เพราะเธอคือคนที่ฉันรัก(และแค้น)

 ตอนนี้คือเวลาเที่ยงทั้ง 2 นั่งดูโทรทัศน์อยู่
 
 
" พี่ป๊อปฟางจะฟังเพลง " เสียงร่างบางที่นั่งออดอ้อนอยู่ข้างร่างสูง
 
 
" พี่จพดูบอลอ่ะ ฟาง " ร่างสูงทำหน้ามู่ใส่ร่างบางที่กำลังแย่งรีโมท
 
 
" เอารีโมทมานะ " ร่างบางกระชากรีดมทมาจากร่างสูงกำลังจะกดแต่ร่างสูงมาโดนมือเลยเลื่อนไปช่อง
 
ข่าวซะได้ ทั้ง 2 นั่งอึ้งแล้วตั้งใจฟังข่าวเพราะมีคำว่า นีระสิงห์
 
 
 ที่คฤหาสของตระกูลนีระสิงห์ต้องจบลง เพราะคุณธนภัทร(สมมุติว่าเป็นชื่อพ่อฟาง)นีระสิงได้เสียชีวิต
 
จากการตกบันได กลับคนใช้ที่ลื่นล้มหัวแตก(คนใช้แก่แล้ว)และคุณหนู ที่หายสาบสูญไปอย่างไม่ทราบ
 
สาเหตุ
 
 
" ติ๊ด " ร่างสูงใช้มือปิดโทรทัศน์แล้วมองหน้าร่างบางที่ก้มหน้าก้มตาด้วยความสะใจ
 
 
"............." ร่างบางนั่งเงียบกริบเมื่อได้ยินข่าวนั้น
 
 
" ฟางอย่าคิดมากน่ะ อย่างน้อยฟางก็มีพี่ "ร่างสูงนั่งปลอบใจร่างบางด้วยความอบอุ่น
 
 
" พี่ป๊อปพาฟางกลับบ้านได้มั้ยค่ะ " ร่างบางนั่งทำตาน่าสงสารใส่ร่างสูง ร่างสูงเลยต้องยอม
 
 
" สะพานมันขาดอ่ะนะ เดี๋ยวพี่จะพาไปอีกทางหนึ่ง " ร่างสูงตัดสินใจที่จะออกกไปจากที่ี่นี่แล้ว
 
 
จากนั้นทั้ง 2 ก็เตรียมนู้นเตรียมนี่พร้อมที่จะออกเดินทาง
 

 โอ ๊ยไม่ไหวนะตอนนี้ แค่นี่ก่อน ไรเตอร์ไม่สบายอยู่ปวดหัวน่ะ มึนหัว อยากจะอ๊วก แต่งแค่นี้ก่อนนะจ๊ะ
 
คิดนิยายไม่ค่อยออกเลย แต่จะพยายามแต่งให้ดีที่สุดนะ