Sorry I love you

 
 ~ 1 ปี ผ่านไป ~
 
~ บ้านไทยานนท์ ~
 

 
 
~ Gail Talk ~
 
  หลังจากที่พี่โมะกับฉันแต่งงานกันได้ครบ 1 ปี เรามีปากเสียงกันแทบทุกวัน นอนแยกห้องกัน จนฉันต้องหาความสุขจากพี่ชายของเขาอย่างพายุ เขายังคงไม่ลืมแก้ว คนรักลูกสาวรัฐมนตรี ซึ่งอีกไม่นาน เธอก็จะกลับมาเมืองไทยพร้อมเลือดเนื้อเชื้อไขของโทโมะ แต่ยังไงฉันก็ไม่ยอมให้ใครมาแทนที่ฉันหรอก
 
เกล // : พี่โมะค่ะ วันนี้ไปเที่ยวกันไหมค่ะ 
 
โทโมะ // : ไม่ครับพี่มีงานต้องทำ ถ้าน้องเกลอยากเที่ยวชวนพี่พายุไปสิครับ 
 
เกล // : จะไปทำงานหรือไปรับนังเดนเก่ากันแน่ค่ะ
 
โทโมะ // : เธอไม่มีสิทธิ์มาว่าเมียพี่แบบนี้น่ะ 
 
เกล // : แล้วเกลล่ะค่ะ เป็นอะไรในสายตาพี่
 
โทโมะ // : คนที่คุณแม่ยัดเหยียดให้ฉัน โดยที่ฉันไม่เคยรักเลย และถ้าฉันจะไปรับแก้วกับลูก เธอก็ไม่มีสิทธิ์ห้าม 
 
เกล // : กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด พี่โมะกลับมาน่ะค่ะ กลับมา
 
~ สนามบิน ~
 

 
 
 
 ~ Tomo Talk ~
 
   ผมมาถึงสนามบิน พร้อมพี่ขนมจีนและแม่ของแก้ว ผมหยุดรอสักพัก พร้อมเด็กสาวและแก้วเดินเข้ามาก่อนแก้วจะกอดแม่และพี่สาวแน่น พร้อมด้วยน้องเรย์ลูกสาวของผมกับแก้วที่กอดคุณย่าและคุณน้าแน่น แก้วกลับไม่ยอมแนะนำผมว่าเป็นป๊าของน้องเรย์แต่กลับแนะนำว่าเป็นคุณลุงแทน น่าน้อยใจไหมล่ะครับ 
 
โทโมะ // : สวัสดีครับน้องเรย์
 
เรย์ // : สวัสดีค่ะคุณลุง
 
แก้ว // : ไปค่ะลูกรักเดี๋ยวมีา ๆ พาไปดูห้องนอนใหม่ที่บ้าน 
 
ขนมจีน // : ถ้าทางดูแล้วนายจะเจอศึกหนักน่ะโมะ
 
มิ้น // : ยัยแก้วคงไม่อยากให้หลานเจอคุรย่าใจยักษ์อีกคนน่ะค่ะ คุณโทโมะเข้าใจน่ะค่ะ 
 
โทโมะ // : เข้าใจครับ ยิ่งแก้วกลับมาแบบนี้ ผมยิ่งต้องหย่ากับเกลให้เร็วที่สุดเพื่อนน้องเรย์ด้วย เพราะผมไม่อาจจะหายใจต่อไปได้ ถ้าห่างเขาทั้งสองอีกแล้ว