K-OTIC of King [ Tomo ~ Kaew ]

ณ บ้านแก้ว
 
ตอนนี้ผมอุ้มแก้วมาส่งที่บ้าน  แต่เอ๋ห้องแก้วอยู่ไหนนะ  จำได้แล้วแก้วเคยพูดว่า
 
ชอบต้นไม้  และดอกกุหลาบ นั่นไงห้องห้องสุดท้ายที่บรรยากาศดีๆๆ
 
ร่มรื่นและติดระเบียงต้องห้องนี้แน่ๆๆ
 
แอ๊ด...................
 
ห้องสวยชะมัด  เป็นระเบียบด้วย  นึกว่าห้องจะเหมือนผู้ชายซะอีก
 
แอะ นั่นมันรูปผมกับแก้วนี่น่า  และรูปพวก 4 ตัวนั้นด้วย  แต่ก็น่าแปลก
 
ทำไมอัดกรอบไว้เต็มผนังห้องเยอะแบบนี้ล่ะ
 
ตอนเด็กเราทะเลาะกันจะเป็นจะตาย  ทำไมทุกรูปที่เราถ่าย  ผมอยู่ใกล้
 
ยัยแก้วจอมแก่นตลอดเวลาเลยล่ะ เกือบทุกรูปด้วย
 
ผมอุ้มแก้วไปไว้ที่เตียง  แล้วจัดการห่มผ้าให้กับแก้ว   เธอคงโกรธฉันมากเลยสิท่า แต่ทำไงได้ล่ะ
 
ขอโทษนะ  นอนหลับฝันดีนะ  แล้วเจอกัน  ผมปลุกนาฬิกาไว้ และติดโน๊ตไว้ตรงนาฬิกาเรือนนั้น
 

 
เช้ารุ่งขึ้น
 
ติ๊ด  ติ๊ด  ติ๊ด  นาฬิกาปลุกดังขึ้น
 
ฉันตื่นขึ้นมาพร้อมนาฬิกาปลุก  เอะแต่เมื่อวานฉันอยู่ในห้องดนตรีนี่นา  แล้วนั้นโน๊ตอะไร
 
"แก้วเรื่องเมื่อวานฉันขอโทษนะ   เขาเป็นแฟนฉันเอง  ตื่นมารีบกินข้าวล่ะ
 
เดี๋ยว  8  โมงจะมารับ  Good Morning "
 
"เขาเป็นแฟนฉันเอง"
 
"เขาเป็นแฟนฉันเอง"
 
"เขาเป็นแฟนฉันเอง"
 
"เขาเป็นแฟนฉันเอง"
 
"เขาเป็นแฟนฉันเอง"
 
คำพูดคำนี้มันดังอยู่ในหัวฉันตลอดเวลาเลย  เหมือนหุ่นยนต์ที่ถูกตั้งโปรแกรมไว้ให้จำคำว่า
 
"เขาเป็นแฟนฉันเอง"   ตอนนี้หัวใจฉันแทบสลาย
 
อยากจะปล่อยโฮ  ออกมา  ให้หมด
 
"เขาเป็นแฟนฉันเอง"
 
ฉันเข้าใจแล้ว  จะเจ็บทำไม  ปล่อยให้คนที่เรารักเขามีความสุขไม่ดีกว่าเหรอ
 
ฉันรีบอานน้ำแต่งตัวเพื่อรีบไปขึ้นรถพร้อมพี่ป๊อปเพื่อจะได้ไม่เจอหน้าใครบางคน
 
 
 
ที่นั่งประจำ K-OTIC
 
"แก้วทำไมไม่.............................................
 
 
 
 
 
..................................................................................................................................
 
 
 
ตอนต่อไปจะเป็นยังไงนะ  ใครเรียกแก้วกันแน่   แล้วจะเกิดอะไรขึ้น  
 
จะเป็นยังไงแก้วจะร้องไห้อีกไหมนะ  ติดตาม...........
 
 
 

 

 
 
"  ที่ฉันหนีนาย เป็นเพราะ........ ที่ฉันร้องไห้..........................
 
 
 
เจอกันใหม่ตอนหน้าค่ะ