Sorry I love you
เขียนโดย tomoเกดน๊าว้าว
วันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.14 น.
แก้ไขเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 17.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ณ ห้างสรรพสินค้า
~ Gail Talk ~
ฉันเดินเล่นอยู่ในห้างสรรพสินค้าอย่างไม่ค่อยสพอารมณ์เท่าไหร่นัก เพราะคนที่ฉันมาเดินด้วยบังเอิญไม่ใช่พี่โทโมะที่ฉันรักเขามาแสนานน่ะสิ ฉันลงบันไดเลื่อนอย่างใจลอยจนเกือบสะดุดลื่นล้ม แต่ตาเควินบ้านี่ล่ะสิกับมาประครองรัตัวฉันไว้ทัน
เควิน // : เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ
เกล // : ฉันไม่เป็นไร ปล่อยได้แล้ว ขอบใจย่ะที่ช้วย
เควิน // : ผู้หญิงอะไรขอบคุณแบบเพราะ ๆ น่ะเป็นไหมครับ
เกล // : ฉันจะพูดเพราะ แต่เฉพาะคนที่แันสนใจ เท่านั้น อย่างนายมันไม่สเปคฉันเลยสักนิด
เควิน // : อ๋อ ต้องแบบ นายมาเฟีย วิศว ไทยานนท์ ใช่ไหมครับ กล้ามเป็นมัด ๆ ที่หน้าอก ผู้หญิงน่ะผู้หญิง
เกล // : รู้ก็ดีแล้วย่ะ ไปร้านเสื้อผ้าพี่สาวของยัยแก้วกัน
เควิน // : ครับ
~ ร้านเสื้อผ้า ของขนมจีน ~
~ Knom Jean Talk ~
วันนี้ลูกค้าที่ร้านเสื้อของฉัน เยอะมากจริง ๆ ฉันยืนคิดเงินยู่ที่หน้าเคาท์เตอร์พร้อมการปรากฑตัวของเควินและเกล เควินเดินเข้ามาคุยกับฉันเรื่องที่แก้วน้องสาวของฉันบาดเจ็บจาการถูกเศษแก้วบาดที่เท้า เกลเลือกเสื้อผ้าอยู่หลายชุด แต่ก็ไม่ถูกใจเธอเลยสักนิด จนกระทั่งเควินตวาดให้เลือกไปหนึ่งชุด
ขนมจีน // : ชุดนี้แฟงน่ะเนี่ย
เกล // : แพงฉันก็มีเงินจ่ายค่ะ ไม่เหมือนน้องสาวคุณชอบแย่งแฟนชาวบ้าน
ขนมจีน // : ฮึ้ย ปากดีแบบนี้ มันน่าเอาอะไรยัดใส่จริง ๆ น่ะเนี่ย
เควิน // : พี่ขนมจีนใจร่ม ๆ น่ะครับ เดี่ยวผมจัดการเอง นี่ครับเงินค่าเสื้อผ้า มานี่เลยเธอ
เกล // : ปล่อยฉันน่ะ นายเควิน ปล่อยย่ะ
~ Kevin Talk ~
ผมลากยัยคนปากดีมาที่มุม ๆ หนึ่งของห้าง ก่อนจะประกบปากจุบจนหญิงสาวอ่อนระทวย เกลตบหน้าผมเป็นการใหญ่ก่อนจะค่อย ๆ น้ำตาไหลอาบสองแก้มสวย ที่ผมต้องจูบเกลแบบนี้เพื่อสั่งสอนว่า ทำอะไรก็ควรจะวังปากและคำพูดบ้าง ก่อนที่เราจะช็อปปิ้งต่ออีกหน่อยและแยกกันกับไปทำหน้าที่ของตัวเอง ผมไปหาพี่แก้ว แต่ก็โดนกีดกันจากชายหน่มที่ชื่อว่าโทโมะซึ่งบอกว่าพี่แก้วนอนหลับไปแล้ว ผมกลับมาถึงบ้านพบพี่โบว์พี่สาวของผมกำลังนั่งคุยกับเกลอย่างสนุกสนาน
เกล // : เอิ่มโบว์เกลขอตัวกลับก่อนน่ะ
โบว์ // : จะรีบกลับไปไหนล่ะ เกล
เควิน // : สงสัยกลัวโดนจูบอีกมั๊งครับ
เกล // : คนอย่างฉันเนี่ยน่ะ ต้องกลัวนาย นายคิดผิดหรือเปล่า
เควิน // : ถ้าคุณไม่กลัวผมแล้วจะรีบขอตัวกลับทำไมล่ะครับ หรือกลัวหวั่นไหว
โบว์ // : เอิ่มคุยกันไปก่อนน่ะ เดี๋ยวพี่ไปทำขนมมาให้
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