เพราะเธอคือคนที่ฉันรัก(และแค้น)

ในที่สุดร่างสูงก็มาถึงบ้านพักตากอากาศที่ร่างสูงเคยมาสร้างไว้กับมือ และเขาสร้างไว้ในที่ลับถ้ามีคนมา
 
เจอคงมาเจอยากมาก
 
 
"  ถึงแล้วรีบลงมาสิ " ร่างสูงถึงบ้านปุปก็ตะคอกใส่ร่างบางที่หน้าตาหูตาเหลือกกลัวกับความไว้ของรถ
 
ร่างบางยอมลงแต่โดยดี ขาของร่างบางสั่นยิกๆๆ เธอคงกลัวมากเลย
 
 
" ที่นี่...ที่ไหนอ่ะป๊อป "ร่างบางมองรอบๆแล้วถามร่างสูงที่ยืนสูดอากาศอย่างสบายใจ
 
 
"เธอไม่มีสิทธิมาเรียกฉันว่าป๊อปเพราะเธอคือคนใช้ของฉัน"ร่างสูงก็หงุดหงิดอีกครั้งที่ร่างบางเรียกไม่ถูก
 
 
" คนใช้หรอ...ก็ได้ฉันมันเป็นคนใช้ไปแล้วนี่ "ร่างบางทำหน้ามู่แถมน้ำตาค้างอีกตั่งหาก อ่อไม่สิคงไม่
 
ค้างแล้วล่ะ ไหลแล้ว
 
 
" อย่ามางอนฉันนะ มานี่ !!!" ร่างสูงพูดแล้วก็กระชากร่างบางขึ้นบ้านทันที
 
 
พอถึงห้องร่างสูงก็ประกบริมฝีปากทันที ในห้องที่เย็นแบบนั้นแต่ความรู้สึกของเขาทั้ง มันชั่งเร้าร้อนเกินกว่าไฟ
 
 
"เพยี๊ะ!!! ปล่อยฉันนะ " ร่างบางพูดแล้วใช้มือนุ่มตบร่างสูง และพยายามดันร่างสูงออกจากตัว
 
 
" กล้ามากนักนะ นังคนใช้ "ร่างสูงพูดแล้วจับแขนทั้สองข้างติดกำแพง
 
 
"อือ.. " ร่างบางอ่อนแรงทันทีที่ร่างสูงพูดว่านังคนใช้ เธอคงเจ็บใจมากสินะ ไม่คิดว่าคนที่เรารักจะมาทำ
 
แบบนี้