รักนี้..ฉันเลือกเธอ

      ภายในห้องพักของแก้วที่ตอนนี้ผ่านมาเป็นเวลา 40 นาที แก้วผ่าตัดเอากระสุนออกอย่างเรียบร้อยตอนนี้ยังคงเหลือเพียงแค่เย็บแผลที่ฝ่ามือเท่านั้น ซึ่งตอนนี้ก็ทั้งเย็บและให้เลือดน้ำเกลือ จนเป็นที่เรียบร้อย จึงฉีดยาฆ่าเชื้อ ยาแก้ปวด แก้อักเสบให้แก้ว.......
 
ณ ห้องรับแขก
เขื่อน - นี่ก็ดึกมากแล้วพวกผมว่า พวกผมขอตัวก่อนแล้วกันน่ะครับ แล้วพรุ่งนี้ถ้ามีการวางแผนอะไรใหม่เรานัดกันอีกครั้งดีไหมครับ
ป๊อปปี้ - อ่า นั่นสิน่ะครับ ดึกมากแล้วจริงๆ จงเบๆเคนตะๆ ตื่นเหอะมานอนแบบนี้น่าเกียจตายชัก ตื่นๆ
โจ - ถ้างั้น ป๊าผมไปส่งพวกคุณๆเขาก่อนน่ะป๊า เดี๋ยวจะรีบมาดูยัยแก้วกะลาต่อ ถ้างั้นผมไปเตรียมรถก่อนน่ะครับ
โทโมะ - ถ้างั้นผมลาเลยแล้วกันครับ ป่ะพวกนาย
โจชัวร์ - ครับ เดินทางกลับปลอดภัยน่ะครับ
      "จากนั้นพวกเขาก็เดินทางกลับไปยังที่พักของพวกเขาทันทีและในขณะที่พวกเขาเดินทางกลับไปได้สิบนาที หมอและคุณเอมก็เดินออกจากห้องพักและแจ้งว่าแก้วปลอดภัยแล้ว ตอนนี้ให้เลือดและน้ำเกลืออยู่ และต้องรักษาตัวอีกสามถึงสี่วัน ถ้าตามตารางงานแล้วมันก็กินเวลางานแถลงข่าวไปอย่างแน่นอน โจชัวร์จึงต้องตัดสินใจให้มีการดำเนินงานต่อไปเพราะไม่สามารถยุติงานลงได้ เพียงแต่งานที่แถลงที่เมืองสามารถเลื่อนออกไปจน รอแก้วฟื้นตัวได้เพียงงานเดียวเท่านั้น"
  
