นิยายเรื่อง LOVE PLAN แผนรักร้าย มัดหัวใจนายตัวดี
tietang
13) จะได้เจอเธอรึเปล่า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปลายฝันรีสอร์ท
ผมอ่านป้ายไม้ตัวใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านหน้าของรีสอร์ทที่แม่แก้วให้ที่อยู่มาแล้วรีบก้าวเท้าเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว
"กี่ที่ดีคะ"เสียงจากพนักงานตอนรับ
"ที่เดียว ห้องวีไอพีครับ"
"ถ้าเป็นห้อง วีไอพีจะเป็นบ้านพักนะคะ"
"อ๋อครับ"
"เดินตรงไปบ้านหลังริมสุดข้างสระน้ำคะ"
"ครับ"รับกุญแจแล้วเดินออกไป
ผมรีบเก็บกระเป๋าแล้วออกไปเดินดูรอบๆ ในใจยังแอบคิดว่าอาจจะเจอแก้วบ้าง แต่แล้วก็ต้องผิดหวังกลับมาที่บ้านพัก เพราะไม่เห็นแม้แต่เงาของแก้วเลย
ไม่มีเธอก็ไม่อยากหายใจ ไม่มีแรงสั่งตัวเองเคลื่นไหว~
(POPPY CALL)
"อืม"ผมกรอกเสียงลงไปในไอโฟน4อย่างเนื่อยๆ
(ไอ้โมะ!!แกไปอยู่ไหนเนี่ย)
"ทำไมมีอะไรหล่ะ"
(พภวกฉันไปที่คอนโดแกไม่เจอเลยนึกว่าจะตายไปแล้ว)ไอ้เขื่อนตะโกนแทรกเข้ามา
"เสียใจทีฉันยังอยู่ ตราบใดที่ยังคุยกับแก้วไม่รู้เรื่องฉันก็ตายไม่ได้หรอก"นี่พูดตามความรู้สึกเลยนะเนี่ย
(เออ...พึ่งจะนึกออกไงไอ้เจ้าแผนการ แล้วแกเป็นไงบ้าง)
"ยังดีอยู่ ไอ้ป๊อปฝากลาเรียนด้วยอาทิตย์นึ่ง"
(เออๆ ปกติแกก็ไม่ค่อยเข้าอยู่แล้ว ตกลงอยู่ที่ไหนเนี่ย)
"ปลายฝันรีสอร์ท ที่เชียงราย"
(ถ้าจะตามไปเป็นไรไหม อยากพาฟางไปเที่ยวอยู่พอดี)
"ตามใจแก เท่านี้นะ"ไอ้พวกนี้ยังมีหน้าพาแฟนมันมาซ้ำเต็มผมอีก
ตื๊ด ตื๊ด~
24.00
เฮ้ย...อยู่ในห้องนอนก็นอนไม่หลับเลยออกมาเดินเล่นรับลมหน่อยเผื่อจะทำให้หายฟุ้งซ่านลงไปบ้าง แต่เอ๋ ใครมายืนอยู่คนเดียวยี้มันก็ดึกมากแล้วด้วยเป็นอะไรรึเปล่าวะ ผมเลยเดินเข้าไปดูหน่อยเผื่อจะช่วยอะไรเค้าได้บ้าง
"คุณครับ"
"..."ผู้หญิงหนิ๊หว้าที่แรกเห็นผมสั้นนึกว่าเป็นผู้ชาย แต่พอเข้ามาใกล้เห็นผิวขาวนวลเลยทำให้รู้เลยว่าเป็นผู้หญิง
"คุณครับมีอะพไรให้ช่วยรึเปล่า
"เอ่อ...ไม่มีอะไรค๊ะ"เธอบอกเสียงเรียบแล้วเดินไป แต่ผมรู้สึกว่าคุ็นๆในน้ำเสียงยังไงบอกไม่ถูกเพราะอาจไม่เห็นหน้าด้วยมั๋งเลยมองไม่ถนัด ผมทำท่าจะเดินตามไป แต่
"คุรครับดึกแล้วกลับที่พักจะดีกว่าครับ
"อ๋อ...ครับงันคุณน่าจะลองไปดูเธอหน่อยนะผมว่าเหมือนเธอมีอะไรอยากให้ช่วย"
