[Yuri] [Atsumina AKB48] You're my close friend?
3.3
เขียนโดย AKB48_AKB48
วันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 21.13 น.
8 ตอน
2 วิจารณ์
22.28K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 มกราคม พ.ศ. 2556 21.35 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) ตอนที่ 4
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ยูกิจองไว้
ที่แห่งนี้เป็นที่ๆปลอดจากนักข่าวและแมวมอง เพราะเป็นห้องที่เก็บเสียงและหน้าต่างที่มองเห็นได้เฉพาะข้างใน
คนที่มาที่นี่มีทั้งหมดหกคน
และตอนนี้มาสี่คน ขาดมินามิและมาเอดะที่ยังมาไม่ถึง
มายูยุที่รู้สึกเป็นห่วงสองคนนั้นจึงหันมาถามยูกิ
"แบบนี้จะดีหรอ"
"ดีสิมายูยุ ตอนนี้มินามิไปรับมาเอดะ ทั้งสองคนก็มีเวลามากขึ้น"
"งั้นเหรอ"
พูดเสร็จมายูยุก็เข้าไปกอดยูกิทันที
"ท...ทำไรนะมายูยุ"
"ก็กอดกันไว้ไง อบอุ่นๆ"
"ไม่เกี่ยวกันเลยนะเธอนี่"
แล้วยูกิก็ลูบหัวมายูยุเบาๆ
เวลาผ่านไปประมาณสิบห้านาทีมินามิกับมาเอดะก็ยืนอยู่ตรงหน้าประตู
สีหน้าของมินามิเริ่มซีดลง
มาเอดะที่เห็นแบบนั้นจึงเริ่มเป็นห่วงและหวงมินามิที่จะเจออดีตคนรัก
"มินามิ..."
"อ...เอ่อ รีบเข้าห้องกัน"
มินามิจับมือมาเอดะแล้วเดินเข้าไป
ยูโกะ...เธออยู่ตรงหน้าเราตอนนี้แล้ว
คิดถึง อยากกอด อยากจูบเหมือนที่ผ่านมา
แต่ก็ทำไม่ได้
"หวัดดียูกิ มายูยุ ฮารุนะแล้วก็เอ่อ..ยูโกะ"
"อ...อืม หวัดดีมินามิ"
ทั้งสองคนมองกันด้วยความรู้สึกแปลกๆและต่างคนต่างมองตากัน
ทำให้มาเอดะกับฮารุนะเริ่มออกอาการหวงทันที
"ม...มินามิ เราว่าเราไปสั่งอาหารกันมั๊ย"
"ยูโกะ ไปห้องน้ำเพื่อนหน่อยสิ"
มินามิเริ่มรู้สึกตัวว่าเธอใกล้ยูโกะมากไปจึงรีบไปหามาเอดะทันที
ส่วนยูโกะเองก็รู้สึกตัวเหมือนกันจึงไปเขาห้องน้ำกับฮารุนะ
"ไหนว่ามินามิจะลืมยูโกะได้ล่ะ"
มายูยุที่เห็นเพื่อนของตัวเองเป็นกันแบบนี้เลยหันมาถามยูกิทันที
"เอาน่าๆ เชื่อเราสิมายุ"
ยูกิพูดเสร็จก็เดินไปหาสองคนที่กำลังดูเมนู
"อะแฮ่มม อัตสึมินะเราขอเลือกเมนูด้วยคนสิ"
"ย...ยูกิพูดไรน่ะ"
มาเอดะเริ่มหน้าแดงทันทีที่ยูกิเรียกชื่อเธอรวมกับมินามิ
"อะไรกันอัตจัง เขินรึไงฮึ ฮึ ว่าแต่ขอดูเมนูด้วยได้มั๊ยเอ่ย"
"ได้สิยูกิ"
มินามิหันมาตอบรับเพื่อนสนิทอีกคน
ระหว่างนั้นในห้องน้ำ
ฮารุนะที่ทนไม่ไหวกับเรื่องเมื่อกี๊จึงถามยูโกะทันที
"ทำไมต้องจ้องตาขนาดนั้น"
"หืม เรื่องไร"
ยูโกะพยายามทำเป็นไม่รู้เรื่องทันที
"ก็เรื่องนั้นอะ"
"เรื่องไรล่ะ"
"ก็ที่ยูโกะมองตามินามิขนาดนั้นไง"
"ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ ก็แค่มองตาเอง"
"ฮารุรู้นะว่ายูโกะยังรักมินามิอยู่"
"ตอนนี้เราไม่ได้รักมินามิแล้วนะฮารุนะ"
"งั้นก็อย่ามองตากันสิ"
"หึงหรอ"
"ห...หึงสิ"
ฮารุนะเริ่มพูดเบาๆ
"ห้ะ อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย"
ยูโกะเริ่มสนุกที่ฮารุนะหึงเลยแกล้งทันที
