นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.56 น.

  29 ตอน
  264 วิจารณ์
  66.97K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) My First Kiss

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"อะ...ห๊าไปแล้วไปแล้ว"ฉันรีบตอบแล้วลุกไปหาโทโมะ

"แก้วตั้งใจหน่อยน๊ะเดี๋ยวจะัไม่ทัน อีกแค่วันเดียวเอง"มีนบอก+มองด้วยสายตาเป็นห่วงมากๆ

จ๊ะๆ แก้วจะตั้งใจเรียนมากๆๆ"ฉันก็เลยต้องรับปากไปอย่างจำใจ แล้วจะเต้นได้ไหมเนี่ย พอฉันอยู่ใกล้โทโมะที่ไรมันพาลจะทำอะไรไม่ถูกทุกทีเลยอ่า ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเริ่มรู้สึกแปลกๆแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือว่า!!ฉันรีบหยุดคิดแล้วเดินตามโทโมะไป

 

TOMO SAY

"ไปแก้วรีบซ้อมเดี๋ยวไม่ทันน๊ะ" ผมบอกแล้วขยับตัว เข้าไปใกล้แก้วแก้มแดงมาเลยแหละ คิดไปไหนเนี่ยผมก็แค่ทำไปตามแผนเท่่านั้นแหละ(Tietang:ป๊าบ้าโกหกแม้กระทั่งความคิดตัวเอง)

ทุกคนคงงงว่าแผนอะไรงั้นผมจะเล่าให้ฟัง(หรือว่ามีบ้างคนแอบรู้แล้ว)

ย้อนไปเมื่อ1เดือนที่แล้ว

 

"ไอ้โมะแกเอาจริงเหรอวะ แก้วดูท่าไม่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไปนะ"ไอ้ป๊อปมันพูดแบบนี้เป็นรอบที่ร้อยแล้วมั๋ง

"เอ...แก้วเข้าถึงตัวยาก แถมเหมือนทอมอีก แล้วเค้าจะชอบผู้ชายรึป่าวเราก็ไม่รู้ มันไม่เสียเวลาเหรอหว้า

"ไอ้เขื่อน แล้งรู้ได้ไงว่าแก้วไม่ชอบผู้ชาย"

"ไม่รู้ดูๆเอ"

"ดูๆเอาไม่ใช่คำตอบที่แท้จริงเสมอไปหนิ แล้วแกจะรู้ว่าแก้วชอบผู้ชาย"พูดเสร็จแล้วกระตุกยิ้มน้อยๆเหมือนที่ชอบทำบ่อยๆ ผมพูดจริงนะแก้วเป็นผู้หญิงแน่ๆ

"ฉันว่าไม่ใช่ เออ...แล้วกรุณาหยุดยิ้มอันอ้อนมืออ้อนตีนด้วย"ไอ้เขื่อนมันยังไม่ยอมเลิกเถียงอีก แล้วไอ้ยิ้มอ้อนมือ อ้อนตีนที่มันว่าเนี่ยก็ละลายใจใครมานักต่อนักแล้ว

"เออ...แล้วทำไมตอนแรกเชียร์กันหนักหนาห๊าาา"สงสัยมากตอนแรกเชียร์จังพอเอาจริงพวกมันกลับห้ามกันใหญ่โต

"ก็ให้เป็นแฟนจริงๆ ไม่ได้ให้ไปล้อเล่นกับความรู้สึกเค้าหนิ หว้าถ้าแก้วชอบแกจริงๆฉันสงสารตาย

"อ้าวแก้วอาจไม่ชอบก็ได้ เพราะฉะนั้นไม่มีใครได้เปรียบไปกว่ากันเท่าไหร่หรอก"

"แล้วแกจะไปยุ้งกะเค้าทำไมหล่ะ"ไอ้เขื่อนนี้มันไม่ยอมจบจริงๆ

๐ก็มันหน้าสนุกยังไงหล่ะ"ไม่ได้พูดเล่นนะ เกมนี้มันต้องสนุกแน่ๆ

"แล้วแต่แกอย่าทำอะไรก็ทำ แต่ถ้ารักเค้าขึ้นมาจริงหล่ะก็เตรียมตัวรับเคราะห์จากพวกฉันไว้ได้เลย"ไอ้จองเบมันมาแปลกนั่งเงียบอยู่ได้ตั้งนานเพิ่งเปิดปากพูดแล้วแถมยังถึงปริศนาไว้อีก อะไรรับเคราะห์?

