Sorry I love you

9.0

เขียนโดย tomoเกดน๊าว้าว

วันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.14 น.

  30 session
  27 วิจารณ์
  62.21K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 17.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

ณ ห้างสรรพสินค้า 

 

 http://www.keedkean.com

 

 

~ Gail Talk ~

 

   ฉันเดินเล่นอยู่ในห้างสรรพสินค้าอย่างไม่ค่อยสพอารมณ์เท่าไหร่นัก เพราะคนที่ฉันมาเดินด้วยบังเอิญไม่ใช่พี่โทโมะที่ฉันรักเขามาแสนานน่ะสิ ฉันลงบันไดเลื่อนอย่างใจลอยจนเกือบสะดุดลื่นล้ม แต่ตาเควินบ้านี่ล่ะสิกับมาประครองรัตัวฉันไว้ทัน 

 

เควิน // : เป็นอะไรหรือเปล่าคุณ

 

เกล // : ฉันไม่เป็นไร ปล่อยได้แล้ว ขอบใจย่ะที่ช้วย

 

เควิน // : ผู้หญิงอะไรขอบคุณแบบเพราะ ๆ น่ะเป็นไหมครับ

 

เกล // : ฉันจะพูดเพราะ แต่เฉพาะคนที่แันสนใจ เท่านั้น อย่างนายมันไม่สเปคฉันเลยสักนิด

 

เควิน // : อ๋อ ต้องแบบ นายมาเฟีย วิศว ไทยานนท์ ใช่ไหมครับ กล้ามเป็นมัด ๆ ที่หน้าอก ผู้หญิงน่ะผู้หญิง

 

เกล // : รู้ก็ดีแล้วย่ะ ไปร้านเสื้อผ้าพี่สาวของยัยแก้วกัน 

 

เควิน // : ครับ 

 

~ ร้านเสื้อผ้า ของขนมจีน ~

 

http://www.keedkean.com

   

 

 ~ Knom Jean Talk ~

 

   วันนี้ลูกค้าที่ร้านเสื้อของฉัน เยอะมากจริง ๆ ฉันยืนคิดเงินยู่ที่หน้าเคาท์เตอร์พร้อมการปรากฑตัวของเควินและเกล เควินเดินเข้ามาคุยกับฉันเรื่องที่แก้วน้องสาวของฉันบาดเจ็บจาการถูกเศษแก้วบาดที่เท้า เกลเลือกเสื้อผ้าอยู่หลายชุด แต่ก็ไม่ถูกใจเธอเลยสักนิด จนกระทั่งเควินตวาดให้เลือกไปหนึ่งชุด

 

ขนมจีน // : ชุดนี้แฟงน่ะเนี่ย 

 

เกล // : แพงฉันก็มีเงินจ่ายค่ะ ไม่เหมือนน้องสาวคุณชอบแย่งแฟนชาวบ้าน 

 

ขนมจีน // : ฮึ้ย ปากดีแบบนี้ มันน่าเอาอะไรยัดใส่จริง ๆ น่ะเนี่ย

 

เควิน // : พี่ขนมจีนใจร่ม ๆ น่ะครับ เดี่ยวผมจัดการเอง นี่ครับเงินค่าเสื้อผ้า มานี่เลยเธอ

 

เกล // : ปล่อยฉันน่ะ นายเควิน ปล่อยย่ะ 

 

~ Kevin Talk ~ 

 

http://www.keedkean.com

 

 

  ผมลากยัยคนปากดีมาที่มุม ๆ หนึ่งของห้าง ก่อนจะประกบปากจุบจนหญิงสาวอ่อนระทวย เกลตบหน้าผมเป็นการใหญ่ก่อนจะค่อย ๆ น้ำตาไหลอาบสองแก้มสวย ที่ผมต้องจูบเกลแบบนี้เพื่อสั่งสอนว่า ทำอะไรก็ควรจะวังปากและคำพูดบ้าง ก่อนที่เราจะช็อปปิ้งต่ออีกหน่อยและแยกกันกับไปทำหน้าที่ของตัวเอง ผมไปหาพี่แก้ว แต่ก็โดนกีดกันจากชายหน่มที่ชื่อว่าโทโมะซึ่งบอกว่าพี่แก้วนอนหลับไปแล้ว ผมกลับมาถึงบ้านพบพี่โบว์พี่สาวของผมกำลังนั่งคุยกับเกลอย่างสนุกสนาน 

 

เกล // : เอิ่มโบว์เกลขอตัวกลับก่อนน่ะ 

 

โบว์ // : จะรีบกลับไปไหนล่ะ เกล

 

เควิน // : สงสัยกลัวโดนจูบอีกมั๊งครับ 

 

เกล // : คนอย่างฉันเนี่ยน่ะ ต้องกลัวนาย นายคิดผิดหรือเปล่า 

 

เควิน // : ถ้าคุณไม่กลัวผมแล้วจะรีบขอตัวกลับทำไมล่ะครับ หรือกลัวหวั่นไหว

 

โบว์ // : เอิ่มคุยกันไปก่อนน่ะ เดี๋ยวพี่ไปทำขนมมาให้ 

 

 




 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา