K-OTIC of King [ Tomo ~ Kaew ]
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Tomo
สวัสดีครับผมชื่อโทโมะ เป็นสมาชิก 1 ใน เคโอติก ที่กำลังฮ๊อตในตอนนี้ทำไงได้ละครับก็คนมันดังนี่หน่า
และมีความสามารถ คนก็ต้องเข้าหาเป็นธรรมดาอ่ะนะ ก็มียัยทอมตัวแสบคนเดียวเท่านั้นแหละ
ไม่สนใจพวกเราเลย แกล้งพวกเราตลอดเลย ไม่รู้เป็นไรบ้านเราก็อยู่ใกล้กัน
ตอนที่ผมเด็กๆๆ พวกเราทั้ง 5คน ไปเล่นบ้านยัยนี่ทีไร แกล้วพวกเราตลอด
จนผมต้อง วิ่งร้องไห้ไปฟ้องพ่อ พอไปบอกพ่อ พ่อก็บอกว่าผู้ชายอะไรปอดชะมัด
โดนผู้หญิงแกล้งทำเป็นบีบน้ำตา
แต่ตอนนี้ยัยนั่นไปเรียนที่เมืองนอกแล้ว ตอนที่อายุ 13 ปี นี่ก็ผ่านไป 7 ปีแล้วยังไม่กลับมาอีก
ได้ข่าวว่าจะกลับมาเรียนต่อที่ไทยเร็วๆนี้เอง
วันนี้ผมนัดไอเพื่อน 4 ตัวมาที่บ้านเพราะพ่อบอกว่าจะมีเซอร์ไพร ผมเลยอยากให้มันมีเพื่อนเซอร์ไพรด้วยอ่ะ
เลยให้มานอนมี่นี้ซะเลยอ่ะ เรามีอะไรก็อยากให้เพื่อนได้รับรู้ด้วยนี่คือนิยาม ของเรา 55+++
แต่ไอเคนตะมันดันพาเด็กที่ไหนมาด้วยก็ไม่รู้แต่ยัยนี่น่ารักชะมัด
"หวัดดีโทโมะเพื่อนรัก"
"นั้นใครว่ะ พาผู้หญิงที่ไหนมาอ่ะ"
"นี่ไม่ใช่ผู้หญิงที่ไหน นะห้ามแตะ เว้ยนี่ แฟนข้า มีนเอง"
"อ้าวทำไมไม่เห็นรู้เรื่องเลยอ่ะ" เขื่อนถาม
"ถ้าฉันบอกพวกแกก็คิดจะจ้องด้วยสายตาแบบนี้สิว่ะไอเขื่อน"
"แล้วไหนเซอร์ไพรของแกอ่ะ" ป๊อปปี้บอดใหญ่ถาม
"นั่นดินี่ 2 ทุ่มแล้วนะเว้ย" จองเบเสริม
"รอก่อนดดิว่ะ พวกแกไปเล่นเกมส์รอก่อนไป ฉันไปอาบน้ำก่อนไ
"งั้นมีนขอกลับก่อนนะเคนตะ"
"งั้นมีนกลับบ้านดีๆๆนะครับ ผมนอนบ้านโทโมะ"
"ค่ะ"
Kaew
สวัสดีค่ะฉันชื่อแก้ววันนี้ฉันกลับมาเมืองไทยแล้วหลังจากที่ห่างหายไปนานกว่า 7 ปี
นานพอสมควรอ่ะค่ะ
คุณแม่ให้ฉันไปตามคุณอามาทานข้าวที่บ้าน แต่เอ๋ทุกครั้งพ่อจะไปตามนี่หน่า
ไม่ต้องสงสัยนะค่ะว่าคุณอาไหนก็พ่อของโทโมะนั่นแหละ เมื่อ 7 ปีก่อนนะนายนี่ป๊อดชะมัดเจอแกล้ง
นิดเดียงวิ่งร้องไห้ไปฟ้องพ่อ 5+++ แก็งนี้ชื่อเคโอติก แต่นึกเหรอว่าฉันจะกลัว อย่าหวังอ่ะ
"คุณอาค่ะพ่อให้ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ"
"หนูแก้วกลับมาแล้วเหรอจ๊ะ" แม่โทโมะ
"ค่ะ แล้วคุณอาละค่ะ คุณพ่อบอกว่าให้คุณอากับคุณน้าไปทานข้าวด้วยกันค่ะ"
"หล่อขึ้นนะเรา"
"55+++ ต้องสวยขึ้นสิค่ะ"
"หล่อกว่าลูก น้าอีกถ้าผู้ชายนะน้าจีบไปนานแล้ว 55++
"55++ คุณน้า ก็"
"ไปตามให้หน่อยนะหนูแก้ว พ่อตาโมะอยู่ห้องชั้นสอง ตรงไปห้องสุดท้ายจร้า"
"ได้ค่ะ"
แอ๊ด...................................
"คุณอาค่ะคุณพ่อให้ตามไปทานข้าวค่ะ"
แต่พอฉันเดินเข้าไปในห้องกลับเจอกับ................................................................................
รอดูนะว่าจะเจอกับอะไร
บ๊าย บาย........... <3
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