เพราะเธอคือคนที่ฉันรัก(และแค้น)

ตอนนี้ทั้งร่างบางและร่างสูงอยู่ในห้องสองต่อสองแล้ว
 
 
" ฟางยอมพี่ทะ ทุก หยะ อย่างนะ " ร่างบางพูดเสียงสั่นๆ เพราะเธอกลัวร่างสูงที่กำลังโกรธเวลาโกรธ
 
ร่างสูงน่ากลัวมาก
 
 
" ดีแล้วที่ยอม งั้นเรามาเริ่ม " ร่างสูงใช้มือลูบผมร่างบางแล้วจูบที่หน้าผาก
 
 
" คะ คือว่าฟางอยากอาบน้ำก่อน พี่ป๊อปก็ไปสั่งข้าวสิฟางหิวแย่แล้ว เดี๋ยวฟางไม่มีแรงยั่วนะ " ร่างบาง
 
พยายามหาทางออกให้เร็วที่สุด
 
 
" นั้นสิตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินอะไรเลย เดี๋ยวพี่มา " ร่างสูงรีบเดินออกจากห้องไปสั่งข้าว 
 
 
" ทำไมเปิดไม่ออกเนี่ย " ร่างบางหมุนก๊อกน้ำในห้องน้ำแต่มันเปิดไม่ออก แต่บิดไป 3 นาทีมันก็เปิด
 
ออกจากประตูห้องน้ำ แล้วก็ปิดประตูห้องน้ำ แล้ววิ่งไปเปิดห้องเพื่อที่จะหนีแบบเอาตัวรอดแล้วค่อย
 
เคียกันทีหลัง เพราะเธออยากกลับบ้าน แต่ทำไมโรงแรมนี้กากมาก ประตูนี่เปิดอยากจริง ร่างบาง
 
บิดประตูอยู่นาน และแล้วประตูก็เปิดออกได้
 
 
" ปะ เปิดแล้ว " ร่างบางรีบวิ่งออกไปจากห้องแล้วก็วิ่งลงบันไดไป แต่ว่า
 
 
" หยุด เธอจะไปไหน " ร่างสูงตามมาซะแล้วสิ ตามมาติดๆเลย
 
 
 " อ่อ เอ่อ คือพี่ป๊อปช้า ฟางเล้ย จะไปดูพี่ป๊อป " ร่างบางยิ้มนิสหนึ่งแล้วมองหน้าร่างสูง
 
 
" มานี่เลย " ร่างสูงกระชากแขนร่างบางไปที่ห้องของเขา
 

 
 
แล้วจะทำยังไงต่อต้องติดตามค้า ตอนนี้สั่นขอโทษด้วยนะ