Sorry I love you

 ณ โรงพยาบาล 

~ Keaw Talk ~

   ฉันตื่นขึ้นมาเห็นโทโมะกุมมือฉันแน่น ฉันค่อย ๆ เอามือไปลูบหัวชายหนุ่มจนเขาสะดุ้งตื่น พร้อมจูบที่หน้าผากฉันเบา ๆ อย่างรู้สึกผิด ฉันกอดเขาแน่นมากขึ้น ก่อนที่เขาจะพยุงฉันนั่งให้สบายก่อนที่ฉันจะพูดว่า

แก้ว // : โทโมะ แก้วมีเรื่องบางอย่างจะบอกโทโมะ 

โทโมะ // : เรื่องอะไรหรอครับ แก้ว 

แก้ว // : โดนันไม่ใช่ลูกชายของจองเบ แต่เป็นลูกของคุณ 

โทโมะ // : แก้ว ผมขอโทษกลับทุกเรื่อง ขอโทษที่เป็นสามีที่แย่ เป็นพ่อที่แย่ เราเริ่มต้นกันใหม่น่ะครับ

แก้ว // : ค่ะ แล้วลูก ๆ ไปไหนค่ะ

โทโมะ // : อยู่กับหวายครับ เดี๋ยวก็คงมาหาคุณตอนเย็น หิวอะไรไหม 

แก้ว // : หิวข้าวค่ะ 

โทโมะ // : งั้นเดี่ยวโมะป้อนน่ะครับ