Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!
8.5
fafilmfim
แชร์นิยายฟิคชั่น
35)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“หืม?” ป๊อปปี้มองฟางด้วยแววตาสงสัย จริงๆแล้วเธอจะต้องทำเป็นงอนเขาแล้วเขาก็จะแกล้งปั่นหัวเธอเล่นๆแต่นี่ทำไม?
“จะกลับมั้ยบ้านน่ะ!” ฟางพูดเสียงดังก่อนเดินไปที่ลานจอดรถทันที
--------------------------------------------------------
“เฮ้ๆ ฟางเดี๋ยว ฟาง” ป๊อปปี้รีบกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปจับมือฟางไว้ก่อนถามด้วยเสียงอ่อนโยน
“เป็นอะไร?” ป๊อปปี้พูดด้วยแววตาและน้ำเสียงที่อ่อนโยนจนฟางนึกตกใจไม่น้อย
“ปะเปล่า…”
“แล้วทำไมอยู่ดีๆจะไปไหนก็ไปฮะ”
“…เมื่อกี้คุณภาณุเรียกฟางว่า ฟางหรอคะ??” ฟางถามตาโต
“อะ อืมใช่ ทีเธอยังเรียกฉันว่าป๊อปปี้ได้เลยนี่”
“กลับบ้านเถอะค่ะ ฟางอยู่ที่คนเยอะๆฟางเริ่มเวียนหัวแล้ว” ฟางพูดเสียงอ้อน
“อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำนี่ ไปเดินเล่นกันไหมที่เงียบๆ”
“อืม…ก็ได้ค่ะ” ฟางพยักหน้ารับก่อนเดินตามป๊อปปี้กลับไปที่รถ และตรงไปยังสถานที่นั้นทันที
.
.
.
“ที่ตรงนี้ก็ของบ้านเราหรอคะ ฟางไม่รู้มาก่อนเลย” ฟางพูดพรางมองไปรอบๆบ้านที่ตกแต่งแนวอังกฤษพร้อมสวน
หย่อมเล็กๆหน้าบ้านขนาดกำลังน่ารัก
“ไว้เป็นบ้านลูกด้วยดีไหม?” ป๊อปปี้พูดพรางเดินมาโอบเอวฟาง
“ก็ดีนะคะ อ๊ะ มีอ่างอแช่น้ำด้วย” ฟางพูดอย่างตื่นเต้นยิ้มร่าเหมือนเด็กๆ
“ชอบแช่น้ำใช่ไหมล่ะ”
“ใช่ค่ะ พาฟางไปเอาเสื้อผ้าหน่อยนะ ฟางอยากแช่น้ำ” ฟางพูดเสียงอ้อนตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กๆ
“หืม? ก็ไม่ต้องใส่อะไรลงก็ได้นี่” ป๊อปปี้พูดพร้อมเล่นผมปรอยผมฟาง
“จะบ้าหรอคุณภาณุ ถ้าฟางลงทั้งอย่างนั้นคุณภาณุต้องไปอยู่ห้องอื่นนะ”
“อายหรือไง อายอะไร” ป๊อปปี้ถามพรางเริ่มรูดซิบเดรสสีหวานยี่ห้อแพงของฟางลงทันที
“คุณภาณุ อ๊ะ” ฟางจะร้องท้วงแต่ก็โดนริมฝีปากร้อนแรงทำโทษซะก่อน
“ฉันไม่เคยอิ่มในตัวเธอง่ายๆเลยนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนปลดกระดุมเสื้อตนอย่างรีบร้อน แต่เมื่อพูดจบประโยคก็ยังคง
จูบลงโทษฟางอย่างไม่ลดละ
“อะอืม… ไปห้องนอนเถอะค่ะ” ฟางพูดเมื่อเธอรู้ดีแล้วว่าครั้งนี้คงไม่หยุดลงแค่จูบอีกตามเคย
“ก็ทำมันตรงนี้แหละ” ป๊อปปี้พูดก่อนเปิดน้ำในอ่างและดึงฟางและตนเองลงไปทันที
“อือห์ อย่า แกล้ง ฟางสิ คะ..” ฟางพูดเสียงกระเส่าเมื่อป๊อปปี้ยังคงกอบกุมหน้าอกของเธอไว้อย่างหวงแหน
“ฉันถามเธออีกครั้งนะ รัก ฉัน หรือ เปล่า ?”
