รักนี้..ฉันเลือกเธอ

9.4

เขียนโดย tanopa

วันที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.

  44 session
  91 วิจารณ์
  64.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2556 23.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) ตอนที่ 12

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
      “ หลังจากที่แก้วประคองตัวเองกลับมาถึงบ้านแล้ว ทั้งโจชัวร์  โจ และคุณเอม ต่างตกใจในสภาพของแก้วไม่น้อย เนื่องจากแขนข้างซ้ายของแก้วมีเลือดซึมออกมาเป็นจำนวนมาก จนต้องร้อนถึงหมอจินต้องรีบมาดูอาการของแก้วถึงที่พัก เนื่องจากการกระแทกของแขนจึงทำให้แก้วต้องทำการรักษาใหม่ทันที”
หมอจิน – แก้วหนูดูแลตัวเองให้ดีกว่าน่ะลูกอย่าเผลอไปเบียดคนมากๆจนโดนกระแทกแบบนี้อีกน่ะลูก
แก้ว – ค่ะแก้วจะระวังตัวเองให้ดีกว่านี้ค่ะอาหมอ
หมอจิน – แล้วที่ยาแก้อักเสบอาฉีดให้หนูไปแล้ว แต่ต้องทานยาเพิ่มอีกอาทิตย์หนึ่ง แผลหนูกว่าจะสมานได้ดีจริงๆก็รวมเดือนยังไงนี่เอกสารเกี่ยวกับตัวยาที่หนูต้องใช้ที่สนามบิน อาจัดการให้หนูเรียบร้อยแล้วน่ะลูก ไปอยู่ที่โน้นคนเดียวดูแลตัวเองให้มากๆน่ะ โจชัวร์ หนูแก้วเรียบร้อยแล้วฉันก็ขอตัวน่ะ คุณเอมครับผมขอตัวน่ะครับ โจอาไปก่อนน่ะ
โจชัวร์ – เดี๋ยวฉันไปส่ง ป่ะ คุณเอม
 
        “เมื่อโจชัวร์ต่างออกจากห้องพักของแก้วไปนั้น ภายในห้องก็เหลือเพียงแก้วกับโจเพียงลำพังสองคน โจซึ่งมีข้อสงสัยมากมายมานานจึงเอ่ยปากถามเธอทันที”
โจ – แก้วฉันไม่เชื่อหรอกน่ะว่าคนอย่างแกจะซุ่มซ่าม ให้คนบ้าที่ไหนมาเดินเบียดกระแทกแผลแกแบบนี้แน่นอน
แก้ว – ก็จริงๆไม่มีอะไร ฉันเผลอคิดอะไรเพลินๆจริงๆ
โจ – แก้ว แกปิดบังฉันไม่ได้หรอก ฉันกับแกเราเป็นทั้งเพื่อนที่พี่น้อง ที่สำคัญเราเป็นครอบครัวเดียวกัน ถ้าแกยังเห็นว่าเราคือครอบครัว เพื่อนพี่น้องกันแบบฉัน เล่าความจริงมาก
แก้ว – เฮ่อ ฮยอนจินมันส่งลูกน้องมาตามประกบฉันวันทั้งวัน แค่ตามเฉยๆน่ะนะ พอฉันทนไม่ไหวฉันเลยไปโวยวาย สักพักฮยอนจินมันก็โผล่มาแล้วก็มีเรื่องนิดๆหน่อยๆ
โจ – เนี๊ยะน่ะนิดๆหน่อยๆ จนแผลแกอักเสบมานี่น่ะ มันจะมากไปแล้ว
แก้ว – จะไปไหนโจ ถ้าแกยังเห็นฉันเป็นน้องแกกลับมาอย่าไปหาเรื่องฮยอนจินมันตอนนี้ แล้วมาฟังฉันเล่าให้จบ ฮยอนจินมันต้องการให้แกรับผิดชอบแจฮยอก พี่สาวของมัน
โจ – ว่าแล้วเชียว เรื่องนี้ต้องเรื่องนี้ มันเป็นเรื่องของฉันกับแจฮยอก ไม่ใช่เรื่องของไอ่จิน แล้วมันมีสิทธิ์อะไรที่ต้องมาลงกับแก ฉันไม่ยอมให้มันจบแค่นี้แน่
แก้ว – อย่าพึ่งตีโพยตีพายสิว่ะ ฉันคิดว่ามันไม่ใช่แค่เรื่องนี้แน่ๆ ฉันว่าฮยอกจินมันต้องการขยายพื้นที่ธุรกิจของมันมากกว่าซึ่งถ้าดูไม่ผิดบ่อนคาสิโน่ที่มันเล็งไว้ คือเขตโซฮันใต้ที่ แกมีหุ้นอยู่ มันต้องการแลกเปลี่ยนกับพี่สาวของมันแน่ๆถ้าฉันเดาไม่ผิดน่ะ
โจ – เอาเหอะๆเรื่องนี้อีกไม่นานก็จบแก้ว แกนอนพักเหอะพรุ่งนี้เช้าแกต้องไปเมืองไทยแล้ว แกไปฉันคงเหงาน่าดู ขาดเพื่อนรู้ใจในการทำงานไปและที่สำคัญบ้านคงเหงาน่าดูเลย ฉันคงคิดถึงแกมากๆ แต่ฉันจะเบาใจกว่านี้ถ้าแกมีใครสักคนคอยดูแลแกที่โน่นแทนพวกเราน่ะแก้ว
แก้ว – ฉันดูแลตัวเองได้ ฉันว่างๆก็จะบินมาหา หรือแกว่างๆก็บินไปหาฉันสิ กลับมาอีกทีคงเป็นงานแต่งแกแน่ๆโจเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน
โจ – ฉันไม่กวนแกล่ะ พรุ่งนี้ฉันไปส่งเอง แล้วนัดหนุ่มๆไว้กี่โมง แกเครื่องออกสิบโมงใช่ป่ะ งั้นแปดโมงไปรับพวกเขากัน ฝันดีน่ะ
 
