Kaikan Phrase จังหวะรักดนตรีร็อค

 

 ห้องนอน โทโมะ 

 

    ผมตื่นมาตอนเช้าก็ไม่พบยัยตัวเล็กซะแล้ว พอไปทำงานกับวงค์ผมเห็นยัยตัวเล็กควงแขนมากับเขื่อน พร้อมแต่งตัวผ่าหลังมาถึงเอวสวย แถมยั่วผมโดยการเอาอกเอาใจเขื่อน แล้วแบบนี้จะไม่ให้หึงได้ยังไงล่ะครับ ผมเลยหาจังหวะตอนเขื่อนขึ้นร้องเพลงลากยัยตัวเล็กมาคุย

 

แก้ว // : ปล่อยฉันน่ะ 

 

โทโมะ // : เธอควงกับมัน้ย้ยฉันหรอห๊ะ

 

แก้ว // : ฉันเบื่อนาย รำคาญ เข้าใจไหม อีกอย่างใครทำให้ฉันอารมณ์ดีได้ ฉันก็อยู่กับคนนั้นล้ะ

 

โทโมะ // : ได้อยากไปอยู่กับมันน่ะหรอห๊ะ งั้นฉันส่งท้ายให้ 

 

~ โทโมะ ลากแก้วไปที่ห้องพักของตัวเอง แต่เขื่อนเข้ามาขัด ~

 

เขื่อน // : แก้วมานี่ ของข้า อย่ายุ่ง

 

โทโมะ // : ฮึ้ย เอาไปเลยน่ะ ฉันไม่เอาแล้วก็ได้ หึงโว๊ย หึง หึง ได้ยินไหม ยัยตัวเล็ก

 

~ ยัยตัวเล็กกับเขื่อน ~

 

เขื่อน // : แซนวิชครับ ที่รัก 

 

แก้ว // : ขอบคุณค่ะ 

 

เขื่อน // : อร่อยไหม 

 

แก้ว // : อร่อยมากค่ะ 

 

~ ตาโมะเดินผ่านมาเห็น ~

 

โทโมะ // : เลี่ยน เลี่ยน เฟ้ย ฮึ้ย อึ้ย อยากจะอ้วก 

 

เขื่อน // : เป็นไร ดมะ ลมเพชรหึงขึ้นหรอ 

 

โทโมะ // : ใช่ รู้ด้วยนิ เขาเรียกว่า ลมหึงยัยตัวเล็ก มันขึ้นตั้งแต่เมื่อคืน ยังไม่ลงเสียที นอนจากจะกดคนแถวเนี่ย

 

แก้ว // : เขื่อนกลับคอนโดกันเดี๋ยวแก้วถูหลังให้

 

โทโมะ //  ฉันไปด้วย ฮึ้ย อยากไปดูคนถูหลังจัะได้ช่วยขัดหลังเพื่อน

 

เขื่อน // : ไม่ต้องเลยให้แก้วถูดีกว่า นายเยอะ 

 

โทโมะ // : ก็บอกแล้วไงว่าฉันจะไปด้วย ฮึ้ย ฮึ้ย ปู้น ปู้น ลมออกหู จมูก

 

~ คอนโดเขื่อน ~

 

แก้ว // : เขื่อนค่ะน้ำรียบร้อยแล้วค่ะ 

 

โทโมะ // : ยัยตัวเล็ก คิดหรอว่าจะได้ยั่วฉัน 

 

แก้ว // : นี่นายไปกระทืบเพื่อนตัวเองทำไม

 

โทโมะ // : ลมหึง ตัวเล็ก เข้าใจป่ะ ถุหลังฉันเดี่ยวนี้ 

 

แก้ว // : ไม่ถู นายมีมือถูเองดิ ฉันจะไปดูเขื่อน

 

โทโมะ // : ฮึย ฮึย ตั้งแต่ได้กับมันเนี่ย ฉันล่ะสุนัขขี้เรือนเลยน่ะ 

 

