Jealous...ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ
9.6
เขียนโดย 
Aeynroey
วันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 11.15 น.
31 บท
341 วิจารณ์
51.56K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 5 เมษายน พ.ศ. 2556 18.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
"ฟาง"
"เห้ย!เฟย์เป็นอะไรทำไมหน้าซีดแบบนี้หรือว่าเมื่อวาน...."
"ฉันนั่งคอยพี่โทโมะนะแต่เค้าก็ไม่มาฉันเลยวิ่งตากฝนไปเรียกแท็กซี่"
"ทั้งที่ไม่สบาย?"
"อื้อ"ทำไมจะไม่รู้ว่าตอนนี้สภาพฉันมันแย่แค่ไหนทั้งปวดหัวตัวร้อนไข้ขึ้นแถมยังหน้ามืดบ่อยๆอีกน่ะ
"เฮ้อ....แล้วก็ยังมาเรียน"
"ฉันขาดมาเยอะแล้วนะถ้าขาดอีกมีหวังเรียนไม่ทันแน่"
"ก็ห่วงแต่เรื่องเรียนเคยห่วงสุขภาพตัวเองบ้างมั้ย"
"..."พอเห็นว่าเถียงไม่ขึ้นเลยเงียบความจริงก็ไม่มีแรงจะเถียงด้วยนั้นแหละ
"ถ้าไม่ไหวบอกฉันน่ะ"
"อื้ม"หลังจากนั้นพวกเราก็เรียนกันจนถึงเวลาพักแต่ฉันก็ไม่ลงไปกินเพราะเดินไม่ไหวแถมยังปวดหัวอีกเลยขอให้ฟางซื้อขนมมาให้แทน
1ชม.ผ่านไป
"เฟย์"
"หือ....พี่โทโมะ"ตอนแรกนึกว่าฟางแต่พอเงยหน้าขึ้นมากลับเป็นคนที่ไม่อยากเจอที่สุดแทน:(
"ไหวรึเปล่า"
"ไม่ต้องมายุ่ง"ฉันปัดมือเค้าที่มาเตะหน้าผากออกก่อนจะฟุบหน้าลงกับโต๊ะ
"เฟย์..."
"จะไปไหนก็ไป"พอเห็นว่าเงียบไปเลยเงยหน้าขึ้นมาดูเพราะคิดว่าเค้าคงเดินออกจากห้องแล้วแต่ไม่เลยเค้ายังนั่งอยู่ที่เดิมและมองฉันอยู่
"ทำไมยังไม่ไปอีก"
"เฟย์...พี่ขอโทษ"เหอะ!ถ้ามาเพื่อพูดแค่นี้ก็กลับไปเลยไป
"แค่นี้ใช่มั้ย"
"...."
"เหอะ!"ฉันพูดแค่นั้นก่อนจะฟุบกับโต๊ะต่อแต่พี่โทโมะกลับเอามือมาลูบผมแทนอะไรของเค้าเนี้ย??
"ก็บอกว่าไม่ต้อง...อื้อ"ไม่ทันที่ฉันจะพูดจบพี่โทโมะก็หันมาประกบจูบซะก่อนคำพูดที่จะพูดไปเมื่อกี้ถูกกลืนหายไปกับจูบนี้ของเค้าหมดแล้ว-//////-
"พี่ทำบ้าอะไรเนี้ยเฟย์ไม่สบายอยู่นะเดี๋ยวก็ติดหวัดหรอก-/////-"พอฉันพูดจบพี่โทโมะก็ดึงเข้าไปกอดพร้อมกระซิบข้างหู
"พี่ขอโทษ"
"บอกว่าไม่ต้องมายุ่ง"ฉันพลักเค้าออกเบาๆก่อนจะขยับออกให้ห่างจากตัวเค้า
"จะทำยังไงถึงจะหายโกรธห๊ะ"
"ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นเพราะเฟย์จะไม่!หาย!โกรธ!"ฉันเน้นชัด3คำหลังเพื่อให้เค้ารู้ว่าครั้งนี้ฉันโกรธจริงๆและคงจะหายยาก!