ภายในห้องพักหรูของสามหนุ่ม
เขื่อน – ป๊อปปี้แกมาช่วยฉันหน่อย ยัดของไม่ลง อ๊าคคคคคคค ทำไมของเฟย์เย่เยอะแบบนี้เนี๊ยะ
ป๊อปปี้ – แฮ่กๆๆๆ ฉันก็ยัดของฟางอยู่ เอ่อ เอาแบบนี้ไหมเขื่อน เสื้อผ้าของเราสองคนยัดรวมกันแล้วเอาของสองคนนั้นมารวมให้กระเป๋าแกเลย เพราะของแกใบใหญ่กว่าของฉันเอาไหม
เขื่อน – เอ่อ นั้นดิทำไมเราสองคนคิดไม่ออกแต่คราแรกฟะ มาๆช่วยกันๆ
โทโมะ – ฮ่าๆๆ ฉันว่าพวกนายไปซื้อกระเป๋าใบใหม่เลยดีไหมฮะ เทเอาเทออกแบบนี้คืนนี้ได้นอนไหมว่ะเนี๊ยะ ฝันดีเพื่อน
เขื่อน / ป๊อปปี้ – เฮ้ยทิ้งกันเลยเหรอฟะไอ่หล่อ
“ จากนั้นพวกเขาสองคนก็รีบช่วยกันยัดเอ๊ยจัดของให้เรียบร้อย แล้วรีบไปพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวกับบ้านเกิดของตนเอง แต่ในขณะเดียวกันนั้น เขื่อนที่เขามาให้ห้องนอนก่อนป๊อปปี้ก็ยังเห็นโทโมะนอนฟังเพลงอยู่นั้นก็ถามคำถามคาที่มีต่อโทโมะจนโทโมะรำคราญ.........”
เขื่อน – ไงไหนว่ามานอนแล้วนอนฟังเพลงสะงั้น โทโมะฉันถามไรแกอย่างหนึ่งได้
โทโมะ – ว่า..................(ยังคงเงียบ)
เขื่อน – แกคิดยังไงกับแก้วว่ะ แก้วน่ารักดีน่ะ นิสัยก็ไม่เหมือนผู้หญิงที่เขามาวอแวกับแกเลย แกสนใจเขาป่าว
โทโมะ - ....................
ป๊อปปี้ – นั่นสิๆฉันเองก็อยากรู้ เพราะปกติแกอยู่ใกล้ผู้หญิงได้นานสุดชั่วโมงเดียว แต่แกกับแก้วมันไม่เหมือนแบบนั้น อย่าๆบอกว่าทำงานร่วมกัน เพราะถึงงานหรือไม่งานแกก็ไม่ได้เป็นแบบนี้
เขื่อน – ฉันเห็นด้วยกับป๊อปมันน่ะเว้ย แกตอบมาเลยน่ะ
โทโมะ – ก็แค่ผู้หญิง โอเคๆ แก้วอาจไม่น่ารำคราญแบบผู้หญิงทั่วไป แต่พวกแกอย่าลืมเราไม่ได้สนิทกันจนจะเปิดเผยนิสัยจริงๆ บางทีเขาอาจง๊อกๆแง๊กๆ ก็เป็นได้ นอนดีกว่ารำคราญ ถามอยู่ได้
ป๊อปปี้/เขื่อน – เหรอขอให้มันจริงเหอะ อย่าไปตกหลุมรักเขาเข้าล่ะ จะหาว่าหล่อไม่เตือน
 
 
 
ฮ่าๆๆๆๆ เขื่อนกับป๊อปปี้ พูดอะไรน่ะ ไปจุดประเด็นแบบนี้ได้ไง เดี๋ยวโมะก็เขิลลลหรอก
วันนี้ยาวไปหน่อยชดเชยหายไปสองวัน คืนนี้ฝันดีน่ะค่ะ รักทุกคน่ะจิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟฟ   >x,<
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา