Kaikan Phrase จังหวะรักดนตรีร็อค

 
 ห้องนอน โทโมะ 
 
    ผมตื่นมาตอนเช้าก็ไม่พบยัยตัวเล็กซะแล้ว พอไปทำงานกับวงค์ผมเห็นยัยตัวเล็กควงแขนมากับเขื่อน พร้อมแต่งตัวผ่าหลังมาถึงเอวสวย แถมยั่วผมโดยการเอาอกเอาใจเขื่อน แล้วแบบนี้จะไม่ให้หึงได้ยังไงล่ะครับ ผมเลยหาจังหวะตอนเขื่อนขึ้นร้องเพลงลากยัยตัวเล็กมาคุย
 
แก้ว // : ปล่อยฉันน่ะ 
 
โทโมะ // : เธอควงกับมัน้ย้ยฉันหรอห๊ะ
 
แก้ว // : ฉันเบื่อนาย รำคาญ เข้าใจไหม อีกอย่างใครทำให้ฉันอารมณ์ดีได้ ฉันก็อยู่กับคนนั้นล้ะ
 
โทโมะ // : ได้อยากไปอยู่กับมันน่ะหรอห๊ะ งั้นฉันส่งท้ายให้ 
 
~ โทโมะ ลากแก้วไปที่ห้องพักของตัวเอง แต่เขื่อนเข้ามาขัด ~
 
เขื่อน // : แก้วมานี่ ของข้า อย่ายุ่ง
 
โทโมะ // : ฮึ้ย เอาไปเลยน่ะ ฉันไม่เอาแล้วก็ได้ หึงโว๊ย หึง หึง ได้ยินไหม ยัยตัวเล็ก
 
~ ยัยตัวเล็กกับเขื่อน ~
 
เขื่อน // : แซนวิชครับ ที่รัก 
 
แก้ว // : ขอบคุณค่ะ 
 
เขื่อน // : อร่อยไหม 
 
แก้ว // : อร่อยมากค่ะ 
 
~ ตาโมะเดินผ่านมาเห็น ~
 
โทโมะ // : เลี่ยน เลี่ยน เฟ้ย ฮึ้ย อึ้ย อยากจะอ้วก 
 
เขื่อน // : เป็นไร ดมะ ลมเพชรหึงขึ้นหรอ 
 
โทโมะ // : ใช่ รู้ด้วยนิ เขาเรียกว่า ลมหึงยัยตัวเล็ก มันขึ้นตั้งแต่เมื่อคืน ยังไม่ลงเสียที นอนจากจะกดคนแถวเนี่ย
 
แก้ว // : เขื่อนกลับคอนโดกันเดี๋ยวแก้วถูหลังให้
 
โทโมะ //  ฉันไปด้วย ฮึ้ย อยากไปดูคนถูหลังจัะได้ช่วยขัดหลังเพื่อน
 
เขื่อน // : ไม่ต้องเลยให้แก้วถูดีกว่า นายเยอะ 
 
โทโมะ // : ก็บอกแล้วไงว่าฉันจะไปด้วย ฮึ้ย ฮึ้ย ปู้น ปู้น ลมออกหู จมูก
 
~ คอนโดเขื่อน ~
 
แก้ว // : เขื่อนค่ะน้ำรียบร้อยแล้วค่ะ 
 
โทโมะ // : ยัยตัวเล็ก คิดหรอว่าจะได้ยั่วฉัน 
 
แก้ว // : นี่นายไปกระทืบเพื่อนตัวเองทำไม
 
โทโมะ // : ลมหึง ตัวเล็ก เข้าใจป่ะ ถุหลังฉันเดี่ยวนี้ 
 
แก้ว // : ไม่ถู นายมีมือถูเองดิ ฉันจะไปดูเขื่อน
 
โทโมะ // : ฮึย ฮึย ตั้งแต่ได้กับมันเนี่ย ฉันล่ะสุนัขขี้เรือนเลยน่ะ 
 
แก้ว // : อ๋อพึ่งจะรู้ตัวเรอะ นายน่ะมันยิ่งกว่าสุนัขอีกน่ะ ตอนนี้ในสายตาฉัน นายเป็นรา 
 
