Sorry I love you

 
~ บ้านไทยานนท์ ~
 

 
 
~ Tomo Talk ~
 
    ช่วงเย็นของวันถัดไป ผมรับแก้วกับน้องเรย์ภรรยาและลูกสาวไปที่สำนักจดทะเบียนสมรสก่อน หลังจากนั้นก็ตรงมาที่บ้านไทยานนท์ทันที ผมสั่งคนให้ขนของเกลออกมาจากห้องของผมและขนของแก้วและน้องเเรย์เข้าไปแทน ก่อนที่ผมจะลงมาที่โต๊ะอาหารทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา คุณแม่มีทีท่าไม่พอใจพร้อมสั่งให้คนเข้าไปขนของแก้วกับน้องเรย์ไปเรือนคนใช้แต่มีหรือผมจะยอมให้เมียกับลูกไปลำบาก 
 
โทโมะ // : ใครกล้าขนของเมียกับลูกฉันออกไป เจอดีแน่ 
 
นุ่น // : ฉันบอกให้แกไปขนยังไงล่ะ 
 
หวาย // : คุณแม่ค่ะ ใจเย็น ๆ ค่ะ ตาโมะก็มีลูก มีเมียแล้ว คุณแม่ก็อย่าขัดขวางเลยค่ะ 
 
เกล // : แต่เกลเป็นภรรยาคนแรกน่ะค่ะ 
 
พายุ // : แต่เธอก็ไม่ได้จดทะเบียนสมรสเหมือนแก้วนิ 
 
นุ่น // : หนูเกลไปขนของมันมาให้หมด 
 
เรย์ // : ฮือ ฮือ น้องเรย์กลัวค่ะม๊า ๆ 
 
แก้ว // : โอ๋ ไม่เป้นไรน่ะค่ะ แก้วกับลูกจะไม่อยู่เรือนคนใช้และค่ะ 
 
โทโมะ // : แต่ว่า 
 
แก้ว // : ไม่มีแต่ค่ะอย่าให้แก้วกับลูกเป็นตัวถ่วงคุณเลยน่ะค่ะ 
 
~ เรือนคนใช้ ~
 

 
 ~ Keaw Talk ~
 
 ฉันมาอาศัยเรือนคนใช้กับน้องเรย์ ถึงห้องนี้จะคับแคบแต่ก็อยู่กันพอดีสองแม่ลูก เกลยิ้มอย่างพอใจ ส่วนโทโมะก็ดูมีทีท่าทีว่าจะห่วงฉันกับน้องเรย์เอามาก ๆ เกลเอาชุดคนใช้มาให้ฉันเปลี่ยน พร้อมใช้ฉันไปทำงาน ซึ่งดูท่าจะหนักเอาการ เวลาโทโมะไม่อยู่ น้องเรย์ไปโรงเรียน แต่ยังไงเสียฉันก็จะอดทนเพื่อความสุขของน้องเรย์ วันหนึ่งโทโมะเข้ามาภายในห้องฉัน 
 
แก้ว // : ว๊าย ทะ โทโมะ 
 
โทโมะ // : มือแก้วหยาบหมดแล้ว ใครใช้แก้วทำงานบ้าน 
 
แก้ว // : ไม่มีใครใช้ค่ะแก้วทำเอง
 
เรย์ // : ไม่ใช่ค่ะป๊า ๆ คุณเกลกับคุณย่านุ่น ใช้ม๊าทำงานทุกวัน 
 
โทโมะ // : จริงหรอแก้ว 
 
แก้ว // : เอิ่ม แก้วขึ้นเรือนใหญ่ก่อนน่ะค่ะ มีงานต้องทำ น้องเนย์ค่ะทำการบ้านไปน่ะ 
 
เรย์ // : ค่ะ ม๊า ๆ 
 
โทโมะ // : ฉันจะต้องคุยเรื่องนี้กับคุณแม่ให้กระจ่างเสียที