ผมกำลังจะเดินออกมาและเบื่อพวกมันแต่แล้วก็ต้องหันกลับไปถามว่า

"แล้วไม่มีใครพนันกับฉันเหมือนคนก่อนๆเลยเหรอไง"ผมพนันกันอย่างเนี่ยแหละแต่ส่วนมากผมได้ประจำ ถ้าลองจีบคนไหนไม่มีรอด

"เออ...พวกเราสี่คน พนันสู้ ถ้าจีบไม่ติดเอามาเลย 5000"มันเล่นแรงแฮะคราวนี้ปกติ1000ก็พอแล้ว อะไรที่ทำให้พวกมันทุ่มมากมาย นี่คงคิดว่าผมจะจีบแก้วไม่สำเร็จหล่ะซิ

"ได้ถ้าแพ้อย่าลืมข้อตกลงหล่ะ"งานนี้ไม่พลาดแน่5000ฟรีอีกแล้วไปดีกว่้า

"เดี๋ยว!!แต่ถ้าแกรักแก้วขึ้นมาจริงๆจ่าย10000นึ่งเคป่ะ"ไอ้จองเบอีกแล้วมันแปลกไปน๊ะแต่ผมก็

"ตกลง"ผมตอบไปโดยไม่ลังเลใจเลย ก็ผมเนี่ยนะจะไปรักทอม ไม่มีทางอ่ะ

กลับมาปัจจุบัน

นี่นะทอมเขินผมขนาดนี้ไม่ทอมหรอกมั๋ง จากนั้นผมก็ค่อยโน้มหน้าลงไปใกล้ยิ่งกว่าเดิมอีก

KAEW SAY

โทโมะขยับมาใกล้จนหน้าเราแทบจะชนกันอยู่แล้ว แล้วฉันก้รู้สึกเหมือนลมหายใจขากหายไป

"โท...อุปห์..."

มันเป็นสัมผัสที่ประหลาด เบาเหมือนบีกผีเสื้อที่กำลังโบยบิน หอมหวานราวกับกลีบกุหลาบ และอ้อมกอดที่อบอุ่น เมื่อเริ่มขากอากาศหายใจเลยจำเป็นต้องเปิดริมฝีปากออกเพื่อหายใจ แล้วก็เป็นการเปิดโอกาสให้ลิ้นนุ่มของโทโมแทรกผ่านเข้ามาในริมฝีปากอย่างง่ายดาย ฉันรู้สึกเหมือนจะล้มจนต้องเอาแขนโอบรอบคอโทโมะไว้เพื่อรั้งไม่ให้ตัวเองทรุดลงไป ฉละโทโมะก็ถอนริมฝีปากออกไล้ไปตามซอกคอขาวเนี่ยน แต่ฉันว่ามันมากเกิดไปแล้วน๊ะ ได้จูบแรกของฉันไปแล้วยังต้องการอะไรอีก ฉันรวบรวมพลังเหือกสุดท้ายก่อนจะหมดแรงเพราะขาดอากาศหายใจ ดันร่างโทโมะออกไปแต่เหมือนเค้าจะรู้จึงผละออกเล็กน้อย กลับกลาบเป็นว่าเค้าพาฉันเต้นรำไปเรื่อยๆตามเพลงที่เปิดรออยู่ก่อนที่โทโมะและฉันจะเข้ามาซะอีก

TOMO SAY

เฮ้ย!! อะไรเนี่ยผมเป็นอะไรไม่รู้ที่แรกกะว่าจะเล่นๆเฉยๆ แต่มันก็หยุดไม่ได้ ผมหยุดร่างกายตัวเองไม่ได้ ปกติผมไม่เคยมีความต้องการผู้หญิงคนไหนมากมายเท่ากับแก้วมาก่อน ห้ามคิดแบบนี้เด็ดขาดเลยนะผมจะแพะ้ถ้ายังไม่ยอมหยุดคิกเรื่องบ้าๆนี่ ตอนนี้ผมยังคงพาแก้วเต้นไปเรื่อยๆ แก้วเรียนรู้เร็วมากแม้จะเหยียบเท้าผมไปหลายที แต่ไม่เป็นไรแก้วตัวเบายิ่งกว่านุ่นอีก ผมจับเธอมาใกล้เพื่อที่จะได้หมุนง่ายๆ แต่ว่า