"ก็หึงไง"
"อะไรนะ ขออีกที"
"ฮารุหึงยูโกะ! ได้ยินยังล่ะ ฮารุหึงยูโกะนะ"
"อ่าาาา ดังจริงๆนะเธอเนี่ย"
แล้วยูโกะก็เข้าไปหอมแก้มฮารุนะเหมือนเคย
"น่ารักจริงๆเลยนะเธอเนี่ย"
"คนบ้า >< "
ที่แห่งนี้เป็นที่ๆปลอดจากนักข่าวและแมวมอง เพราะเป็นห้องที่เก็บเสียงและหน้าต่างที่มองเห็นได้เฉพาะข้างใน
คนที่มาที่นี่มีทั้งหมดหกคน
และตอนนี้มาสี่คน ขาดมินามิและมาเอดะที่ยังมาไม่ถึง
มายูยุที่รู้สึกเป็นห่วงสองคนนั้นจึงหันมาถามยูกิ
"แบบนี้จะดีหรอ"
"ดีสิมายูยุ ตอนนี้มินามิไปรับมาเอดะ ทั้งสองคนก็มีเวลามากขึ้น"
"งั้นเหรอ"
พูดเสร็จมายูยุก็เข้าไปกอดยูกิทันที
"ท...ทำไรนะมายูยุ"
"ก็กอดกันไว้ไง อบอุ่นๆ"
"ไม่เกี่ยวกันเลยนะเธอนี่"
แล้วยูกิก็ลูบหัวมายูยุเบาๆ
เวลาผ่านไปประมาณสิบห้านาทีมินามิกับมาเอดะก็ยืนอยู่ตรงหน้าประตู
สีหน้าของมินามิเริ่มซีดลง
มาเอดะที่เห็นแบบนั้นจึงเริ่มเป็นห่วงและหวงมินามิที่จะเจออดีตคนรัก
"มินามิ..."
"อ...เอ่อ รีบเข้าห้องกัน"
มินามิจับมือมาเอดะแล้วเดินเข้าไป
ยูโกะ...เธออยู่ตรงหน้าเราตอนนี้แล้ว
คิดถึง อยากกอด อยากจูบเหมือนที่ผ่านมา
แต่ก็ทำไม่ได้
"หวัดดียูกิ มายูยุ ฮารุนะแล้วก็เอ่อ..ยูโกะ"
"อ...อืม หวัดดีมินามิ"
ทั้งสองคนมองกันด้วยความรู้สึกแปลกๆและต่างคนต่างมองตากัน
ทำให้มาเอดะกับฮารุนะเริ่มออกอาการหวงทันที
"ม...มินามิ เราว่าเราไปสั่งอาหารกันมั๊ย"
"ยูโกะ ไปห้องน้ำเพื่อนหน่อยสิ"
มินามิเริ่มรู้สึกตัวว่าเธอใกล้ยูโกะมากไปจึงรีบไปหามาเอดะทันที
ส่วนยูโกะเองก็รู้สึกตัวเหมือนกันจึงไปเขาห้องน้ำกับฮารุนะ
"ไหนว่ามินามิจะลืมยูโกะได้ล่ะ"
มายูยุที่เห็นเพื่อนของตัวเองเป็นกันแบบนี้เลยหันมาถามยูกิทันที
"เอาน่าๆ เชื่อเราสิมายุ"
ยูกิพูดเสร็จก็เดินไปหาสองคนที่กำลังดูเมนู
"อะแฮ่มม อัตสึมินะเราขอเลือกเมนูด้วยคนสิ"
"ย...ยูกิพูดไรน่ะ"
มาเอดะเริ่มหน้าแดงทันทีที่ยูกิเรียกชื่อเธอรวมกับมินามิ
"อะไรกันอัตจัง เขินรึไงฮึ ฮึ ว่าแต่ขอดูเมนูด้วยได้มั๊ยเอ่ย"
"ได้สิยูกิ"
มินามิหันมาตอบรับเพื่อนสนิทอีกคน
ระหว่างนั้นในห้องน้ำ
ฮารุนะที่ทนไม่ไหวกับเรื่องเมื่อกี๊จึงถามยูโกะทันที
"ทำไมต้องจ้องตาขนาดนั้น"
"หืม เรื่องไร"
ยูโกะพยายามทำเป็นไม่รู้เรื่องทันที
"ก็เรื่องนั้นอะ"
"เรื่องไรล่ะ"
"ก็ที่ยูโกะมองตามินามิขนาดนั้นไง"
"ไม่เห็นเป็นไรเลยนี่ ก็แค่มองตาเอง"
"ฮารุรู้นะว่ายูโกะยังรักมินามิอยู่"
"ตอนนี้เราไม่ได้รักมินามิแล้วนะฮารุนะ"
"งั้นก็อย่ามองตากันสิ"
"หึงหรอ"
"ห...หึงสิ"
ฮารุนะเริ่มพูดเบาๆ
"ห้ะ อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย"
ยูโกะเริ่มสนุกที่ฮารุนะหึงเลยแกล้งทันที
"ก็หึงไง"
"อะไรนะ ขออีกที"
"ฮารุหึงยูโกะ! ได้ยินยังล่ะ ฮารุหึงยูโกะนะ"
"อ่าาาา ดังจริงๆนะเธอเนี่ย"
แล้วยูโกะก็เข้าไปหอมแก้มฮารุนะเหมือนเคย
"น่ารักจริงๆเลยนะเธอเนี่ย"
"คนบ้า >< "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