แค้นนี้ต้องชำระ

 
 
~ ณ ห้องนอนของโทโมะ ~
 
ฟาง // : นายจะฆ่าฉันหรอ ไม่น่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ 
 
โทโมะ // : ฉันไม่ใช่วิธีต้ำ ๆ แบบที่พ่อกับแม่เธอทำหรอก แต่ฉันจะทำให้เธอเป็นเมียฉัน
 
ฟาง // : เลว ชั่ว ฉันไม่ยอมหรอก 
 
โทโมะ // : หึหึ ปากเก่งนักน่ะ มาเริ่มกันเลยแล้วกัน
 
   ชายหนุ่มพูดจบก็คร่อมทับเรือนร่างของหญิงสาว หญิงสาวถีบที่ท้องของชายหนุ่มออกไปไกล พร้อมเริ่มต้นจะวิ่งแต่ติดโซ้ ชายหนุ่มผลักขาหญิงสาวจนล้มก่อนจะคร่อมทับเรือนร่างของเธออีกครั้ง
 
ฟาง // : ปล่อยฉันไปเถอะน่ะ ฉันขอร้อง
 
โทโมะ // : ปล่อยหรอห๊ะ ฉันไม่ปล่อยลูกของคนที่ฆ่าพ่อกับแม่ฉันตายในกองไฟไปหรอก
 
 
   ชายหนุ่มจับคางมนของหญิงสาวให้หันมาทางเขา ก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างของหญิงสาวจนสุงด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว แล้วประกบปากหญิงสาวที่ดิ้นพยายามจะหนีริมฝีปากเขาไม่ให้เข้าไปชิมความหวานในปาก โทโมะชกท้องน้อยของฟางไปสองทีจนหญิงสาวสลบไปก่อนจะค่อย ๆ ปล่อยมือที่รวบไว้แล้วจับคางมนของหญิงสาวหันมาพร้อมประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากบาง ชายหนุ่มส่งลิ้นร้อนเข้าไปหยอกล้อเล่นกับลิ้นเล็กอยู่นานก่อนจะค่อย ๆ ถอนริมฝีปากของตัวเองออก แล้วเลื่อนริมฝีปากร้อนมาซุกไซร์ซอกคอขาวจนเป็นรอยแดงจ้ำ 
 
ฟาง // : ไอ้เลว ฮึก ฮือ ออกไปน่ะ ออกไปจากตัวฉัน
 
โทโมะ // : อย่าสะดีด สะดิ้นนักเลย ฉันต่อล่ะน่ะ 
 
   ชายหนุ่มกระชากเสื้อกระโปรงเดรสของหญิงสาวจนขาดแล้วโยนมันลงไปกองที่พื้นห้องพร้อมประกปากจูบหญิงสาวที่ตอนนี้ทั้งทุบทั้งตีหวังจะให้เขาออกไปจากตัวเธอ เผยให้เห็นบราเซียและกางเกงชั้นในลายลูกไม้ตัวสวย
 
ฟาง // : อย่าถอดมันน่ะ ไอ้ชั่ว
 
โทโมะ // : ถ้าฉันชั่ว แล้วพ่อแม่เธอล่ะเรียกว่าอะไรห๊ะ