Jealous...ไม่ใช่อิจฉาแต่ว่ามันรักเธอ

หลังเลิกเรียน

ติ๊ด ติ๊ด~

'หลังเลิกเรียนเจอกันที่หลังโรงยิมหน่อยฉันไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนของเราจบลงแบบนี้:ป๊อป'

"เฟย์เก็บของเสร็จยัง"

"เอ่อ...เสร็จแล้วๆ"

"แล้วนั่นดูอะไรอยู่อ่ะ"

"ป๊อปส่งนี่มาอ่ะ"ฉันพูดพลางยื่นโทรศัพท์ให้ฟางดู

"แล้วแกจะไป?"

"ก็คงต้องไป"

"ทางที่ดีอยู่เฉยๆเหอะยัยนั่นแผนสูงจะตายแล้วนี่เนยแจมก็ไม่อยู่ไม่รู้จะวางแผนอะไรไว้รึเปล่า"แต่ถ้ามองมุมกลับบางทียัยป๊อปอาจจะเปลี่ยนใจแล้วก็ได้มั้ง?

"...."

"ไปเหอะเดี๋ยวพี่โทโมะรอนาน"แล้วฉันก็เดินตามฟางออกมานอกห้องแต่ก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่ายัยป๊อปจะส่งข้อความนี่มาทำไมในเมื่อเราก็อยู่ห้องเดียวกัน

"เอ่อ...ฟางฉันลืมของอ่ะ"

"หือ??ลืมอะไร"

"หนังสือคณิตนะแกไปก่อนเลยเดี๋ยวฉันตามไป"

"อ่าเร็วๆนะ"พอฟางเดินไปฉันก็รีบวิ่งลงไปข้างล่างเพื่อจะไปที่โรงยิมเวลานี่เด็กมักจะเยอะเป็นธรรมดาเพราะมันคือเวลาเลิกเรียนแต่ตรงโรงยิมก็ใช่ว่าจะเยอะด้วยเพราะมันไม่ใช่ทางผ่านที่จะกลับบ้านอยู่แล้ว

"ป๊อป"พอมาถึงฉันก็เรียกชื่อยัยนั่นทันทีแต่ก็ไร้วี่แววเหมือนไม่มีใครอยู่สักคนถ้างั้นไอ้ข้อความนี่มันยังไงนะ!?

"..."

"กลับดีกว่า"แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังจะเดินออกมาอยู่ๆก็มีกลุ่มผู้ชายกลุ่มหนึ่งประมาณ3-4คนเดินมาปิดทางออกไว้เห้ย!มันชักทะแม่งๆแล้วนะ!

"พวกนาย...."

"หึ!สวยใช่เล่นนี่หว่านึกว่ายัยนั่นจะเอาพวกหน้าปลวกมาให้เราจัดการซะอีก"คำพูดของ1ใน4คนนั้นทำให้ฉันงงแต็กใครคือยัยนั่นกันแล้วนี่พวกมันจะจัดการอะไรฉันอย่าบอกนะว่า.....!

"พะ...พวกนายจะทำอะไร"

"เดี๋ยวเธอก็รู้สวยๆอย่างงี้คงต้องถนอมหน่อยว่ะฮ่าๆๆ"นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี้ยทำไมพวกนั้นถึงคิดจะทำเรื่องทุเรศๆแบบนั้นกับฉันทั้งๆที่เราไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำแม้มันจะใส่เครื่องแบบของโรงเรียนนี้ก็เถอะ!

"อย่าเข้ามานะไม่งั้นฉันจะบอกพี่โทโมะ!"

"คิดว่าฉันจะต้องกลัว?"

"กะ...แกต้องการอะไร"ฉันพยายามยื้อเวลาให้นานที่สุดส่วนมือก็กดโทรศัพท์ไปด้วยหวังให้พี่โทโมะรับแต่ก็ยังคงรอสายอยู่

"ต้องการตัวเธอยังไงล่ะสาวน้อยหึๆๆ!"

"ฉะ...ฉันไม่เคยมีเรื่องกับพวกแกมาก่อนแล้วทำไมพวกแกถึง..."

"แกนะมันศัตรูเยอะจะตายแย่งของคนอื่นนะสนุกนักรึไง!"ความจริงที่หลุดออกมาจากปากผู้ชายคนหนึ่งในกลุ่มนั้นทำให้ฉันนึกย้อนไปถึงเรื่องราวต่างๆและเกือบทุกเรื่องมักจะเกี่ยวกับแจมทั้งสิ้นหรือว่ายัยนั่นสั่งให้ไอ้พวกนี่มันมาทำร้ายฉัน!!!!

