รักนี้..ฉันเลือกเธอ

เขื่อน – เฟย์จ้าของฝากครบทุกอย่าง มีอะไรให้เขื่อนหายเหนื่อยไหมครับคนดี
เฟย์ – มีอยู่แล้ว มานี่ๆ (เรียกเขื่อนไปหา เขื่อนก็รีบวิ่งแล้วยื่นแก้มให้ทันที)
เขื่อน – ห๊า ตุ๊กตาเคโรโระ โธ่เฟย์คร๊าบบบบบ เขื่อนนึกว่า
เฟย์ – นึกว่าอะไรย่ะ อิอิ ฉันตัดใจซื้อมาให้เลยน่ะยังไม่พอใจอีกเหรอย่ะ
เขื่อน – เฮ่ออออออออ ไอ่ป๊อปแกได้อะไรจากคนพี่บ้างว่ะ เฮ่ออออ
ป๊อปปี้ – ไม่ต่างแกเลย ตุ๊กตาหมีภู หายเหนื่อยที่สุด หายมากกกกกกกก
เฟย์/ฟาง – บ่นจะบ่นไปไหน (สองสาวรีบพูดดักคอกันสองหนุ่มบ่นมากกว่าเดิม)
เฟย์ – โทโมะๆ เฮ่ นายยังสบายดีอยู่รึเปล่า หรือว่าตื่นอยู่ไหม โทโมะ นี่โทโมะ
โทโมะ – หะ วะว่าไงน่ะเฟย์ มีอะไรกับโมะรึเปล่า หือ
เฟย์ – ฉันต้องถามนายมากกว่า นายเป็นอะไร เหม่อมาตั้งแต่เช้าแล้วน่ะ นายมีอะไรรึเปล่า
ฟาง – นั้นสิๆฟางก็มองเห็นโทโมะเหม่อว่าตั้งแต่เช้าแล้วไม่สบายหรือมีเรื่องกลุ้มใจอะไรรึเปล่า เล่าให้พวกเราฟังบ้างก็ได้น่ะเป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี มีอะไรก็อย่าเก็บไว้คนเดียวเลย
เขื่อน – มันเหม่อหาใครบางคน ที่ตอนนี้หาเขายังไม่เจอใช่ป่ะโทโมะ ฮ่าๆๆ
ป๊อปปี้ – ใช่ๆ แกคิดถึงเขาก็บอกสิ ไม่ต้องมาทำฟอร์มจัดไปเลย ใจคิดยังไงสมองก็คิดแบบนั้นบ้างเหอะ
เฟย์ / ฟาง – หมายความว่ายังไง (ทั้งสองสาวไม่เข้าใจในบทสนทนาของเขื่อนและป๊อปปี้ ก็สงสัยในคำพูดเล่านั้นจนกระทั่ง......ป๊อปปี้เอ๋ยประโยคต่อมาเท่านั้นล่ะ)
ป๊อปปี้ – ฉันได้ที่พักของแก้วเขามาแล้วน่ะ แกอยากไปหาเขาป่ะ ว่าไงๆ
เฟย์/ฟาง – แก้ว หือ แก้ว เป็นใครยังไง เล่ามาเดี๋ยวนี่น่ะแล้วเกี่ยวกับ........
เขื่อน – แก้วเขาเป็นคนที่จะจ้างพวกเราสามคนไปงานเปิดตัวโรงแรมใหม่อ่ะครับ แล้วก็เป็นคนที่จ้างเราที่เกาหลีด้วย แล้วที่สำคัญ ........(เหลสายตาไปมองโทโมะก็เจอกับสายตาที่จ้องเหมือนหาเรื่องกลับ)
ป๊อปปี้ – เป็นคนที่ทำให้โทโมะของเราคิดถึงและสับสนว่ารู้สึกยังไงกันแน่กับเขา อ๊ากกกเจ็บน่ะเว้ยไอ่โมะ
โทโมะ – พูดมากน๊า แล้วแกได้ที่พักเขามาได้ไงว่ะ (ปากแข็งจริงๆพระเอกฉัน ทำเป็นไม่สนแต่ปากก็ถามถึงเขา)
เฟย์ – พี่ฟางพี่ว่าโลกใบนี้จะกลมไหม
ป๊อปปี้ – ใช่แต่ข้าพึ่งรู้ว่านี่แหละว่าแก้วเป็นลูกของรัฐมนตรี ที่มีข่าวใหญ่ว่าเสียชีวิตพร้อมภรรยาส่วนลูกสาวหายสาบสูญ
ฟาง – ไม่กลมแล้วล่ะ ชัดเลย ป๊อป แก้วๆ พักที่ไหน พาฟางกับเฟย์ไปหาเขาได้ไหม ๆ
       “จากนั้นสองสาวก็เล่าเรื่องราวในสมัยเด็กที่โทโมะรู้มาคราวๆให้พวกเขาฟังอีกรอบ ทันที ที่เกี่ยวข้องกับแก้วและพวกเธอ เขื่อนและป๊อปปี้ ก็ทำหน้าที่อาสาไปส่งสองสาวหลังจากที่ฟังพวกเธอเล่าให้เสร็จ ตามด้วยหนุ่มโทโมะอีกด้วย”
ฟาง – ดีใจจังเลย เฟย์ แก้วจะจำพวกเราได้ไหม
เฟย์ – ใช่ๆเฟย์ก็เหมือนกัน นี่นายโทโมะจำได้ไหมที่ฉันบอกว่าถ้าฉันเจอแก้วฉันพามาแนะนำให้นายรู้จัก นายได้เจอก่อนฉันอีก อิจฉาชะมัด เขื่อนแก้วสวยมากเลยใช่ป่าว
โทโมะ – ก็ธรรมดา ไม่ได้สวยไรมากมายนิ
เฟย์ – เฟย์ถามเขื่อนไม่ได้ถามนายสักหน่อย รีบตอบทำไมน๊า
เขื่อน – ไม่สวยก็ไม่สวย ปากหนักดีนัก เขาก็ทำให้แกคิดถึงได้แล้วกัน ..........
โทโมะ - ..................................(นั่นสิทำไมผมต้องคิดถึงเธอได้ขนาดนี้ ผมเป็นอะไรไปกันล่ะ ผมเป็นอะไรไป)
 
 
 
โทโมะสับสนกับความรู้สึกตัวเองสะแล้ว ตอนหน้าแก้วจะได้เจอสองสาว สามหนุ่มอีกครั้งแล้ว
คืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ รักน่ะค่ะจิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟ >x,<