Sorry I love you

 ณ บ้านศิริมงคลสกุล 

 ~ Jongbae ~

  ผมเดินโอบเอวแก้วออกมาข้างนอก โทโมะก็ยังคงตามมาติด ๆ พร้อมชกหน้าผมจนล้มลงแต่แก้วกลับเอาตัวมาบัง พร้อมตบหน้าโทโมะอย่างแรง ก่อนที่โทโมะจะท้าผมขอสู้ตัวต่อตัวถ้าเขาชนะผมก็ต้องคืนแก้วกับลูกให้แก่เขา แต่ถ้าเขาแพ้เขาจะปล่อยแก้วและลูกให้กีบผม

จองเบ // : ตกลงผมรับคำท้า 

โทโมะ // : ดีแล้วพรุ่งนี้เจอกัน 

แก้ว // : เดี๋ยวก่อนนายโทโมะ คืนนี้ ฉันขอนอนกับน้องเรย์ได้ไหม

โทโมะ // : ได้สิยังไงเธอก็ต้องกลับมาหาฉันกับลูกเรย์ส่วนลูกไอ้เบห้ามมันเหยียบเข้าบ้านฉัน

จองเบ // : มันจะมากเกินไปแล้วน่ะเฟ้ย น้องโดนัน เป็น

แก้ว // : อย่าค่ะจองเบ อย่าพูดอะไรมากกว่านี้เลย

~ หลังจากทานเสร็จ ~

~ Tomo Talk ~

  ผมต้องการรู้ว่าน้องโดนันเป็นอะไรกับผมกันแน่ แก้วถึงห้ามจองเบพูดอะไร ผมลากแก้วมาที่ห้องนอนของเธอ พร้อมคร่อมทับเรือนร่างสวยเพื่อให้เธอบอกความจริง ที่เธอปิดบังผมอยุ่แต่แก้วส่ายหน้าไม่ยอมพูดอะไร ผมเลยเผลอบรรเลงบทรักกับเะอไปจนหญิงสาวสลบคาอกแกร่งของผม จนถึงเช้าผมถามแก้วอีกครั้ง

โทโมะ // : แก้วบอกโมะเถอะน่ะน้องโดนันเป็นอะไรกับโมะ 

แก้ว // : เขาไม่ได้เป็นอะไรกับโมะทั้งนั้น โมะรู้แล้วก็ปล่อยแก้วได้แล้ว 

โทโมะ // : ไม่ปล่อยโมะว่าแก้วกำลังโกหกโมะอยู่ แก้วรักไอ้จองเบมากหรอ

แก้ว // : ใช่แก้วรักเขามาก 

โทโมะ // : ยังก็คอยดูศึกนี้ให้ดี ๆ แล้วกัน อะไรที่เคยเป็นของของโมะ โมะจะต้องเอามันกลับคืนมาให้ได้ โมะไปน่ะ