เมื่ิอไหร่เราจะรักกัน

9.4

เขียนโดย aung

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 08.52 น.

  11 ตอน
  21 วิจารณ์
  22.10K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 09.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) จะทำให้เธอยิ้ม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 ป๊อป: มันไม่ใช่อย่างนั้นนะฟาง...ฟางป๊อปขอคุยด้วยได้ไหม (ไม่รอคำตอบลากฟางไปคุยที่สวนหลังบ้าน)
เขื่อน: เฟย์ครับเขื่อนขอโทษ..แต่เขื่อนอยากให้เฟย์อยู่นะ..เขื่อนมีอะไรจะบอกเฟย์ด้วยนะ (แล้วลากเฟย์ไปคุยที่สระว้ายน้ำ)
 
ณ...ห้องนอนโทโมะ
แก้ว: นายปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไงเล่า .. ปล่อยนะปล่อย..ปล่อยเดี๋ยวนี้
โทโมะ: หยุด..หยุดโวยวายซะที...เดี๋ยวนี้เรียกซะห่างเหินเลยนะแก้วใจ
แก็ว: นายต้องการอะไร..(มองหน้าโมะอย่างอาฆาต)
โทโมะ: ต้องการเธอคืน..โมะต้องการแก้วคืน..ขอหัวใจแก้วคืนให้โมะได้ไหม(เดินเข้าไปกอดแก้ว)
แก้ว: (อึ้งค่ะ)......................(ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก)
โทโมะ: ได้ไหมแก้ว  ได้ไหมครับ
แก้ว: มันสายไปแล้วหล่ะโทโมะ....
โทโมะ: (ผะแก้วออกนิดนึง)..ไม่แก้วมันไม่สาย..มันจะไม่สายถ้าแก้วยังรักโมะอยู่..
แก้ว: นายต้องการอะไร..(ตะคอกใส่โทโมะ)..แก้วถามว่าโมะต้องการอะไรกันแน่..ตอนจะไปก้ขอแก้วไปดื้อดื้อ..ตอนจะกลับมาก้ขอกับมาแบบดื้อดื้ออีก..โมะยังเห็นแก้วเจ็บไม่พอใช่ไหม..ใช่ไหม..แก้วถามว่าใช่ไหม (น้ำตาที่หญิงสาวกักเก็บมาเป็นปีปีตอนนี้มันไหลออกมาอย่างไม่ขาดสายเลย)
โทโมะ: แก้ว...(โทโมะที่เห็นแก้วร้องไห้ก้เดินเข้าไปกอดแก้ว)..แก้วโมะขอโทษ..ขอโทษจริงจริง
แก้ว: ฮือ..ฮือ..ออกไปนะออกไป..ฮือ..ฮือ (ดิ้นและทุบตีดมะที่กอดอยู่)
โทโมะ: แก้สฃว..โมะขอโทษ..ขอโทษนะแก้ว..จากนี้โมะจะไม่ทำแก้วเสียใจอีก
แก้ว: ฮึก..ฮึก..(ไม่พูดอะไรแต่กอดโมะตอบ)..
โทโมะ: ไม่ร้องนะครับคนเก่ง..ไปล้างหน้ากันดีกว่าจะได้ลงไปข้างล่างกัน..
แก้ว: พยักหน้าแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป..
 
TOMO....
นี่ผมทำแก้วเสียใจขนาดนี้เลยหรอ ผมมันเลวมากใช่ไหม จากนี้ผมจะทำให้เธอยิ้มและมีความสุข ผมจะไถ่โทษให้เธอทั้งหมดที่ได้ทำกับเธอไว้
 
โทโมะ : อ่าวเสร็จแล้วหรอครับ  ลงไปข้างล่างกันดีกว่า
แก้ว: อืม...(ตอบและยิ้มออกมากำลังจะเดินออกจากห้องแต่โมะคว้าแก้วไว้แก้วไม่ได้ตั้งตัวจึงเซไปซบอกโมะ)
โทโมะ: แก้ว...จากนี้โมะจะทำทุกอย่างเพื่ให้แก้วมีควมสุข
แก้ว: อืม..ยิ้มแบบเขินเขิน
โทโมะ: ไปกันเถอะ..(จากนั้นทั้งคู่ก้เดินลงมาข้างล่างพร้อมกัน)
พิม: มากันได้ซะทีนะค่ะคุณพี่ชาย
โทโมะ: เออ...แล้วไอ้ป๊อปกับไอ้เขื่อนหล่ะ
ป๊อปปี้: มีไรวะ (เดินมาโดยมีฟางเดินตามหลัง)
เขื่อน: เค้าอยู่นี้....มีไรครับโทโมะ(เดินมาพร้อมเฟย์)..(ขอรวบรัด2คู่นี้เลยนะแต่เครียกันแล้ว)
โทโมะ: ป่าวแค่ไม่เห็นพวกแกก้เลยถาม
พิม: งั้นเรามาเริ่มงานกันเลยดีกว่าเนอะ
ทุกคน: เย่ยยยยยยยยยยยยยย..
......: เดี๋ยวสิรอพวกเราด้วยสิ
.......: ไม่มีพวกเราได้ไง
.......: ใช่..ใช่..ไม่รอกันเลยนะ
 
ใครหว่า...มาอัฟให้แล้วเน้อ..ขอโทษนะที่ให้รอนานคิดเรื่องอยู่เลยนานนิสนึง
..(โค้งงามงามหนึ่งที)..จะรีบมาอัฟให้อีกนะรบกวนรอกันนิสสสสสสสสสสสนึงงงงงงงงเน้อ
รักลีดเดอร์ทุกคนนะม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา