ปฎิบัติการรัก จักรกลทะยานฟ้า : ภาค จิตวิญญาณแห่งนกไฟ

          ...คนเรานั้นย่อมมีสิ่งที่ชอบและสิ่งที่ไม่ชอบ          ...แต่สิ่งที่เราชอบ บางครั้งมันก็น่าอายที่จะเปิดเผย          ...มันอาจจะดูตลกก็เถอะ          ...ฉันน่ะ มีความลับของฉันอยู่ มันคือสิ่งที่ฉันชอบยังไม่ได้เปิดเผยใคร          วันหยุดพักผ่อนของโรงเรียนIS ทุกคนนั้นจะพักกันอยู่ที่หอพักของตน หรือไม่ก็ออกไปทำกิจกรรมภายในโรงเรียน ซึ่งเป็นปกติที่เป็นโรงเรียนประจำ แต่ด้วยพื้นที่ ที่กว้างใหญ่ พื้นที่ของโรงเรียนก็เกือบทั้งเกาะ และมีร้านค้าต่างๆและสิ่งอำนวยจำเป็น ทำให้เหมือนรู้สึกว่าต่อให้เดินสำรวจจริงๆ คงใช้เวลาทั้งวันกว่าจะสำรวจทั้งอาณาเขต          อัคคี เพลิงศาสตราอยู่ในห้องพักคนเดียว ไม่มีใครอยู่ สภาพของเขาก็ดีขึ้นหลังจากปะทะกับเซซิเลียคราวก่อน ตอนนี้มีเพียงพลาสเตอร์แปะที่แก้มซ้ายของเขาเป็นร่องรอยพกช้ำนิดหน่อยที่เหลือบนใบหน้าแค่นั้น เขานั่งอยู่บนเตียงของเขา กำลังรับชมโทรทัศน์ อยู่ห่างจากปลายเตียงพอสมควร          ชายหนุ่มกำลังรับชมรายการ รายการหนึ่งอย่างใจจดใจจ่อ แม้สีหน้าจะดูเรียบนิ่ง แต่สายตาของเขานั้นเปล่งประกายราวกับว่า ได้รอคอยสิ่งนี้มานาน          "มนุษย์หน้ากากดวง ตอนล่าสุดมาแล้ว..."เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับรับชมไม่วางตา          จะว่าไปสิ่งที่เขาดูอยู่คือซีรี่ยเรื่อง มนุษย์หน้ากากดวง เป็นเรื่องเกี่ยวกับชายหนุ่มที่เก่งทั้งทำอาหาร มีน้องสาวหนึ่งคนและพลังในการเป็นมนุษย์หน้ากากดวงเพื่อปกป้องผู้คน และตัวพระเอกนั้นค่อนข้างที่จะสมบูรณ์แบบเป็นเกือบเสียทุกเรื่อง แต่ทว่ามีนเป็นซีรี่ย์สำหรับเด็กและบุคคลที่ชื่นชอบเฉพาะกลุ่มเสียมากกว่า          ซึ่งลักษณะท่าทางของอัคคีนั้น ตั้งแต่ค่อยๆมองขึ้นฟ้าแล้วกล่าวถ้อยคำชวนหมั่นไส้ หรือท่าทางที่ดูเหมือนคนขี้เก๊กนั้น เขาได้รับอิทธิพลจากเรื่องนี้มาไม่น้อยเลยทีเดียว จนกลายเป็นว่า อัคคีได้คัดลอกท่าทาง และนิสัยไปเกินครึ่งมาจากซีรี่ยเรื่องนี้โดยไม่รู้ตัว          ไม่สิ อัคคีนั้นชื่นเรื่องมนุษย์หน้ากากตั้งแต่วัยเด็กแล้ว แม้จะโตจนดูเหมือนหมดวัยที่จะมาดูอะไรแบบนี้ แต่สำหรับเขานั้นไม่มีอะไรที่จะมาขัดขวางความชื่นชอบนี้ได้          "มีใครอยู่ไหม !?"เสียงเคาะประตูหน้าห้องพร้อมกับเสียงของหญิงสาวดังขึ้น          เสียงที่ดูเข้มแข็งเป็นเอกลักษณ์ และสำเนียงเยอรมันแบบนี้ คงเป็นใครอื่นไม่ได้ นอกจากลอร่าอย่างแน่นอน          อัคคีได้ยินดังนั้นจึงรีบเปลี่ยนช่องสถานีออกอากาศของโทรทัศน์ทันที แม้จะรู้สึกขัดใจนิดๆ แต่ก็ยังดีกว่าไม่ให้ใครรู้ว่าเขาดูรายการอะไรแบบนี้                    "เข้ามาสิ"          "ฉันมาทวงสัญญาที่ว่าไว้แล้วค่ะ!"เซซิเลียค่อยๆเปิดประตูเข้าไป พร้อมแสดงท่าทางแบบผู้ชนะที่กำลังจะมาเย้าเยย          "..."อัคคีเหลือบหันไปมองเอื่อยๆ ทำหน้าตายใส่เข้าให้ เหมือนพยายามสื่อว่า 'มีอะไรก็ว่ามาสิ'          "ทำสีหน้าแบบไม่ทุกข์ร้อนนี่หมายความว่าอย่างไรคะ !?"          "ก็ว่ามาสิ"          "หึ ! ฟังให้ดีนะคะ ตั้งแต่นี้ไปคุณต้องเป็นทาสของฉันหนึ่งอาทิตย์โดยไม่มีข้อแม้" เซซิเลียยืนกอดอกยิ้มอย่างภูมิใจกับชัยชนะและข้อเสนอการเป็นทาส(?)ของเธอเสียเหลือเกิน          "ได้สิ"อัคคีห้าวเหมือนไม่ยักจะใส่ใจ          "หัดทำตัวให้เหมาะสมกับฐานะหน่อยค่ะเจ้าทาส"          "ท้องฟ้ากำลังจะบอกฉันว่า...ต่อให้ผู้ปกครองสูงศักดิ์สักเพียงไหนถ้าปกครองโดยไร้ซึ่งคุณธรรม ประชาชนจะรวมตัวกันเพื่อเหยียบผู้ปกครองนั้นให้จมดิน"เขาค่อยๆลุกขึ้น แล้วเงยหน้ามองเพจดาน ราวเหมือนเขากำลังมองฟ้าของเขามากกว่า          "พูดอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลยค่ะ ! เอาล่ะเจ้าทาสมานี่เลย" เซซิเลียจับข้อมือของอีกฝ่ายเอาไว้แล้วเดินลากเขาออกจากห้องไป(10 %)