พลิกรักคุณชายหัวใจเย็นชา

" สายแล้วฉัน " ร่างบางรีบลงจากรถและรีบวิ่งไปยังมหาวิทยาลัยของเขา
 
 
" โอ๊ย " ร่างสูงเหลือบมองร่างบางที่วิ่งชนร่างสูงแล้วล้มทับเต็มๆ
 
 
" โอ๊ย... ขอโทษนะค่ะ " ร่างบางพูดแล้วลุกขึ้นและกำลังจะวิ่งไปเรียนต่อ
 
 
" นี่จะไปไหนฮะ วิ่งชนฉันน่ะ ตาไม่มีหรือไง " ร่างสูงพูดหยอกร่างบางที่มองหน้าเขาอย่างหวาดกลัวและตาไม่กระพริบ
 
 
" นี่คุณ ฉันไม่มีเวลามากนะ ฉันต้องรีบไปเรียน " ร่างบางพูดแล้วสะบัดปลาดแขนออกจากมือร่างสูง
 
 
" ไปเถอะไอหนูน้อย " ร่างสูงพูดหยอกแล้วยืนบ๊ะบ่าย ร่างบางโมโหจึงวิ่งไม่ดูอะไรอีกเลยสะดุดก้อนหินล้มลงอีกครั้ง
 
 
" โอ๊ย อูยยยยยยย " ร่างบางนั่งคุกเข่าเมื่อรู้ว่าตัวเองหน้าเสียจากร่างสูง
 
 
" 555 เหมือนเด็กจริงนะเธอเนี่ย" ร่างสูงพูดแล้วหัวเราะร่างบางที่นั่งคุกเข่า..ฮือ.. ร้องไห้
 
 
" ฮือ..." เสียงร่างบางสะอึกนิดๆร้องไห้เบาๆ อดทำให้ร่างสูงอ่อนใจไม่ได้
 
 
" เป็นอะไรล่ะ แค่ล้มเองมาลุกขึ้นมาเร็ว " ร่างสูงพูดแล้วเดินตรงไปที่ร่างบางพร้อมยื่นมือหนาให้ร่างบาง
 
 
" ฮึบ.." ร่างบางฉุดมือร่างสูงให้ล้มลงแล้วตัวเองเป็นฝ่ายลุก
 
 
" โอ๊ย..หนอยยัยบ้าเอ๊ย " ร่างสูงล้มแล้วพูดบ่นร่างบางเป็นชุด.. เอ่อเป็นบท (อิอิ 555 แอ่บ้ารึไงหัวเราะคนเดียว )
 
 
" นายจำไว้เลย นายไม่มีวันได้แตะต้องฉันอีกหรอก ฮึๆๆๆ " ร่างบางพูดแล้วหันหลังกลับเดินมุ่งหน้าไปมหาวิทยาลัย
 
 
"" ตึกๆๆๆๆ " เสียงฝีเท้าของคนร่างสูงวิ่งมาแหล่ะปิดปากเธอลากขึ้นรถ
 
 
....................................................................................................................
 
เรื่องราวจะเป็นไงต่อโปรดติดตามตอนต่อไป
 
รีดเดอร์ที่อ่านโปรดอ่านตรงนี้ด้วยนะค่ะ คอมของไรเตอร์มันเคลื่อนๆอยู่ เล่นได้บ้าง เล่นไม่ได้บ้าง
 
ทุกครั้งที่เปิดคอมก่อน 2 กุมภาพันธ์ ตั้งแต่เดือนมกราแล้ว คมไรเตอร์เล่นไม่ได้เลย แต่มันปฏิหารมาก
 
เพราะวันนี้ไรเตอร์สอบโอเน็ทเสร็จก็ลองมาเปิดคอมดู มันกลับได้ผล มันเล่นได้ หลายครั้งแล้วเวลาใกล้
 
สอบเป็นงี้ทุกที หรือฟ้าลิขิตต้องการไว้แบบนั้น ไรเตอร์ก็โม้ไปเนอะแต่เอาเหอะมาอกไว้ ถ้าติดตามแล้ว
 
ไรเตอร์ไม่ได้มาอัพให้บ่อยๆก็แสดงว่า คอมเล่นไม่ได้นะ