Sorry I love you

 
 ณ บ้านศิริมงคลสกุล 
 

 
 
 ~ Jongbae ~
 
  ผมเดินโอบเอวแก้วออกมาข้างนอก โทโมะก็ยังคงตามมาติด ๆ พร้อมชกหน้าผมจนล้มลงแต่แก้วกลับเอาตัวมาบัง พร้อมตบหน้าโทโมะอย่างแรง ก่อนที่โทโมะจะท้าผมขอสู้ตัวต่อตัวถ้าเขาชนะผมก็ต้องคืนแก้วกับลูกให้แก่เขา แต่ถ้าเขาแพ้เขาจะปล่อยแก้วและลูกให้กีบผม
 
จองเบ // : ตกลงผมรับคำท้า 
 
โทโมะ // : ดีแล้วพรุ่งนี้เจอกัน 
 
แก้ว // : เดี๋ยวก่อนนายโทโมะ คืนนี้ ฉันขอนอนกับน้องเรย์ได้ไหม
 
โทโมะ // : ได้สิยังไงเธอก็ต้องกลับมาหาฉันกับลูกเรย์ส่วนลูกไอ้เบห้ามมันเหยียบเข้าบ้านฉัน
 
จองเบ // : มันจะมากเกินไปแล้วน่ะเฟ้ย น้องโดนัน เป็น
 
แก้ว // : อย่าค่ะจองเบ อย่าพูดอะไรมากกว่านี้เลย
 
 
~ หลังจากทานเสร็จ ~
 
 

 
 
 
~ Tomo Talk ~
 
  ผมต้องการรู้ว่าน้องโดนันเป็นอะไรกับผมกันแน่ แก้วถึงห้ามจองเบพูดอะไร ผมลากแก้วมาที่ห้องนอนของเธอ พร้อมคร่อมทับเรือนร่างสวยเพื่อให้เธอบอกความจริง ที่เธอปิดบังผมอยุ่แต่แก้วส่ายหน้าไม่ยอมพูดอะไร ผมเลยเผลอบรรเลงบทรักกับเะอไปจนหญิงสาวสลบคาอกแกร่งของผม จนถึงเช้าผมถามแก้วอีกครั้ง
 
โทโมะ // : แก้วบอกโมะเถอะน่ะน้องโดนันเป็นอะไรกับโมะ 
 
แก้ว // : เขาไม่ได้เป็นอะไรกับโมะทั้งนั้น โมะรู้แล้วก็ปล่อยแก้วได้แล้ว 
 
โทโมะ // : ไม่ปล่อยโมะว่าแก้วกำลังโกหกโมะอยู่ แก้วรักไอ้จองเบมากหรอ
 
แก้ว // : ใช่แก้วรักเขามาก 
 
โทโมะ // : ยังก็คอยดูศึกนี้ให้ดี ๆ แล้วกัน อะไรที่เคยเป็นของของโมะ โมะจะต้องเอามันกลับคืนมาให้ได้ โมะไปน่ะ