“รัก”
“…” ป๊อปปี้พยักหน้ารับก่อนจัดท่าเตรียมสอดแทรกเข้าไปในกายสาว
“อ๊ะ คุณภาณุเดี๋ยวก่อน” ฟางรีบเบรกทันที
“อะไร?” ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด
“แล้วคุณภาณุรักฟางบ้างไหม?”
“ขนาดนี้ยังไม่รู้อีกหรอ…” ป๊อปปี้พูดพรางหลบหน้า
“ฟางอยากได้ยินคุณภาณุพูด”
“รัก…” ป๊อปปี้พูดพรางยิ้มเขินๆ ในที่สุดเขาก็ยอมกลับมาเปิดใจให้เธออีกครั้ง
“…” ฟางก้มหน้าพรางยิ้มมุบมิบ
“แล้วทีนี้ฉันต่อได้หรือยัง?”
“ค่ะ อาห์” ฟางตอบกลับพร้อมเสียงครางเมื่ออยู่ดีๆคนข้างใต้ก็สอดกายเข้ามาเติมเต็มทันที
“…ลืมตามามองกันบ้างสิ” ป๊อปปี้พูดพรางลูบไล้เอวบางอย่างหยอกเย้า
“อือ ฟางอายนี่” ฟางลืมตามามองก็จริงแต่เธอก็ยังเลี่ยงๆหลบๆสายตาอยู่ดี
“อายอะไร หืม?” ป๊อปปี้พูดก่อนกดจูบหนักๆลงไปอีกที กลายเป็นว่าเขาเอาเปรียบเธอทั้งตัวเลยจริงๆ ทั้งริมฝีปาก
ร้อนที่ไม่ยอมลดละ มือหนาที่ยังคงลูบไล้ไปทั่ว และจุดอ่อนไหวที่เป็นของกันและกันไปเป็นที่เรียบร้อย
“อือห์ คะคุณภาณุ” ฟางครางด้วยความเสียวซ่านเผลอเรียกชื่อป๊อปปี้ออกมา
“ฟาง…” ป๊อปปี้หยุดกิจกรรมอย่างว่าขึ้นทันที แต่ก็ยังไม่ได้ถอยทัพออกไปแต่อย่างใด
“คะ?”
“กลับมาเรียกป๊อปว่าป๊อปเถอะนะ” ป๊อปปี้พูดขอร้องแกมบังคับก่อนจะกระแทกตัวเข้าไปเต็มที่จนเขาส่งฟางไปถึง
ปลายทางได้ในทันที
“อ๊า…อือห์ ค่ะ ป๊อปปี้” ฟางเรียกยิ้มๆ
“ทำไมรีบจัง? เสร็จแล้วหรอ” ป๊อปปี้พูดแกล้งก่อนจัดแจงตัวเองให้ถึงปลายทางไปตามๆกัน
ทั้งคู่ได้แต่นั่งหอบอยู่ในอ่างแช่น้ำกว้าง คนที่ดูจะหมดแรงก็คงจะเป็นฟางอีกตามเคย
“ป๊อปรักฟางนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนจูบหนักๆไปอีกทีข้อหาทำให้เขาหลงรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น มือทั้งสองประสานกันราวกับว่าเป็นเครื่องหมายหรือคำสัญญาว่าเค้าและเธอจะแยกกันอีก… ตลอดไป…
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนิยายมาตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ :)
อาจจะมีตอนพิเศษหรือไม่มีก็ไม่มี5555 แต่ขอบคุณทุกคนจริงๆนะ
มันคือความสุขเล็กๆของไรท์เตอร์ที่แต่งนิยายออกมาแล้วมีคนชอบคนอ่านคนเม้นคนโหวต
" เจอกันเรื่องหน้านะคะ "
พรอตเรื่องยังไม่ได้คิดเลย - 3- แต่พระนางจะเป็น PF เหมือนเดิมแน่นอนค่ะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
“จะกลับมั้ยบ้านน่ะ!” ฟางพูดเสียงดังก่อนเดินไปที่ลานจอดรถทันที
--------------------------------------------------------
“เฮ้ๆ ฟางเดี๋ยว ฟาง” ป๊อปปี้รีบกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปจับมือฟางไว้ก่อนถามด้วยเสียงอ่อนโยน
“เป็นอะไร?” ป๊อปปี้พูดด้วยแววตาและน้ำเสียงที่อ่อนโยนจนฟางนึกตกใจไม่น้อย
“ปะเปล่า…”
“แล้วทำไมอยู่ดีๆจะไปไหนก็ไปฮะ”
“…เมื่อกี้คุณภาณุเรียกฟางว่า ฟางหรอคะ??” ฟางถามตาโต
“อะ อืมใช่ ทีเธอยังเรียกฉันว่าป๊อปปี้ได้เลยนี่”
“กลับบ้านเถอะค่ะ ฟางอยู่ที่คนเยอะๆฟางเริ่มเวียนหัวแล้ว” ฟางพูดเสียงอ้อน
“อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำนี่ ไปเดินเล่นกันไหมที่เงียบๆ”
“อืม…ก็ได้ค่ะ” ฟางพยักหน้ารับก่อนเดินตามป๊อปปี้กลับไปที่รถ และตรงไปยังสถานที่นั้นทันที
.
