นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี

8.5

เขียนโดย tietang

วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เวลา 13.56 น.

  29 ตอน
  264 วิจารณ์
  66.80K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) จุดเริ่มต้น

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

โอ้ย..ฉันไม่คิดเลยว่าจะเป็นนายนั่นก็มันน่าอยู่หรอกไม่เดือนโรงเรียนก็เวอร์ไป เล่นหล่อซะขนาดนั้น

คาบแรกเรียนคณิตทั้งเฟยืและก็ฟางต่างก็รู้จักเพื่อนกันหมดแล้ว คนที่นั่งคู่กันก็คุยกันราบรีนดีโดยเฉพาะนายหน้ายาวนั่นท่าทางจะคุยเก่งเอาการแต่แนกับปลาหมอนั่นยังไม่พูดกันซักคำก็นายนั่นเล่นเอาแต่ฟังเพลงในหูอยู่นั่นแหละงั้นฉันหลับดีกว่าเรียนก็ไม่รู้เรื่อง

"อ่ะนักเรียนคงเข้าใจ งั้นครูจะเรียกออกมาทำนะจ๊ะ คนนั้น เธอ เธอที่ก้มหน้าอยู่(หลับคร้าครู)ออกมาทำข้อหนึ่งจ๊ะ แต่กฏของเรายังเหมือนเดิมน๊ะทำไม่ได้-15น๊ะ"โหดเว๊ หักอย่างเดียวเลยเรียนก็ไม่รู้เรื่องแล้วจะทำได้ไง ขจากนั้นฉันก็ค่อยๆลุกขึ้นเดินไปที่หน้าไวท์บอร์ด แต่ก็ทำได้แค่ยืนมึนๆทำหน้าอึงๆอยู่อย่างนั่นแต่แล้วก็มี

กื่ด ขืด ขืด~!ใครมาเขียนเว๊ เฮ้นายนั่นมาได้ไง ไม่ได้เรียนแต่ดันออกมาช่วยฉันทำได้หน่าตาเฉยเลยอ่ะงงว่ะ นายนั่นยังคงขีดๆเขียนไม่หยุดจนมันเต็มหน้าไวท์บอร์ดเลย พอเขียนเสร็จเดินกลับไปนั่งที่เอาหูฟังใส่หูต่อ

"เก่งมาก วิศว แหมมีน้ำใจช่วยเพื่อนด้วย"ฟูว์โล่งอกเกือบตายแล้วไหมหล่ะ

"ขะ...ขอบใจ"

"อืมโมะก็แค่ช่วยสัตว์โลกเฉยๆ"มองกวนประสาทแล้วกระตุกยิ้มที่มุมปากแล้วเบือนสายตาไปทางอื่น ฮึย!!~ไอ้บ้าหยิ่งเอ๋อ

เที่ยง

"แก้วจ๋ะไปกินข้าวกัน"ฟางเอยปากช่วยอย่างร่าเริงฉันเลยได้แต่เดินตามเงียบๆก็เฟย์น่ะซิช่วนใครต่อใครไปด้วยตั้งมากมายรวมไปถึงไอ้ปลาหมอนั่นด้วย

โรงอาหาร

กรี๊ด กรี๊ด พี่โทโมะ!!!

โอ้พระเจ้านี่มันเสียงอะไรกันเนี่ยดังเกินกว่าหูฉันจะรับไหวแล้วน๊ะรำคาณ

"นี่!!พวกเธอเป้นบ้าอะไรกันเนี่ย...กรี๊ดบ้าอะไรกันหนักหนาไม่เคยเห็นคนไง บ้า!!"ฉันทนเสียงไม่ไหวเลยบ่นออกมาก็มันน่าไหมหล่ะ

"เธอเป็นใครไม่เคยเห็นหน้าเลย เด็กใหม่เหรอ แต่ปากดีเกิ๊นอยากเจ็บตัวเหรอ เรากรี๊ดพี่โทโมะมันไปหนักอะไรของเธอ"โอ้ย...อยากจะบ้าตายกับผู้หญิงสัยนี่บ้าผู้ชาย!

กรี๊ด~แต่ก็ยังไม่ยอมเลิกกรี๊ดฉันเลยขว้าแก้วน้ำแถวๆนั้นมา

"แก้วอย่านะ วางลงเดี๋ยวนี้เลย"ฟางกระตุ้กแขนฉัน เพราะรู้ว่าฉันจะทำอะไรแต่มันห้ามไม่ทันแล้ว

สาดดด!!

"อร๊าย...อะไรของแก่เนี่ย"ว๊ายยัยนั่นทำตาพองใส่ฉันด้วย

"อะไร๊ มีนอขึ้นแล้วเนี่ย วิ่งตามเค้าอยุ่ได้ไม่เห็นว่าเค้าจะสนใจพวกเธอสักหน่อยน่ารำคาณเออ ถ้าเป็นฉันก็ไม่เอาเหมือนกัน"

"แกอิ๊บ้า...พวกแกจับมันไว้"

เพี้ย!!

ยัยพวกบ้ากล้าตบฉันเหรอตั้งแต่โตมายังไม่มีใครกล้าตบหน้าฉันเลยนะโดนดีแน่

"พอเหอะแก้วเฟยืว่าไปกันดีกว่าอย่ามีเรื่องเลย"เฟยืกับฟางพยายามลากฉันออกมาแต่ไม่มีทางหรอก

"ไม่แก้วไปก็ต่อเม่อได้คืนก่อน"

บัก!ฉันต่อยหน้ายัยตาโตนั่นเต็มแรง

"โอ้ย..อิ๊ทอมบ้าฝากไว้ก่อนเหอะ"พุดไปมือกุมหน้าไปแล้วรีบวิ่งหนีไปเลย

"รีบมาเอาคืนหล่ะ"ฉันตะโกนไล่หลังไป

"เฟย์ฟางไปกินข้าวกับนายพวกนั่นเหอะ แก้วจะกลับบ้านแล้วหมดอารมณ์"พูดแล้วหันหน้าไปทางนายปลาหมอนั่น

"เออไปน๊ะ...เฟย์ฟาง แล้วก็พวกนายด้วย"

อ๋อลืมบอกไปนี่เรียนวันแรกเลยเลิกเร็วหน่ะ

"น้าโอมารับแก้วหน่อยค๊ะ แก้วจะกลับบ้าน"

(ครับๆไปเดี๋ยวนี้ครับ)

ตื๊ด~วางสาย

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา