รักนี้..ฉันเลือกเธอ

    วันเดินทาง

เขื่อน - ง่วงนอนที่สวดดดด ห้าววววว นัดตั้งแต่ไก่โหแบบนี้ จะตื่นเต็มตาได้ไง ห้าววววว

ป๊อปปี้ - แล้วทำไม ไม่รู้จักหัดหลับหัดนอนไวๆเล๊า เมื่อคืนมัวทำอะไรอยู่ว่ะ

เขื่อน - ก็คุยโทรศัพท์กับเฟย์เย่อยู่น่ะสิ 

ป๊อปปี้ - เฮ แบบไป........กันตอนไหนฟะ+ +

เขื่อน - บ้ารึไง ยะยัยนั่นน่ะนะ ฝากซื้อของเฮ้ย ฝากของฝากเพียบบบบบบ ยัยฟางก็ฝากบอกนายเหมือนกันน่ะ ป๊อปปี้

ป๊อปปี้ - บ๊ะนึกว่ารอด............

โทโมะ - ไปได้แล้วได้เวลาเดินทางแล้ว ให้ไวๆอย่าอ่อยอิงๆ จะว่าไปฉันก็ง่วงนอนเหมือนกันน่ะนี่

ป๊อปปี้ - หน๊อยยย ไอ่คุณชายมาเฟีย เผด็จการ ................ ไม่มีอะไรเนอะเขื่อนเนอะไปขึ้นเครื่องกันดีกว่า "ป๊อปปี้รีบปิดปากเพราะโทโมะได้หันมามองด้วยสายตาที่ไม่พอใจ"

         ใช่อย่างที่ป๊อปปี้ พูดมันก็ถูกครับ ผมโทโมะอดีตลูกชายมาเฟียนกกระเรียนขาว พ่อของผมท่านเป็นมาเฟียที่คอยเก็บมาเฟียเสือดำที่ขูดรีดชาวบ้าน เพื่อไปปล้นมาคืนชาวบ้าน สาเหตุที่ผมเป็นคนเงียบก็เพราะว่าผมโตมาในครอบครัวแบบนี้ เมื่อสังคมเปลี่ยนไปมาเฟียหายไป บ้านผมก็ค่อยๆกลายสภาพมาเป็นคนธรรมดาๆ แต่นิสัยผมก็คงเย็นชาไม่เปลี่ยนแปลง และเป็นเพราะนิสัยแบบนี้ผมถึงไม่ค่อยชอบผู้หญิงจู่จี้ผมสักเท่าไหร่ ผมก็เลยได้ชื่อว่า เสือยิ้มยาก........ ถามว่าผู้หญิงแบบไหนโดนใจผมเหรอครับ ผมไม่ค่อยชอบผู้หญิงอ่อนแอ ขี้แย ประเภทนี้ไม่ค่อยเข้าตาผมเลยให้ตายสิ 

     ณ ประเทศเกาหลี

เคนตะ - สวัสดีครับ ผมเคนตะ นี่จงเบเพื่อนผมครับ พวกเรามารอไปรับเพื่อนที่สนามบินไม่ทราบว่าติดต่อใครเหรอครับ

จงเบ - คือไฟล์เที่ยวบินของเพื่อนๆพวกผมจะถึงตอนเก้าโมงเช้าน่ะครับ

โจ - ผมกับลูกพี่ลูกน้องของผมจะไปพร้อมพวกคุณครับ รอเธอสักครู่พอดีเธอไปเตรียมของตอนรับเพื่อนๆพวกคุณอยู่ครับ

จงเบ - เธอ เธอ นี่คนดูแลพวกผมเป็นผู้หญิงเหรอครับ

โจ - ใช่ครับผมและแก้ว เราสองคนจะดูแลพวกคุณทั้งห้าคนเป็นเวลา หนึ่งอาทิตย์ที่พวกคุณมาอยู่กับเรา ผมปาร์ค โจ ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมผมถึงพูดไทยได้ ผมมีแม่เป็นคนไทย จึงสามารถพูดได้อย่างที่คุณทราบครับ

เคนตะ/จงเบ - อ่อ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณโจ แล้วอีกคนคง.....