"เธอไม่มีปัญหาหรอกครับ"
"อ้าวทำไมหล่ะครับ"งงใหญ่โตแล้วก็เห็นอยู่ว่าเธออาการเหมือนซึมๆเดี๋ยวกระเกิดฆ่าตัวตายมาทำไง"
"ก็เธอเป็นลูกเจ้าของที่นี้ หากมีปัญหาจริงเธอก็คงจะจัดการเองได้ผมไม่อยากเขาไปยุ้งเดี๋ยวโนไล่ออกมันคุ้มกันที่ไหนหล่ะ"พนักงานรักษาความปลอดภัยพูดแล้วไล่ผมให้กลับไปที่พัก
แต่ผมมาคิดๆดู'ลูกเจ้าของที่นี้' เอ้ย!!ก็แก้วหน่ะซิ
KAEW SAY
ทำไงดีนะถึงจะลืมเค้าได้ ต่อให้ลองพยายามซักเท่าไหร่ก็ไม่มีทาง หน้าเค้ายังคงลอยวนไปวนมาอยู่ในสมองตลอกเวลา น้ำใส่เริ่มเอ่อล้นขอบตาทั้งที่พยายามกลั้นไว้แล้วเชื่ยวแต่มันทำไม่ได้จริงๆ น้ำใส่ๆมากมายหยดลงใส่สมุดกุหลาบของฉันจนเปียกชื้น ฉันเลยตัดสิ้นใจหยุดเขียนแล้วปิดสมุดลงก่อนที่มันจะเปียกไปมากกว่านี้
07.00
ก๊อก ก๊อก~
แอ้ด~
"มีอะไรคะ"
"คุณท่านให้มาเชิญคะ"
"คะเดี๋ยวตามไป"ฉันรีบตอบพร้อมกับปิดประตุ หลังจากอาบน้ำเสร็จก็มานั่นที่หน้ากระจกก็ต้องตกใจกับ ตา ของตัวเองนี้มันบวมขนาดนี้เชี่ยวเหรอเนี่ย เลยต้องแต่งหนาบางๆจะได้ปกปิดลูกตาตัวเองหน่อยเดี๋ยวพอเห็นจะโดน
"อ้าวว...แก้วมาแล้วเหรอลูกรัก"พ่อพูดพร้อมอ่าแขนกว้า ฉันอ่าแขแล้ววิ่งไปกอดพ่อเต็มแรง
"คิดถึงจังเลนค่ะพอ"
"เหมือนกันเลยลูก"มองหน้าฉันแล้วยิ้ม แต่แล้วก็เปลี่ยเป้นขมวดแทน
"มีอะไรค๊ะพ่อ"
"ตาลูกไปทำอะไรมาเนี่ยบวมช้ำไปหมดเลย"
"อะ อะเออแก้ว นอนดึกค๊ะพอไม่มีอะไรวักหน่อย"
"อ๋อ ถ้างันพักเยอะๆนะเดี๋ยวหมดสวย"
"คร้าาา แล้วเรียกแก้วมามีอะไรป่าวค๊ะเนี่ย"
"แค่จะบอกว่าพี่กวินกับแม่เค้าจะมาเที่ยวเดี๋ยวพอจะออกไปรับแก้วจะไปด้วยกันไหม"
"ห๊าาา พี่กวินกลับจากอเมกาแล้วเหรอคะ เห็นไม่เคยกลับมาไทยไหงวันนี้อยากมา"
"อยากรู้รอถามเจ้าตัวเองดีกว่า พ่อไปนะลูก"
"คร้าพ่อ"
ฉันแยกกับพ่อแล้วรีบกลับบ้านพักทันที จะไปนอนซักหน่อยเมื่อคืนไม่ค่อยได้นอนเท่าไหร่ ก็มันนอนไม่หลับนี้
แอ๊ด~
"แก้ว"
"โมะ!!"ฉันหันหลังเตรียมจะเดินหนีทันที
หมับ~
"แก้วจะไปไหน โมะไม่ให้แก้วไปแล้ว"
..........................................................................
เพื่อนๆได้โปรด โหวดให้เราบ้างจะดีเป็นที่สุดเห็นคะแนนแล้วมันเพลียใจขึ้นมาเลนอ่าา
แง้ๆๆๆ><พลีสสสสสสสสสสสสสสส
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
