Sorry I love you

 
 ณ โรงพยาบาล 
 

 
 
~ Keaw Talk ~
 
   ฉันตื่นขึ้นมาเห็นโทโมะกุมมือฉันแน่น ฉันค่อย ๆ เอามือไปลูบหัวชายหนุ่มจนเขาสะดุ้งตื่น พร้อมจูบที่หน้าผากฉันเบา ๆ อย่างรู้สึกผิด ฉันกอดเขาแน่นมากขึ้น ก่อนที่เขาจะพยุงฉันนั่งให้สบายก่อนที่ฉันจะพูดว่า
 
แก้ว // : โทโมะ แก้วมีเรื่องบางอย่างจะบอกโทโมะ 
 
โทโมะ // : เรื่องอะไรหรอครับ แก้ว 
 
แก้ว // : โดนันไม่ใช่ลูกชายของจองเบ แต่เป็นลูกของคุณ 
 
โทโมะ // : แก้ว ผมขอโทษกลับทุกเรื่อง ขอโทษที่เป็นสามีที่แย่ เป็นพ่อที่แย่ เราเริ่มต้นกันใหม่น่ะครับ
 
แก้ว // : ค่ะ แล้วลูก ๆ ไปไหนค่ะ
 
โทโมะ // : อยู่กับหวายครับ เดี๋ยวก็คงมาหาคุณตอนเย็น หิวอะไรไหม 
 
แก้ว // : หิวข้าวค่ะ 
 
โทโมะ // : งั้นเดี่ยวโมะป้อนน่ะครับ