้าอย่าง

เบามือเพราะกลัวว่าเขาจะตื่น เเล้วฟางก้อรีบวิ่งออกไปทันที  โดยที่ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ข้างในสภาพจิตใจ

ของเทอนั้นเเย่มากๆ ตั้งเเต่เรื่องที่พี่โฟม ก้อเอาเเต่โทดเทอ เเล้วต้องมาเจอกับเรื่องนี้อีก เทออยากจะหนีให้พ้น

จากเหตุการณ์เเบบนี้จริงๆ เเต่ทำยังไงได้หล่ะ เทอคงทำมันได้เเค่ในฝันเท่านั้น  ฟางวิ่งทั้งๆที่น้ำตายังไหลออกมา

เป็นสาย เเต่เทอก้อไม่ยอมเเพ้จนกระทั่ง

ปี้นนนนนนนนน  ปั้ง !!!

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"   เเล้วทุกอย่างก้อดับลง...

---------------------------------------------------------------------------------------------

จบเเล้วตอนนี้ เป็นยังไงบ้างอ่ะ สนุกอ๊ะป่าว ไม่สนุกก้อบอกได้นะ เราจะได้ปรับปรุง ^^ ยังไงก้ออย่าเพิ่งหายไปไหนน้าาาา เเล้วเจอกันตอนต่อไปจ้าา