"เฟย์!พี่ว่าเรางี่เง่าแล้วนะ"
"งี่เง่า!!เฟย์งี่เง่าตรงไหน"
"กับแค่พี่ไปรับไม่ได้จะโกรธอะไรนักหนา"เหอะ!ความอดทนหมดแล้วใช่มั้ย??หรือคิดว่าพูดขอโทษแล้วฉันจะหายพี่มันก็คิดแค่นี้แหละ!!!
"แล้วพี่ลองมานั่งตากฝนแบบเฟย์มั้ยล่ะลองล้มแบบเฟย์มั้ล่ะลองคอยแบบเฟย์มั้ยล่ะ!!!"
"เฟย์!!!พี่พูดกับเราดีๆแล้วนะ"
"เรื่องของพี่จะพูดดีหรือไม่ดีมันก็เรื่องของพี่!!"ฉันหันไปตะคอกใส่พี่โทโมะก่อนะจะเดินไปหยิบกระเป๋าและก้าวออกจากห้องไป
หมับ~
"ปล่อย"ฉันหันไปพูดกับพี่โทโมะก่อนจะมองไปที่มือ
"ไม่ปล่อยเรานี่มันดื้อจริงๆ"
"เรื่องของเฟย์"โอ๊ะ!ปวดหัวไม่น่าลุกเดินออกมาเลยให้ตายเถอะ!
"มานี่"
"โอ๊ย"อยู่ๆพี่โทโมะก็ลากฉันออกมาอย่างแรงจนตั้งตัวไม่ทันเลยล้มลงไปกับพื้อนซ้ำแผลเก่าอีกจนได้!
"เห้ย!พี่ขอโทษ"เหอะ!ขอโทษอะไรๆก็ขอโทษพูดเป็นแค่ขอโทษใช่มั้ย!!
"ไม่ต้องมายุ่ง"ฉันพูดเสียงเรียบพยายามข่มความเจ็บไว้แต่สึดท้ายน้ำตาก็ไหลจนได้
"เดี๋ยวพี่พาไปหาหมอ"ว่าจบเค้าก็ช้อนตัวฉันขึ้นก่อนจะเดินตรงไปที่รถส่วนฉันก็ได้แต่ดิ้นเพราะอายนักศึกษาที่เดินเข้าออกคลาสกันและนี่เป็นเวลาพักเที่ยงคนต้องเยอะเป็นธรรมดาอยู่แล้ว
"พี่โทโมะปล่อยเฟย์เดี๋ยวนี้เลยนะ"
"เงียบไม่งั้นพี่จูบ"เป็นไงล่ะก็เงียบสิขืนพูดไปแล้วเค้าจูบมีหวังได้อายแทรกแผ่นดินหนีแน่:(
บนรถ
"เฟย์"
"เหอะ!พอใจแล้วใช่มั้ย!"
"ไม่ต้องพูดมากแล้วไปโรงพยาบาลจะได้หายสักที"
"รู้ไว้ด้วยว่าเฟย์ควรจะหายตั้งนานแล้วถ้าไม่ติดว่าไปตากในเพราะคอยพี่!!"ฉันพูดพลางเอาผ้าเช็ดหน้ามาซับลเือกที่เข่าออก
"เฮ้อ....ฟังพี่นะเมื่อวานคุณหญิงสุมลมาคุยเรื่องธุรกิจกับพี่พี่เลยจำเป็นต้องอยู่ต่อ"
"แล้วก็ลืมเฟย์"
"ไม่ใช่อย่างงั้นแต่..."
"ไม่ต้องแก้ตัวเพราะเฟย์ไม่มีทางหายโกรธพี่"ฉันพูดเน้นชัดก่อนจะซับเลือดต่อฮึ่ย!อยู่กับเค้าเจอแต่เรื่องซวยๆทั้งนั้น
"จะให้พี่ทำยังไงเราถึงจะหายโกรธ"
"ก็บอกแล้วไงว่ายังไงก็ไม่หายโกรธ"ฉันหันไปพูดกับพี่โทโมะก่อนจะเอนตัวไปพิงเบาะ
"แล้วนี่ไม่ต้องไปโรงพยาบาลนะเพราะเฟย์ไม่ชอบกลิ่น!"