"เฮ้...นายจะทำอะไรหน่ะโทโมะ"อยู่ดีๆก็ถาม

"นี่ไม่ได้ทำอะไรเลยแค่จะจับจะำได้หมุนง่ายๆไง"แก้วคิดมากไใหญ่แล้ว สงสัยจะอินที่โดนขโมยจูบแรกไป

"มาซ้อมต่อเร็ว"พูดแล้วดึงแก้วมาซ้อมต่อ ผมยังซ้อมไม่หยุดนี่ก็2ขม.เข้าไปแล้ว แก้วก็คล่องแล้วด้วย

"โอเคไหมแก้ว"

"โอเคเต้นเป็นแล้วขอบคุณมาก"พูเดแล้วรีบเดินออกไปเลย

KAEW SAY

ยัยแก้ว แกต้องบ้าไปแล้วแน่ๆดลย แค่นี้ทำไมต้องใจเต้นแรงขนาดนี้ด้วย

ฉันรีบออกจากห้องแล้วเดินไปหาเฟย์กับฟางทันที

"เต้นได้ยังแก้ว"ยัยฟางรีบถามทันทีที่ฉันเดินมานั่งที่โซฟา

"ได้แล้วหล่ะแล้วจินนี่กับมีนไปไหนหละ"

"อ๋อกลับไปแล้วหล่ะ เห็นว่าจะไปไหนกันต่อไม่รู้"ยัยเฟย์ตอบ

"อืม....งันแก้วกลับก่อนดีกว่า"ฉันรีบลาก่อนที่โทโมะจะออกมาประเด็นคือหนีก็มันเขินนี้อยู่ดีๆก็มาจูบฉับ 

"อ่าจ่ะ กลับดีๆน๊ะ"ฉันรีบเดินออกมาทันที

"อ้าว...แก้วกลับแล้วเหรอ"เสียงนี่มัน โทโมะ!!

"อืม ไปน๊ะ"ฉันรีบตอบแบบขอไปที แล้วกำลังจะเปินประตู้รถ

หมับ! ฉันรีบหันกลับไปทางมือที่มีคนมาจับไว้ ปรากฎว่าเป็นโทโมะ 

ตุ๊บ ตุ๊บ ใจฉันเต้นแรงอีกแล้ว

"มะ มะ...มีอะไรเหรอ"

"ก็แค่จะบอกว่าพรุ่งนี้เค้าจะเที่ยวสวนสัตว์กัน ไปด้วยกันน๊ะ"

".............."

"เงียบแปลว่าไปนะ ตกลงเจอกันที่บ้านฟาง 9 โมงน๊ะบาย"

ฟอด~

เฮ้ย!เค้าหอมแก้มฉัน รีบเอามือจับทีแก้มทันที เค้าหั้นกลับมามองอย่างยิ้มๆแล้วเดินไปที่รถของเค้าเอง และขับมันออกไปอย่างรวดเร็ว เหลือก็แต่ฉันยืนเอ๋ออยู่คนเดียวนี่แหละ พอตั้งสติได้ก็รีบขับรถกลับบ้านทันที

บ้านศิริมงคลสกุล

"กลับมาแล้วคะแม่"ฉันร้องเรียกแม่ทันทีที่มาถึงบ้านก็มันหิ้ว~นี่หน่า ซ้อมตั้ง3 ชม.เมื่อยมาก

"เป็นไงบ้างลูกเหนื่อยไหม"

"เหนื่อยมากที่สุดอะคะแม่"ฉันบอกอ้อนก่อนจะเข้ากอดแม่

"เอ้า อ้อนเข้าไป...ปะไปอาบน้ำแล้วลงมาทานข้าวดีกว่า"ฟังแม่พูดจบหอมแม่ฟอดใหญ่แล้ววิ่งขึ้นห้องไป

21.00

IN FACEBOOK

**แก้วพรุ่งนี้ไปเที่ยงสวนสัตว์ อย่าตื่นสายหล่ะ

**อ่ะจ่ะ

ฉันเตรียมออฟทันทีที่เจอโทโมะออน

**ฝันดีน๊ะครับที่รัก

อ่ะ อะไรใครที่รักใคร ใจเต้นแรงอีกแล้ว แรงจนเหมือนจะทะลุออกมาเลยอะ ฉันรีบออฟไลน์ทันที

..............................................

พิมพ์ผิดไปบ้่างต้องขอโทษด้วยนะค๊ะ 

อ่าน+คอมเมนท์ด้วยจร้าา พลีสสสสส!!

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา