Secret... ความลับเฉพาะเธอ

   
    "ที่นี้สินะ"
   
 
แก้ว สาวร่างบางเอ่ยขึ้นเมื่อลงจากรถแท็กซี่แล้วมองคอนโดใหญ่กลางเมื่องเบื้องหน้า สมแล้วที่เป็นคุณ
 
อาของเธอ
 
 
   หญิงสาวกดเบอร์โทรออกไปหาคุณอาให้ลงมารับ เขาบอกว่าคุยงานอยู่กับลูกค้าไม่มีเวลาไปรับเธอที่
 
สนามบิน เธอก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเธอเคยอยู่ที่นี้มาตั้งแต่เด็กและเธอมั่นใจว่าสามารถนั่งแท็กซี่มาถูก
 
โดยที่ไม่หลง
 
 
   คุณอาของเธอคนนี้เป็นลูกคนละแม่กับพ่อของเธอ คุณอาเพิ่งเจอกับพ่อของเธอไม่นานมานี้เอง แต่ทั้ง
 
สองรู้สึกรักและรู้สึกดีเสมือนเคยใช่ชีวิตด้วยกันมาก่อน
 
 
   "เอ..ทำไมคุณอาไม่รับสายนะ  หรือว่าคุณอายังคุยงานกับลูกค้าไม่เสร็จ"
 
 
   กึก!
 
 
   "ขึ้นรถมาสิ"
 
 
   เสียงเข้มลอดออกมาจากหน้าต่างของรถ  ตอนแรกเธอคิดว่าอาจจะเป็นคุณอาของเธอ
 
 
   "คุณ พูดกับฉันหรอคะ?"
 
 
   เธอมองหน้าเขาอย่างสงสัย
 
 
   "ถ้าฉันไม่พูดกับเธอแล้วจะให้ฉันพูดกับใคร  ก็เธอไม่ใช่หรอที่จะมานอนกับฉันเราตกลงราคากันแล้วนี่
 
เมื่อคืน"
 
 
   "นอนกับคุณ?"
 
 
   ตุ้บ!
 
 
   มือบางกำหมัดฟาดลงที่กระจกหน้ารถอย่างไม่ยั้งและไม่รู้สึกผิดเลย
 
 
   "หุบปากของนายไปเลย!    ฉันไม่ใช่ผู้หญิงที่จะมาขึ้นเตียงกับนาย  ไอ้ผู้ชายโรคจิต!!"
 
 
   "งั้นหรอ...ก็ช่วยไม่ได้นะ  ลักษณะของเธอมันชวนให้คิดเองนี่"
 
 
   "ไอ้...!!"
 
 
    ระงับอารมณ์อยู่สองสามนาทีเธอจึงกดเบอร์โทรหาคุณอาอีกครั้ง
 
 
   "หนูแก้วใช่มั๊ยครับ..."
 
 
   รออยู่นานกว่าปลายสายจะรับ เสียงที่อ่อนโยน เธอมั่นใจว่านี่คือเสียงของคุณอาของเธอแน่นอน
 
 
   "สวัสดีค่ะคุณอา ตอนนี้หนูมาถึงหน้าคอนโดคุณอาแล้วค่ะ ขอโทษที่ต้องรบกวนคุณอาลงมารับด้วยนะ
 
คะ"
 
 
   "อืม อามีเรื่องจะสารภาพตอนนี้อามาทำธุระข้างนอก  แล้วอาเองก็จำเป็นต้องฝากหนูแก้วไว้กับเพื่อน
 
รุ่นน้องคนหนึ่งก่อน"
 
 
   "วันนี้เลยหรอคะ?"
 
 
   "วันนี้และอีก2อาทิตย์เลยครับ อาจำเป็นต้องบินไปดูงานที่นิวซีแลนด์อย่างด่วน"
 
 
  น้ำเสียงนุ่มๆอธิบายความจำเป็นในครั้งนี้อย่างรู้สึกผิด  และยังบอกอีกว่าไม่ได้ฝากคีย์การด์เข้าห้องไว้
 
เพราะต้องการให้เธออยู่ในความดูแลของเพื่อนรุ่นน้อง
 
 
   "คุณอา คุณอาล้อเล่นหรือเปล่าคะ?"
 
 
   หลังจากที่ได้ฟังเรื่องทั้งหมด เธอก็ทักท้วงทันที
 
 
   "ขอโทษจริงๆนะแต่อาจำเป็นจริงๆ"
 
 
   "แต่หนูยังไม่ได้เจอคุณอาเลยนะคะ"
 
 
   "อาก็อยากเจอหนูเหมือนกัน เอาไว้อากลับมาแล้วอาจะชดเชยพาเที่ยวนะ"
 
 
   "แต่.."
 
 
   "อีกอย่าง อย่าพึ่งบอกเรื่องนี้กับพ่อของหนูนะครับ อาจะกำชับให้เพื่อนของอาดูแลหนูเป็นอย่างดีเลย"
 
 
   "คุณอาาาาา...ยังไงคุณอาเคลียร์งานเสร็จแล้วกลับมาเร็วๆนะคะ"
 
 
   "ครับ"
 
 
   "เดินทางปลอดภัยนะคะ"
 
 
   "ขอบคุณครับแล้วอาจะซื้อของมาฝากนะ"
 
 
   ไม่เป็นไร
 
 
   เธอพูดเพื่อให้กำลังใจตัวเอง
 
 
 
   "เธอสินะ...แก้ว.."
 
 
   "นี่นาย..!"
 
 
   "ยินดีด้วยสุดท้ายเราก็ต้องมาเจอกันอีก และอาจจะต้อง....กับฉัน"
 
 
   
 
 

 
 
ตอนแรกๆฝากเพื่อนๆด้วยน๊าาาาาาา