เธอคนนี้ ของผม

ณ บ้านศิริมงคล  11.30 น.
พ่อกัน//ไอ้แก้ววววว!!!!!
..?//ตื่นสายจิงจิ๊ง ลูกใครวะ
พ่อกัน//ลูกชั้นน่ะสิวะ ไอ้โซ่ ขึ้นไปตามพี่แกมาสิ๊
โซ่//อะเครฮะ
 
ณ ห้องแก้ว
แก้ว//โวยวายอะไรกันนะ นอนต่อ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ฮืมมมม.......
2นาทีผ่านไป
โซ่มาเคาะประตูห้อง ปั้ง ปั้ง
โซ่//ตื่นได้แล้วคุณนาย
แก้ว//โอ้ย!!!! อะไรวะเนี่ยยยยยยยยยยย
โซ่//พีี่แก้ว!!!
แก้ว//อะไรไอ้โซ่
โซ่//พี่ไม่ไปสมัครงานรึไงล่ะ!!!!
แก้ว//ไม่ไป! จะนอน
โซ่//วันนี้วันเสาร์นะ
แก้ว//รู้แล้วน่าาาา
โซ่//จะตื่นมั้ย!
แก้ว//ไม่ตื่น!!! แกลงไปเลยไป๊!!!
โซ่//ก้อได้ ผมจะกินคุกกี้ของพี่ให้หมดถ้าพี่ยังไม่ตื่น ไปล่ะ นอนไปเถอะ
แก้ว//เฮ็ย!!! อย่าๆๆ โอเคๆลุกแล้วๆๆๆ
และแก้วก้อลงมากินข้าวกับพ่อและโซ่
แก้ว//กับข้าวน่ากินจังเลย ข้าวเช้านี่นะ
โซ่//ข้าวกลางวันเเล้วแก้ว
แก้ว//นี่ไอ้โซ่ ชั้นพี่แกนะ
พ่อกัน//ไม่ต้องไปว่าน้องเลย ตื่นสายตื่นเพล วันนี้ไม่ไปสมัครรึไง
แก้ว//วันนี้แก้วขอพักจ้ะพ่อ
พ่อกัน//งั้นก้อดี วันนี้เพื่อนพ่อจะมาเยี่ยมพ่อ
แก้ว//แล้วเกี่ยว?????
โซ่//งั้นผมไปเล่นดนตรี
พ่อกัน//ไม่! ทั้งสิ้นทั้งคู่ ต้อนรับทั้งคู่
แก้ว//โห่
โซ่//ไม่ล็อกเลย
พ่อกัน//สรุปว่าแกทั้งสองคนวันนี้ห้ามออกจากบ้าน เด็ดขาด!!!!!
 
