รักนี้..ฉันเลือกเธอ
เขียนโดย tanopa
วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.
แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2556 23.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) ตอนที่ 4
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแก้ว - เอาเป็นว่านี่เป็นช่อดอกไม้ของเพื่อนๆคุณทั้งสามช่อ
เคนตะ - คุณแก้วคนสวย มีให้เพื่อนๆผมทั้งสามคนหมดเลยเหรอครับ แล้วกล่องอะไรครับมีสามกล่องไหนว่ามีแค่ดอกไม้
แก้ว - แหม่คุณเคนตะ แก้วลืมบอกไปว่านี่เป็นของที่ระลึกอีกชิ้น กิมจิค่ะ
จงเบ - ป่าวครับคุณแก้วเคนตะมันจะบอกว่าผมมีกะ..... ''เคนตะรีบปิดปากจงเบทันทีเนืีองจาก จงเบดันทันความคิดของเขาได้''
แก้ว - ฮ่าๆๆๆ แก้วพอรู้ล่ะ ฮ่าๆๆๆฮิ้ว ของพวกคุณนี่ไงมาลัยห้อยคอ ห้อยคนล่ะพวงน่ะค่ะ ฮ่าๆๆๆ
จงเบ - คะครับขอบคุณครับ โหแฮะทำไมพวงโตๆแถมมีหลายสีอีก มีทั้งดอกคาเนชั่น กุหลาบ กล้วยไม้
เคนตะ - นั่นสิครับ แต่แปลกไม่เหมือนใคร สวยดีหอมด้วยยย ไอเดียใครครับสวยจัง ''พูดไปดมไป''
แก้ว - ขำอะไรว่ะไอ่คุณโจ แก้วเองแหละค่ะคุณเคนตะ เดี๋ยวคล้องคอกันเสร็จแก้วไม่มีป้ายบอกเพื่อนๆพวกคุณกันน่ะค่ะ แก้วจะรบกวน พวกคุณสองคน คล้องมาลัยห้อยคอนี่แล้วไปยืนรอรับ ทางประตูขาออกระหว่างประเทศน่ะค่ะ
''ทั้งเคนตะและจงเบเมื่อได้คำตอบเชิงบอกเล่าของแก้ว เขาทั้งสองคนต่างเข้าใจความหมายทันที ว่าทำไมพวกเขาสองคนถึงเป็นพวงมาลัยคล้องคอและแถมพวกมาลัยทั้งหลายหลายชนิด และเป็นพวงโตๆ นี่เอง พวกเขามองแก้วด้วยสายตาที่หลากหลายแต่ความคิดที่ตรงกันคือ 'แสบใช่ย่่อย"
โจ - ฮ่าๆ ความคิดครีเอดไปไหนว่ะเพื่อน ไม่ทำป้ายชื่อเอาล่ะมันง่ายกว่าเยอะ
แก้ว - ไม่อ่ะเปลืองหมึกเปลืองกระดาษ เปลืองพลังงาน เราป่าวๆ ใช่พวกเดียวกันเรียกกันเองเอาดิ ลุงน่ะลุงบอกว่าไม่อยากมารับๆก็ไม่เชื่อ
โจ - ไม่อยาก ทำก็ค้องทำอ่ะทนๆหน่อยล่ะกัน ก๊ากกก ''มองสิ่งที่สองหนุ่มคล้ิงคอก็อดขำไม่ได้ ก็มาลัยคล้องคอมันไม่แปลกหรอก แปลกป็ตรงที่รวมนานาชนิดไม่พอสีืก็สะดุดตาทันทีที่เห็น แถมใหญ่มากกกก"
ทางด้านสามหนุ่ม
เขื่อน - โทโมะแกพอจะรู้ไหมว่าใครมารับ ตามกำหนดการนัดหมายอ่ะ เราต้องโทรบอกเขาหรือว่า...
โทโมะ - พี่เอบอกว่าเขาจะมารับเราพร้อมๆกับเคนตจะ จงเบน่ะ ช่วยๆกันมองหาป้ายแล้วกัน
ป๊อปปี้ - เ ฮ ฉันว่าอย่าพึ่งดูป้ายชื่อเลย เพราะโน้นไง ดูผู้ชายสองคนดิ ฮ่าๆๆๆ ดอกไม้เหรอว่ะที่คล้อง คล้อง แบบ ปลูกเรือนดระจกเลยดีไหม ฮ่าๆๆๆ
เขื่อน - ไหนๆอะไรอ่ะ ก๊ากกก คนบ้าหลุดจากโรงบาลมาหรือไงฟะ ขำฉิปปป คนเกาหลีก็แปลกๆจุงเบยยย
โทโมะ - ขำอะไรกันหนักกันหนา ไหนฮึกๆ ตะแต่เดี๋ยว โบกมือย๊อยๆ ทำไม อ้าวเฮ้ยยย เคนตะ จงเบ เป็นพวกมันจริงๆเว้ย ไปกันเขื่อน ป๊อปปี้
อิอิ..... วันนี้ไรเตอร์พิมพ์ในโทรสับเนื่องด้วย คอมไม่ว่าง มา แค่นี้ก่อนเนื่องจากความสามารถในการพิมพ์ลดลง
ขอกราบอภัยน่ะค่ะ รักทุกๆคนน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟ >x,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