"ไม่ได้เป็นไข้มาเป็นอาทิตย์แล้วยังไม่หายยังไงก็ต้องไปโรงพยาบาล"ฮึ่ย!ไม่ไปก็คือไม่ไปดิโว๊ะ!
"พี่ฟังภาษาคนออกมั้ยว่าไม่ไป!"พอฉันพูดจบก็หันไปทางโทรศัพท์ของพี่โทโมะก่อนจะล้วงมือไปหยิบและใช้เป็นข้อต่อรอง
"เห้ย!เอามานี่"
"ถ้าพี่ไปโรงพยาบาลเฟย์จะขว้างมันทิ้ง"ฉันขู่ออกไปความจริงก็ไม่กล้าหรอกมีเบอร์สำคัญอยู่ตั้งเยอะ
เอี๊ยด~
"โอ๊ย!"อยู่ๆพี่โทโมะก็จอดรถที่ข้างทางก่อนจะหันหน้ามาพูดกับฉันเลยทำให้หัวไปโขกกับคอนโทรบรถบอกแล้วอยู่กับเคเามีแต่เจ็บตัว!
"จะเบรกทำไมไม่บอกห๊ะ!"
"เอามานี่"
"เห้ย!"ตอนที่รถเบรคฉันเผลอปล่อยโทรศัพท์ทำให้มือถือเค้าตกลงไปที่พื้นและนั่นทำให้พี่โทโมะคว้ามาได้ฮึ่ย!
"นั่งนิ่งๆไปเลย"จากนั้นเค้าก็ขับนถต่อจนมาถึงโรงพยาบาลทำไมทำอะไรก็แพ้เค้าหมดเลยนะ!
โรงพยาบาล
"อ๊ะ!ยา"หลังจากที่หมอตรวจเสร็จพี่โทโมะก็ไปรับยาและเอามาให้ฉัน
"กิน!"
"เออ!"ฉันกระแทกเสียงใส่เค้าก่อนจะกินยาและตามด้วยน้ำ
"พอใจยัง?"
"อื้ม^^"ฮึ่ย!จะยิ้มเพื่อไรฟร่ะคนยิ่งโมโหอยู่อย่าลืมดิว่าฉันโกรธพี่อยู่นะ!!
"จะไปไหนอีก"
"ไปบริษัท"
"แต่เฟย์..."ฉันกำลังจะเถียงว่าไม่สบายแต่เค้าก็ขัดขึ้นมาก่อน
"ไปนอนที่ห้องทำงานพี่"จากนั้นเค้าก็ลากฉันไปที่บริษัทก่อนจะพาไปที่ห้องสรุปฉันเหมือนคนไม่สบายเลยสินะ!
ตอนนี้สั้นแล้วก็ไม่มีอะไรเลย
คือสมองนื้อจริงๆคาดว่าคงถึง30ตอนแล้วแหละ
ยังไงก็ติดตามนะเม้นเยอะๆๆๆๆๆๆ
ถึงเรื่องนี้ไม่อัพก็ไปอ่านเรื่องอื่นได้อีกใช่มั้ย!!
มีข่าวจะบอกวันจันทร์ไปหาโทโมะที่อาเอช
ใครไปไปเจอเค้าได้นะตอน6โมง^^แล้วคาดว่าคงไม่ได้อัพอีก
555555กลัวคนเยอะเพราะมีศิลปินไปหลายคน
และกลัวโทโมะรีบแต่ช่างเถอะไปหาให้เป็นกำลังใจก็พอล่ะ
ติดตามๆๆๆๆๆๆๆนะ
ปล.เม้นไม่ถึง260ไม่อัพพพ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
