I'm Sorry ขออภัยความรักกำลังสะดุด
7.9
เขียนโดย loevlove
วันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.27 น.
4 session
20 วิจารณ์
11.70K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 มกราคม พ.ศ. 2556 19.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ขอโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เฟย์ แกกลับไปก่อนน่ะ "
"อ้าว เฮ้ย ไอ้ฟาง"
พี่หมี พี่หมีไปไหนแล้วน่ะ นั่นไง! ฉันเจอแล้วพี่มีกำลังจะไปแล้ว ฉันจะไงดี ทำไงดี เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน
สู้ตายเพื่อพี่หมี สู้!
กระโดด!
ตุ๊บ!!
เอี๊ยด!!!!!!!
โอ๊ย ไม่เจ็บ ไม่ปวด เฮ้ยดีน่ะที่ คนขับรถบ้านพี่หมีหยุดทัน รอดตายมาได้ อูย! แต่เท้าฉันมา อูย เจ็บ
มากๆๆเลย T.T
"นี่ฟาง! จะมาขว้างหน้ารถฉันทำไม -*-"
"ฉัน...ขอ...โทษ"
"โธ่เว้ย เธอจะขอโทษฉันทำไม"
"ก็...ขอโทษ"
ปื้ดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!!!
"โอ๊ย ลุกขึ้นมาได้แล้ว คนเขาบีบแตรไล่แล้ว"
"ค่ะ ฉันขอโทษ"
"พอๆๆลุกออกไปได้แล้ว"
"ค่ะ โอ๊ย "
"เป็นอะไรอีก นั่นเท้าเธอบวมนี่"
"ค่ะ"
"แล้วทำไมไม่บอก"
"ฉัน...ขอโทษ"
"เธอนี่!"
"ค่ะ"
และอยู่ดีๆฉันก็รู้สึกตัวรอยขึ้นมา อ๊ายยยยยยยยยพี่หมีอุ้มฉันขึ้นและพาไปยังรถขอเขาและรับสั่งให้คน
ขับรถออกรถเพราะกลัวจะโดดว่าเอาอีก
"ว๊ายยยยยยยยยยยย"
"ไม่ต้องเหรอค่ะ ไม่ต้องอุ้มฉันเหรอ"
"เฮ้ยไอ้ป็อป แกมาทำไม แล้วไอ้หมวยเป็นไรน่ะ! ไปโดดอะไรมา ทำไมเท้าถึงเป็นนั่น #@$#^%&**("
"โอ๊ยไอ้เขื่อน ใครเขาจะไปตอบแกทันว่ะ"
"แล้วสรุปไอ้หมวย เป็นไรน่ะ"
"ขาแพลง"
"นี่แสดงว่าข่าวลือที่ แกวิ่งไปตัดหน้ารถไอ้ป็อปก็เป็นเรื่องจริงสิ"
"เฮีย!เฮียรู้ได้ไง"
"โห ไอ้หมวยเรื่องนี่นี่"
"นี่ ก็ที่จะทะเลาะกันต่อก็ช่วยรับน้องแกไปทีสิฉันหนัก"
"มา เอามันมาสิ"
"เออ ใช่อย่าลืมหายาทาให้น้องแกล่ะ"
"อืม เป็นห่วงมันเหรอ"
".///."
"เปล๊า! ฉันไปล่ะ"
"อืม ไปหมวยเข้าบ้าน"
แล้วพี่หมีก็เดินขึ้นรถตัวเองกลับบ้าน ฉันจะเข้าตัวเองได้ไหมว่าพี่หมีเป็นห่วงฉัน แต่ยังไงฉันก็อยาก
ให้พี่หมีห่วงฉันจังเลย
ฝากติดตามด้วยเรื่องนี้เราจริงจังแล้ว
เม้นกันให้กำลังใจเราด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