"แจม!พวกแกโดนยัยนั่นใช้มาใช่มั้ย!"รับสักทีเถอะแม้ปากจะด่าไปด้วยแต่มือก็ยังคงกดโทรหาพี่โทโมะ

"หึ!ฉันไม่จำเป็นต้องบอกเธอแต่ตอนนี้เรามาสนุกกันดีกว่าสาวน้อย"และในจังหวะนั้นเองที่พี่โทโมะรับสายฉันจึงกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ดังๆเพื่อให้เค้าได้ยิน

"ตอนนี้เฟย์อยู่ที่โรงยิมโดนใครก็ไม่รู้จะทำร้าย"และพอสิ้นเสียงฉันก็ได้ยินพี่โทโมะพูดอะไรก็ไม่รู้ก่อนที่สายจะถูกตัดไป

"แกพูดบ้าไรว่ะแต่ช่างเหอะถึงยังไงแกก็หนีไปไหนไม่ได้อยู่แล้ว"

"เห้ย!ซิส"ฉันแกล้งตะโกนบอกว่าซิสมาและนั่นทำให้พวกนั้นหันไปตามมือที่ฉันชี้จังหวะนี้แหละที่ฉันจะเอาตัวรอด

"มันหนีไปแล้วรีบตามไปเร็ว!"ฉันวิ่งไปตามทางเพื่อจะขอความช่วยเหลือจากเด็กที่เดินผ่านมั้งแต่ก็ไม่มีเลยจริงสินี่มันจะ4โมงแล้วป่านนี้คงกลับบ้านกันหมดแต่ก็หวังว่าพี่โทโมะจะได้ยินที่ฉันพูดไปนะ

"โอ๊ย!"

"หึ!คิดว่าจะหนีฉันพ้นรึไง"

"ช่วยด้วยใครก็ได้ข่วย...โอ๊ะ!"อยู่ๆก็มี1ในนั้นชกเข้าที่ท้องน้อยของฉันจนจุกไปหมดเสียงที่พยายามจะขอความช่วยเหลือถูกกลืนลงคอไปหมดสิ้นหน้าตาเบ้ออกด้วยความเจ็บมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่โดนมันลากกลับมาที่เดิมและจัดการคร่อมไว้

"ยะ...อย่าทำอะไรฉันเลย...ฮึก..."

"เก่งนักไม่ใช่เหลอะร้องสิฮ่าๆๆ"ฉันพยายามปัดป่องมือที่เข้ามาปลดกระดุมชุดนักเรียนอย่างสุดตัวแต่ก็ถูกมันชกเข้าที่ท้องอีกครั้งจนรู้สึกว่าไม่ไหวจริงๆไม่เหลือแม้กระทั่งแรงจะยกมือ

"หึ!อยู่เฉยๆยะดีกว่านะ"

"พี่ๆแต่ยัยนั่นบอกให้เราแค่ถ่ายคลิปนะ"

"หุบปากเหอะน่าเราทำอะไรยัยนั่นไม่รู้หนอกแกไปเตรียมกล้องไว้เร็ว"ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าเสื้อนักเรยนถูกปลดกระดุมออกหมดเผยให้เห็นเสื้อซับที่บังไว้อีกฉันนึงก่อนที่สติจะหายไป...

Kaew talk end

 

Tomo talk

"พวกแกจะทำอะไรน้องฉัน!!!!!!!!"

"พะ...พี่ไอโทโมะ!!"

"เห้ย!!!!!!พวกเรามีเยอะกว่ามันอย่าไปกลัว"

"ตะ...แต่มันเคยล้มพวกเรามาแล้วนะพี่"

"หุบปาก!!!!!ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ออกไป!!"

"คนที่ควรจะพูดคำนั้นนะมันฉันไม่ใช่แก!!!!!"

พลั่ก ตุ๊บ อั่ก โครม~

"ยะ...อย่าทำอะไรผมเลยนะครับ"

"บอกฉันมาว่าใครใช้ให้พวกแกทำเรื่องชั่วๆแบบนี้!!!!!"

"อะ....เอ่อ.."

"ไม่บอกใช่มั้ยงั้นก็เตรียมตัวตาย!!!"

"แจม!!!!!แจมครับยัยนั่นเป็นคนใช้ให้ผมทำ"

"หึ!"ยัยนางมารร้าย!

พลั่ก~

 

บ้านไทยานนท์

"ว๊ายย!คนเฟย์ทำไม..."

"ผมขอน้ำอุ่นกับผ้านะครับ"

"เอ่อ...คะ...ค่ะ"จริงๆเลยยัยนั่นเล่นไม่เลิกจริงๆถ้าผมไปช้ากว่านี้สักนิดอะไรๆมันจะต้องเลวร้ายกว่านี้แน่!

"ฉันขอโทษ"ผมลูบผมเฟย์เบาๆพลางเอาผมที่ปรกหน้าอยู่ขึ้นทัดหูก่อนจะค่อยๆเอาสูทที่คลุมไว้ให้ตั้งแต่แรกออกและจัดการติดกระดุมเสื้อให้เรียบร้อยดีนะที่มันเห็นแค่เสื้อซับถ้ามันทำอัไรมากกว่านี้รับรองผมไม่ปล่อยมันไวให้มีลมหายใจอยู่ต่อแน่!