แก้ว - สวัสดีค่ะ แก้วค่ะยินดีที่ได้รู้จักน่ะค่ะคุณ..............

จงเบ  - ผมจงเบครับ

เคนตะ - ส่วนผมเคนตะครับ คุณแก้วพูดไทยคล่องกว่าคุณโจอีกน่ะครับ

แก้ว - อ๋อ แก้วคนไทยแท้ๆนี่ค่ะ พอดีแก้วโตที่เกาหลีเพราะมาอยู่ตั้งแต่เด็กๆแล้วน่ะค่ะ เดี๋ยวจวนได้เวลาไปรับเพื่อนๆพวกคุณที่สนามบินแล้ว เราออกเดินทางดีกว่าไหมค่ะ เดี๋ยวจะสาย เชิญพวกคุณสองคนที่รถตู้ที่จอดหน้าบริษัทเลยค่ะ โจรอเดี๋ยวแก้วมีเีรื่องคุยด้วย

จงเบ/เคนตะ - ครับ "จากนั้นทั้งสองก็เดินไปยังรถตามที่แก้วได้บอกพวกเขาไว้"

โจ - แก้วมีอะไร .......... ว่าไง

แก้ว - ได้ข่าวจากสายมาว่าไอ่กระจอกที่หนีรอดไปได้วันก่อนมันโดนฆ่าปิดปากไปแล้ว ฉันว่ามันต้องทำงานจากใครบางคนที่เรามองไม่เห็นหรือคิดไม่ถึงแน่ๆ โจแกนอกจากแก๊งจิ้งจอกเหลือง ว่าไง

โจ - ......................... ฉันไม่แน่ใจ...................

แก้ว - เรื่องผู้หญิงแน่ๆ ฉันคิดว่าแกต้องไปกระตุกหนวดเสือไปยุ่งเด็กๆของใครแน่ๆเพราะมันจงใจเก็บแกโดยตรง

โจ - แต่แก้ว มันก็เล็งแก............เฮ้ยนึกออกแล้ว ต้องใช่แน่ๆ ผู้หญิงที่ชื่อ แจยอน  ฮยอก แจยอน ยัยนั้นโธ่เว้ยยยยยย ว่าแล้วกูว่าแล้วเชียว ขอโทษน่ะแก้วที่ฉันทำให้แกต้องเดือดร้อนไปด้วย

แก้ว - เฮ้ยยยย ช่างมันเหอะโจนาย ไงนายก็เพื่อนฉันเพื่อนที่เป็นทั้งพี่ทั้งน้อง ร่วมเป็นร่วมตายมานายไม่แตกกันเพราะเรื่องนี้แน่ๆ แต่เราสองคนต้องระวังตัวให้มากๆ ถ้าอยากจบ คงจบวิธีเดียวไม่คุยก็เก็บ คนแรกคือ ยัยฮยอก แจยอนของแก คนต่อมาคือแก ไอ่เพื่อนเวร หาเรื่องให้แก้ประจำ

โจ - แก้ววววววว แกอย่าเดินหนีไปแบบนั้นสิ ไหนว่าไม่โกรธทำไมถึงจะฆ่าจะฉานนนเลยเหรอ โอ้วววววมายเฟรนนนนนน

เรื่องนี้ไรเตอร์จะค่อยๆ เฉลยๆออกไปๆระหว่างความเป็นมาของพระ - นาง น่ะค่ะ

ไม่ต้องตกใจเรื่องนี้ว่าทำไม น้ำถึงเยอะกว่าเนื้อ ก็เพราะไรเตอร์จะค่อยๆบอกความเป็นมาของตัวเอก

ซึ่งจะค่อยๆเปลี่ยนแนวไปเรื่อยๆ หวังว่าทุกคนจะติดตามกัน ไม่ทิ้งกัน เรื่องที่สี่ของไรเตอร์เรื่องนี้ไรเตอร์

จะค่อยๆพัฒนาเรื่องน่ะค่ะ ฝากติดตามแบบเรื่องที่ผ่านๆมาด้วยน่ะค่ะ 

ป.ล. รักทุกคนน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟ>x,<