โทโมะ // : ฮึย ฮึย มานี่เลยยัยเล็ก เธอยั่วฉันถึงขีดสุดแล้วน่ะ 
 
แก้ว // : แล้วขีดสุดของนายน่ะ มันกี่บาท ฉันจะได้ขายถูก ๆ 
 
โทโมะ // : ขายฉันก็ไม่ไป หรอก 
 
แก้ว // : กลับไปได้แล้ว ไม่ชอบเวลามีมารมาขัด 
 
โทโมะ // : ทำไมฉันจะขัด มีปัญหาไหม
 
แก้ว // : มี อยากตายป่ะ 
 
โทโมะ // : ฮึย ถ้าตายคาอกเมียเล็ก ๆ อย่างเธอล่ะก็ยอม 
 
แก้ว // : แว๊ดด อย่าฝันย่ะ 
 
โทโมะ // : ไม่ฝันจะทำเลยล่ะ 
 
~ ห้องนอนแขก ~
 
แก้ว // : แวีด อกฉันไม่ใช่นมสดน่ะ ดูดเอา ๆ อ๊ะ 
 
โทโมะ // : ทำไม ฉันจะดูดให้ท้องเลย หึหึ 
 
แก้ว // : ออกไปน่ะ ฮึย ออกไปนายโทโมะ
 
โทโมะ // : ไม่ออก ฉันยังไม่อิ่ม
 
แก้ว // : เคยมีใครบอกไหมว่านายมันหื่นตัวพ่อ
 
โทโมะ // : ไม่มี ถ้าจะหื่นก็ตอนที่หึงยัยเล็กอ่ะ 
 
แก้ว // : หื่นนักใช่ไหม หา งั้นเชิญนายหื่นกับเพื่อนรักนายแทนแล้วกัน
 
โทโมะ // : จะไปไหนมานี่ เลย 
 
แก้ว // : กรี๊ดดดดดดด ฉันเจ็บน่ะ 
 
โทโมะ // : นอนนิ่ง ๆ สิ ดิ้นอยู่ได้ 
 
แก้ว // : อืม นายหื่น ฉันเกียจนาย 
 
โทโมะ // : ถ้าพูดว่าเกียจงานนี้มีหวังมีคนตายคาอกแน่
 
แก้ว // : ฮึย พรุ่งนี้ฉันจะต้องไปไกล ๆ นายปลาชะโดขี้หึงให้ได้
 
   และแล้วบทรักครั้งนี้ก็ถึงเช้าวันรุ่งขึ้น ชายหนุ่มนอนหลับคาอกแก้วใจ ส่วนแก้วใจพอตื่นขึ้นมาก็ชวนเขื่อนไปเที่ยวสวนสนุกทันที แต่เขียนโน๊ตไว้ให้โทโมะรู้
 
~ สวนสนุก ~
 
เขื่อน // : ไอศตรีมครับ ที่รัก 
 
แก้ว // : ขอบคุณค่ะ 
 
โทโมะ // : อร่อยกันมากไหมหา 
 
แก้ว // : ไปเล่นเฮอร์ริเคนกัน
 
โทโมะ // : ไปด้วย 
 
แก้ว // : เลิกตามฉันสะที นายบลูด๊อก
 
โทโมะ // : ยัยเล้ก ยัยเจ้าชู้ ยัยพริกขี้หนุตากแห้ง 
 
แก้ว // : ไปกันเถอะค่ะเขื่อนขา
 
โทโมะ // : เธอนี่มันไม่รักเลย 
 
แก้ว // : ใครจะไปสู้คุณพิมขาได้เล่า 
 
เขื่อน // : หยุดทะเลาะกันได้ไหม 
 
แก้ว // : ได้ไปค่ะ เขื่อน 
 
โทโมะ // : ฮึย พิมพ์มาพอดีเลย