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~

"นี่ค่ะคุณโทโมะ"

"ขอบคุณครับ"ผมรับกะละมังที่ใส่น้ำอุ่นกับผ้าผืนเล็กจากมือพี่มดก่อนจะตั้งไว้ที่โต๊ะข้างเตียงและเช็ดเบาๆที่หน้าให้เฟย์ซึ่งตอนนี้ดูยังไงก็รู้ว่าคงจะกลัวกับเหตุการณ์เมื่อกี้อยู่คราบน่ำตาที่เปรอะเปื้อนกับคิ้วที่ผูกเป็นปมรับรองพรุ่งนี้ผมจะจัดการกับแจมขั้นเด็ดขาด!!!!

"ฝากที่เหลือด้วยนะครับ"ผมหันไปพูดกับพี่มดก่อนจะลุกออกจากห้องไปเรื่องเช็ดตัวมันไม่ใช่หน้าที่ของผู้ชายและขืนเช็ดให้ก็ไม่รู้ว่าจะมีความอดทนแค่ไหนปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่มดนะดีแล้ว

"ฮโหลไอป๊อป"

(ว่าไงว่ะ)

"ฝากจัดการแจมด้วย"

(ตกลงเป็นฝีมือยัยนั่นจริงๆสินะ)

"...."

(แล้วนี่เฟย์เป็นไงมั่ง)

"ยังหลับอยู่ว่ะคงจะกลัวน่าดู"

(ดีนะที่เห็นยัยป๊อปก่อนไม่งั้นเรื่องคงเลวร้ายกว่านี้)

"ฉันก็ว่างั้นส่วนแจมให้ออกจากโรงเรียนก็พอส่วนไอพวกกวินฝากเอาเรื่องให้ถึงที่สุด"

(ถึงพ่อแม่มันแน่)

"ก็ดีให้คุณหญิงจัดการคงจะจำไปจนวันตายอ่ะเออแค่นี้ก่อนเดี๋ยวฉันไปดูเฟย์ก่อน"พอผมเห็นว่าพี่มดเดินออกมาแล้วก็รีบเดินเข้าห้องไปทันที

"เฟย์"

"พี่โทโมะ...ฮึก"พอผมนั่งลงที่ข้างเตียงเฟย์ก็โผเข้ากอดผมทันทีแถมยังร้องไห้หนักอีกเพิ่งเช็ดตัวมาแท้ๆ

"ปลอดภัยแล้วนะ"

"ฮึก....เฟย์โดนพวกมันทำอะไรรึเปล่า...ฮือ"คงจะกังวลเรื่องนี้สินะ

"ฉันไปช่วยไว้ทันเธอไม่โดนอะไรทั้งนั้น"ผมกอดตอบเธอก่อนจะลูบที่หัวเบาๆ

"ขะ...ขอบคุณค่ะ...ฮึก"

"นี่หยุดร้องได้แล้วเดี๋ยวก็ไม่สวยหรอก"ผมว่าพลางปาดน้ำตาออกจากดางตาคู่สวยที่ตอนนี้ฉายแววเศร้าอย่างไม่คิดปิดบัง

"พี่โทโมะ...แล้วพวกนั้นล่ะ"

"พวกนั่นฉันให้ไอป๊อปจัดการแล้วเธอไม่ต้องกังวลนะ"

"ตะ...แต่คนที่ใช้พวกมันมา..."

"แจมนะเหลอะ"

"ไม่ใช่ป๊อป?"

"แจมเอาโทรศัพท์ของยัยป๊อปมาส่งข้อความหาเธอเพื่อจะให้ทึกคนเข้าใจว่าคนที่คิดจะทำร้ายเธอคือป๊อป"

"อะ...อ้อ"

"นอนเถอะไม่มีอะไรให้น่ากลัวอีกแล้วนะ^^"ผมพูดแล้วยิ้มให้เธอเพื่อยืนยันว่าเธอจะไม่เป็นอันตรายแน่นอน

"พะ...พี่โทโมะ"

"หือ?"

"นอนเป็นเพื่อนเฟย์นะ"คำพูดของคนตรงหน้าทำให้ผมเกือบหน้าแดงให้นอนด้วยกันเนี้ยนะขนาดวันก่อนที่ยัยนี่มาขอนอนด้วยผมยังเกือบอดทนกับความน่ารักของเธอไม่อยู่นี่จะให้นอนด้วยอีกแล้วเฮ้อ...ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ

"..."

"เฟย์พูดจริงนะ"

"เฮ้อ...ก็ได้งั้นเดี๋ยวฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"

"คะ...ค่ะ"สุดท้ายก็ต้องยอมแพ้ความน่ารักของยัยนี่จริงๆให้ตายเถอะ-_-"