แก้ว // : อ๋อพึ่งจะรู้ตัวเรอะ นายน่ะมันยิ่งกว่าสุนัขอีกน่ะ ตอนนี้ในสายตาฉัน นายเป็นรา 

 

โทโมะ // : ฮึย ฮึย มานี่เลยยัยเล็ก เธอยั่วฉันถึงขีดสุดแล้วน่ะ 

 

แก้ว // : แล้วขีดสุดของนายน่ะ มันกี่บาท ฉันจะได้ขายถูก ๆ 

 

โทโมะ // : ขายฉันก็ไม่ไป หรอก 

 

แก้ว // : กลับไปได้แล้ว ไม่ชอบเวลามีมารมาขัด 

 

โทโมะ // : ทำไมฉันจะขัด มีปัญหาไหม

 

แก้ว // : มี อยากตายป่ะ 

 

โทโมะ // : ฮึย ถ้าตายคาอกเมียเล็ก ๆ อย่างเธอล่ะก็ยอม 

 

แก้ว // : แว๊ดด อย่าฝันย่ะ 

 

โทโมะ // : ไม่ฝันจะทำเลยล่ะ 

 

~ ห้องนอนแขก ~

 

แก้ว // : แวีด อกฉันไม่ใช่นมสดน่ะ ดูดเอา ๆ อ๊ะ 

 

โทโมะ // : ทำไม ฉันจะดูดให้ท้องเลย หึหึ 

 

แก้ว // : ออกไปน่ะ ฮึย ออกไปนายโทโมะ

 

โทโมะ // : ไม่ออก ฉันยังไม่อิ่ม

 

แก้ว // : เคยมีใครบอกไหมว่านายมันหื่นตัวพ่อ

 

โทโมะ // : ไม่มี ถ้าจะหื่นก็ตอนที่หึงยัยเล็กอ่ะ 

 

แก้ว // : หื่นนักใช่ไหม หา งั้นเชิญนายหื่นกับเพื่อนรักนายแทนแล้วกัน

 

โทโมะ // : จะไปไหนมานี่ เลย 

 

แก้ว // : กรี๊ดดดดดดด ฉันเจ็บน่ะ 

 

โทโมะ // : นอนนิ่ง ๆ สิ ดิ้นอยู่ได้ 

 

แก้ว // : อืม นายหื่น ฉันเกียจนาย 

 

โทโมะ // : ถ้าพูดว่าเกียจงานนี้มีหวังมีคนตายคาอกแน่

 

แก้ว // : ฮึย พรุ่งนี้ฉันจะต้องไปไกล ๆ นายปลาชะโดขี้หึงให้ได้

 

   และแล้วบทรักครั้งนี้ก็ถึงเช้าวันรุ่งขึ้น ชายหนุ่มนอนหลับคาอกแก้วใจ ส่วนแก้วใจพอตื่นขึ้นมาก็ชวนเขื่อนไปเที่ยวสวนสนุกทันที แต่เขียนโน๊ตไว้ให้โทโมะรู้

 

~ สวนสนุก ~

 

เขื่อน // : ไอศตรีมครับ ที่รัก 

 

แก้ว // : ขอบคุณค่ะ 

 

โทโมะ // : อร่อยกันมากไหมหา 

 

แก้ว // : ไปเล่นเฮอร์ริเคนกัน

 

โทโมะ // : ไปด้วย 

 

แก้ว // : เลิกตามฉันสะที นายบลูด๊อก

 

โทโมะ // : ยัยเล้ก ยัยเจ้าชู้ ยัยพริกขี้หนุตากแห้ง 

 

แก้ว // : ไปกันเถอะค่ะเขื่อนขา

 

โทโมะ // : เธอนี่มันไม่รักเลย 

 

แก้ว // : ใครจะไปสู้คุณพิมขาได้เล่า 

 

เขื่อน // : หยุดทะเลาะกันได้ไหม 

 

แก้ว // : ได้ไปค่ะ เขื่อน 

 

โทโมะ // : ฮึย พิมพ์มาพอดีเลย