รักนี้..ฉันเลือกเธอ

..... - ไงแกฉันว่าเราเลิกเหอะ มันไม่เห็นมีอะไรเลย วันนี้ทั้งวันเสียดายเวลาป่าวๆ 

เคนชิน - อ้าว ฮยอก นายพึ่งคุยกับท่านจินไปเองน่ะว่า 

ฮยอก - เอ่อ ข้ารู้ท่านให้เราสองคนตามไปเรื่อยๆ ข้าเองก็เบื่อเหมือนแกนั้นแหละ

แก้ว - เบื่อก็เลิกสิ้นเรื่อง ทำไปก็ไม่ได้อะไรอยู่แล้วนิ

ฮยอก/เคนชิน - นั่นสิ เฮ้ย คะคุณ มาได้ไงมีอะไรกับพวกผมเหรอครับ 

แก้ว - ฉันต้องเป็นฝ่ายถามมากกว่ามั้งตามกันแบบนี้ทั้งวันได้อะไรบ้าง

เคนชิน - คุณพูดอะไร พวกผมงงไปหมดแล้วน่ะครับ 

ฮยอก - คุณเข้าใจอะไรผิดหรือหลงตัวเองรึเปล่าครับ คุณไม่ใช่ดาราดังสักหน่อย ที่จะมาให้ผมสองคนเสียเวลาแบบนั้น

แก้ว - อย่ามาสตอแถวนี้ ฮยอกจินส่งพวกนายมาทำไม อย่านึกว่าฉันคนใน กลุ่มเมฆเมฆา จะโง่ดูพวกนายไม่ออก

ฮยอก - .........

เคนชิน - พวกเราแค่แวะมาซื้อของเท่านั้น

แก้ว - หึ ซื้อของ ฮ่าๆซื้อของแต่ไม่ได้ของสักอย่าง ริโกหกหน้าด้านๆ มาตั้งแต่สิบเอ็ดโมงเช้า ฉันนั่งร้านกาแฟตั้งแต่สิบเอ็ดโมงห้าถึงบ่ายสองครึ่ง พวกนายก็นั่งโต๊ะหลัง พอบ่ายสามฉันเดินไปร้านอาหารนั่งกินข้าวเย็นถึงห้าโมง พวกนายก็อยู่ทานในร้านนั้นด้วย หกโมงฉันแยกย้ายกับสามคนนั้น ฉันก็เดินดูหนังสือจนมาถึงตอนนี้ ไหนล่ะของทึ่พวกนายแวะ มาซื้อว่าไง

"แก้วที่ตอนนี้หมดความอดทนกับการที่ถูกติดตามนั้นก็ระเบิดให้พวกเขารู้ ทันที จนสองนี้ไม่อาจเถียงได้จนต้องยอมเล่าความจริงให้แก้วฟัง"

แก้ว - เหอะนายพวกนายคงจะประสาทกลับ โจพี่ชายฉันไม่มีทางขืนใจยัยแจฮยอก หรอกโจจะฟันผู้หญิงที่ยินยอมให้เท่านั้น อ่อ อีกอย่างโจมันคงไม่โง่ไปขืนใจพี่สาวฮยอกจินที่ผับของเขาหรอกเพราะต่างถิ่นนี่ขนาดไม่ได้ขืนใจยังขนาดนี้ถ้าขืนใจขนาดไหนฟะ

ฮยอก - เรื่องของเจ้านาย พวกผมไม่อาจทราบได้

... - แม่ตัวดี ฉลาดเป็นกรดเชียว ฉันสมควรแล้วที่ไม่น่าไว้ใจเธอเลยสักนิด พวกแกสองคนนี้ทำงานไม่ได้เรื่องจริงๆ

แก้ว - โอ้ย จะเจ็บ บีบแขนทำไมฟะ เอามืออกจากแขนฉันเดี่ยวนี้น่ะไอ้ฮยอกจิน

ฮยอกจิน - แากดีนักน่ะยัยนี้ เดี๋ยวโดนดีไม่ใช่น้อย เฮ้ยพวกแกอย่าขยับ ยัยนี้ฉันจะจัดการเอง เพราะอีกหน่อยเขาจะมาเป็นนายหญิงของพวกแก โอ๊ยยยย กัดมาได้

แก้ว - ใครใช้ให้มาบีบแขนล่ะฟะ แล้วใครจะเป็นนายหญิงให้แกไอ้เจ้าบ้า

ฮยอกจิน - ผู้หญิงน่ารักๆเค้าไม่ควรเถียงผู้ชายน่ะจ๊ะคนดี

แก้ว - แต่เสียใจพอดีฉันไม่น่ารัก แต่ฉันสวย เลยชอบเถียงว่ะ โอ๊ยเอ๊ะอะ ก็บีบแขน คุยดีไม่ได้เหรอไงฟะไอ้โรคจิต

ฮยอกจิน - ถ้าได้เป็นเมียฉันเมื่อไหร่ จะทำให้เถียงไม่ออกเลยคอยดู แล้วฝากไปบอกโจมันด้วยถึงยังไงพี่สาวฉันมันต้องรับผิดชอบจำเอาไว้

แก้ว - โอ้ยเจ็บน่ะเเขวี่ยงมาได้ แล้วที่สำคัญถ้าฉันเป็นเมียนาย ฉันต้องได้ความเท่าเทียมเฟ้ยเป็นเมียใต้อำนาจไร้สาระชมัด

ฮยอกจิน - ปากดีให้มันได้ตลอดแล้วกันคนสวย ไปพวกเรากลับ

"❤❤เมื่อพวกฮยอกจินเดินจากไปแก้วก็พยุงตัวเองเพื่อกลับบ้านทันที เพราะจากการที่แก้วโเนบีบอละเขวี่ยง แผลที่ถูกเย็บไว้และ ใกล้หายแห้งสนิทกลับมาอักเสบขึ้นอีกครั้ง