ผ่านไป ครึ่งชั่วโมง
ทั้งคู่นั่งดูโทรทัศน์กันอย่างไม่สงบสุข
แก้ว//ไอ้โซ่ ชั้นจะดูละคร
โซ่//ผมจะดูยูชันแนล
แก้ว//ชั้นจะดูซีรี่ย์
โซ่//น้ำเน่า
แก้ว//แกก้อปัญญาอ่อน
โซ่//โห่ พอผมเล่นกีต้าร์ พี่ก้อรำคาญ พอมานั่งดูทีวี พี่ก้อแย่ง พอนอนพี่ก้อบ่น
แก้ว//ไปอ่านหนังสือสิ
โซ่//................
พ่อกัน//อ้าว ทะเลาะไรกัน
แก้ว//ป่าว เด็กงอแงน่ะพ่อ
โซ่//ผมไม่ใช่เด็กแล้วนะ!!
ปิ๊งป่องๆๆๆๆ
พ่อกัน//ใครมาน่ะ สงสัย เพื่อนพ่อจะมาแล้วมั้ง
แก้ว//หือออ
โซ่//เดี๋ยวผมไปเปิดเอง
โซ่ไปประเปิดประตู พบว่ามีใครใส่สูทสีดำสี่คน กับคนที่มีวัยประมาณกลางคน พอพอกับพ่อกัน
โซ่//พี่แก้ว พ่อ !!!!!! (โซ่วิ่งกลับเข้ามา)
พ่อกัน//อะไรๆๆ
โซ่//มะมะมะ.......มา....
แก้ว//อะไร มา หมาหรอ แกหนีเจ้าโก้มาหรอ
โซ่//ไม่ใช่ๆๆ  มาเฟีย!!!
แก้ว//ห๊ะ!!!!
พ่อกัน//555555+ เพื่อนพ่อน่ะสิ
แล้วพ่อกันก้อพาคนที่ได้ชื่อว่า เปนเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ (แก่จิงๆ)
พ่อกัน//อ้าวนี่ ไอ้แดน เอ้ย! เจ้าแดน เพื่อนพ่อ
แก้ว/โซ่//สวัสดีคร้าป/สวัสดีค่ะ
จ้าวแดน//สวัสดีลูกสวัสดีจ้า
พ่อกัน//อะอะนั่งก่อนๆ
จ้าวแดน//เปนไงบ้างวะ
พ่อกัน//ก้อดีขึ้นอ่ะว่ะ แล้วแกล่ะ
จ้าวแดน//ปวดหัวกับลูกชาย
พ่อกัน//อ้าว ทำไมล่ะ
จ้าวแดน//ก้อไม่มีใครมาดูแลมันทั้งสองคน พอมีคนมาดูแล แม่งก้อหนีไปหมดเลย
พ่อกัน//ลูกน้องแกก้อเยอะมหาศารแกจะกลัวอะไรวะ
จ้าวแดน//ไอ้ลูกน้องอ่ะมี แต่เวลาคุมประพฤติมัน ข้ายังเอาไม่อยู่เลย
พ่อกัน//แล้วตอนนี้มีคนดูอยู่มั้ยล่ะ
จ้าวแดน//ก้ออย่างที่บอก หนีไปหมดและ
พ่อกัน//งั้นชั้นช่วยมั้ยล่ะ
จ้าวแดน//จะทำยังไงล่ะ
พ่อกัน//ไอ้แก้ว!!!!ไอ้โซ่!!!!!
แก้ว//จ๋าาพ่อ
โซ่//ว่าไงฮะ
พ่อกัน//ตามไปทำงานกะจ้าวแดน
แก้ว/โซ่//ห๊ะ!/โฮ๊ะ!
โซ่//ผมคงจะไม่ได้ ผมมีงานแล้วครับ ผมมีตารางคอนเสิร์ตทุกวัน
พ่อกัน//หราา เห็นไปทีไร ก้อไปเล่นกับเพื่อน ไม่ได้ขึ้นคอนเสิร์ตหรอก
แก้ว//แก้วมีงานต้องทำค่ะ
พ่อกัน//ยัยแก้ว งานอะไรของแก แกยังหางานไม่ได้ไม่ใช่หรอ ไปช่วยจ้าวแดนก้อไม่เห็นเป็นอะไร
จ้าวแดน//นะ ทั้งสองคน ช่วยลุงหน่อยเถอะนะ ถือว่าลุงขอร้อนนะ
แก้ว//เอ่อ
โซ่//อืมมม
จ้าวแดน//ลุงรู้นะ ว่าทั้งสองคนลำบากใจ แต่ ได้โปรดช่วยลุงด้วยนะ
แก้ว//อืม แล้ว เงินเดือนเท่าไหร่คะ
จ้าว//ถ้าเป็นหนู ลุงให้ 95000
โซ่//ไปๆครับไป ขึ้นรถกันเลยดีกว่า
แก้ว//เดี๋ยว
จ้าวแดน//อะไรล่ะหนูแก้ว
แก้ว//ลูกลุงนิสัยเป็นไงคะ
จ้าวแดน//ลุงไม่สามารถบอกได้ ไปเดี๋ยวรู้เอง
 
ติดตามด้วยนะๆๆๆๆๆ