      และทุกอย่างก็ดำเนินงานไปตามแผนงานของโจชัวร์ ไปอย่างปกติและราบรื่น แก้วในช่วงที่อยู่พักฟื้นก็ยังสามารถดูแลหนุ่มได้อีกเช่น โทโมะกับแก้วก็รับฝีปากกับทุกวัน ป๊อปปี้และเขื่อนยังเที่ยวเล่นและแจ้นหาของฝากให้สาว จงเบและเคนตะก็มีงานยุ่งทุกวัน จนสามสี่วันที่ผ่านมาขอตัวกลับไปทำงานตามปกติจนเหลือเพียงสามหนุ่มเท่านั้น
แก้ว - นี่นายฉันถามจริงๆเหอะน่ะ ทำไมชอบทำตัวไร้อารมณ์เป็นหุ่นยนต์ได้เยี่ยมขนาดนี้
โทโมะ - แล้วทำไม ถามจริงเหอะแก้ว ฉันก็เป็นของฉัน เธอจ้องฉันแบบจับผิดแบบนี้ ถามจริงๆสนใจฉันเหรอ
แก้ว - ถ้าใช่แล้วจะทำไม ไม่ใช่แล้วจะทำไม
โทโมะ - หึหึ ประสาท เอาจริงๆถ้ารำคราญฉันมากก็ไปเที่ยวกับพวกเขื่อน ป๊อปปี้ มันนู่นไปสิ
แก้ว - เหอะ ไม่เอาอ่ะเพื่อนๆนายน่ะ เดินซื้อของทั้งวันเมื่อยขาจะตาย ส่วนนายก็นั่งได้ทั้งวันไม่เบื่อไง แต่ถ้าให้เลือกตามขอตามนายดีกว่า สบายกว่าเยอะ
โทโมะ - สนใจฉันก็บอกมาตรงๆก็ได้ ฉันบอกไว้ก่อนน่ะ ฉันไม่ชอบผู้หญิง งี่เง่าหรอกน่ะ เอาแต่ใจ ขี้วีน 
แก้ว - ห๊ะ ว่าไงน่ะ แหม๊ แต่ขอโทษดูปากฉันน่ะ ฉันก็ไม่ชอบผู้ชายขี้เก๊ก ปากแข็ง ใจแข็ง เหมือนกัน
โทโมะ - อ่อ เหรอ ขอให้มันจริงเหอะ
เขื่อน - ไง ซื้อเสร็จสักทีเหนื่อยเป็นบ้า โทโมะนายไม่ซื้ออะไรบ้างหรือไง หรือว่า หรือว่า.........
ป๊อปปี้ - หรือว่าอะไร มีอะไรเขื่อน
เขื่อน - หรือว่า โทโมะนะนาย ที่ไม่ยอมไปไหน เพราะมัวแต่นั่งจีบแก้วอยู่
แก้ว/โทโมะ - จะบ้าเหรอ เอาอะไรมาพูด...............
เขื่อน - ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ ใจตรงกันจังแฮะคู่นี้ ไม่ต้องเขิลๆๆ กิ๊ววว อ๊ากก โทโมะเขื่อนเจ็บน่ะ
โทโมะ - ไม่เจ็บก็ไม่จำ อย่ามาพูดมัวๆแถวนี้ ไปได้แล้วกลับ อ่อแก้ว เดี๋ยวพวกฉันสามคนจะกลับกันเอง เธอพึ่งหายกลับไปพักเหอะ พรุ่งนี้ก็ต้องเดินทางกลับกันแล้ว ไปน่ะเจอกันพรุ่งนี้เช้าที่โรงแรม
เขื่อน - แล้วเจอกันน่ะครับแก้ว บายครับ 
ป๊อปปี้ - ไปก่อนน่ะครับแก้ว เฮ้ยเขื่อนดูโทโมะมันจะรีบไปไล่ควายที่ไหนไปนู่นแล้วดูสิ
แก้ว - ค่ะๆแล้วเจอกันน่ะค่ะ เดินทางถึงโรงแรมแล้วยังไงรบกวนโทรมาบอกด้วยน่ะค่ะ
ป๊อปปี้ - ครับแก้ว ไปเขื่อน เขื่อนคิดแบบที่ฉันคิดไหมว่ะ ข้าว่าโืทโมะมันต้อง...คิดอะไรกับแก้วแน่ๆ เพราะปกติโทโมะมันไม่เคยคุยกับผู้หญิงไหนนานแบบแก้วมาก่อนเลยว่ะ
เขื่อน - ใช่ๆ ฉันก็แอบเห็นเวลาที่มันแอบมองแก้ว มันก็มองแบบแปลกๆว่ะ แบบนี้คงต้อง คิดเหมือนกันไม่หมีภู
ป๊อปปี้ - หมีภูเรียกเคโระๆ หมีภูก็คิดแบบนั้น สนุกแล้วสิๆๆๆ
 
 
 
 
อ๊ากกกกกกกก ไรเตอร์หายไปหลายวันเพราะช่วงนี้ยุ่งมากกกกกกก วันนี้มาแค่นี้ก่อนน่ะค่ะ
เพราะพรุ่งนี้ไรเตอร์ต้องตื่นเช้า ไรเตอร์จะไปอยุดธยา ซึ่งก็ขับรถจากเชียงใหม่ไปเองเลย 
คืนนี้รีบๆนอนกันน่ะค่ัะ ไรเตอร์ไปก่อนน่ะค่ะ ต้องนอนเต็มอิ่ม(ประสบการณ์ขับรถทางไกลคนเดียวครั้งแรกหุหุ) ฝันดีค่ะ รักทุกคนน่ะค่ะ จิบิ ม๊วฟฟฟฟฟฟฟฟ >x,<