.
.
“ที่ตรงนี้ก็ของบ้านเราหรอคะ ฟางไม่รู้มาก่อนเลย” ฟางพูดพรางมองไปรอบๆบ้านที่ตกแต่งแนวอังกฤษพร้อมสวน
หย่อมเล็กๆหน้าบ้านขนาดกำลังน่ารัก
“ไว้เป็นบ้านลูกด้วยดีไหม?” ป๊อปปี้พูดพรางเดินมาโอบเอวฟาง
“ก็ดีนะคะ อ๊ะ มีอ่างอแช่น้ำด้วย” ฟางพูดอย่างตื่นเต้นยิ้มร่าเหมือนเด็กๆ
“ชอบแช่น้ำใช่ไหมล่ะ”
“ใช่ค่ะ พาฟางไปเอาเสื้อผ้าหน่อยนะ ฟางอยากแช่น้ำ” ฟางพูดเสียงอ้อนตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กๆ
“หืม? ก็ไม่ต้องใส่อะไรลงก็ได้นี่” ป๊อปปี้พูดพร้อมเล่นผมปรอยผมฟาง
“จะบ้าหรอคุณภาณุ ถ้าฟางลงทั้งอย่างนั้นคุณภาณุต้องไปอยู่ห้องอื่นนะ”
“อายหรือไง อายอะไร” ป๊อปปี้ถามพรางเริ่มรูดซิบเดรสสีหวานยี่ห้อแพงของฟางลงทันที
“คุณภาณุ อ๊ะ” ฟางจะร้องท้วงแต่ก็โดนริมฝีปากร้อนแรงทำโทษซะก่อน
“ฉันไม่เคยอิ่มในตัวเธอง่ายๆเลยนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนปลดกระดุมเสื้อตนอย่างรีบร้อน แต่เมื่อพูดจบประโยคก็ยังคง
จูบลงโทษฟางอย่างไม่ลดละ
“อะอืม… ไปห้องนอนเถอะค่ะ” ฟางพูดเมื่อเธอรู้ดีแล้วว่าครั้งนี้คงไม่หยุดลงแค่จูบอีกตามเคย
“ก็ทำมันตรงนี้แหละ” ป๊อปปี้พูดก่อนเปิดน้ำในอ่างและดึงฟางและตนเองลงไปทันที
“อือห์ อย่า แกล้ง ฟางสิ คะ..” ฟางพูดเสียงกระเส่าเมื่อป๊อปปี้ยังคงกอบกุมหน้าอกของเธอไว้อย่างหวงแหน
“ฉันถามเธออีกครั้งนะ รัก ฉัน หรือ เปล่า ?”
“รัก”
“…” ป๊อปปี้พยักหน้ารับก่อนจัดท่าเตรียมสอดแทรกเข้าไปในกายสาว
“อ๊ะ คุณภาณุเดี๋ยวก่อน” ฟางรีบเบรกทันที
“อะไร?” ป๊อปปี้พูดอย่างหงุดหงิด
“แล้วคุณภาณุรักฟางบ้างไหม?”
“ขนาดนี้ยังไม่รู้อีกหรอ…” ป๊อปปี้พูดพรางหลบหน้า
“ฟางอยากได้ยินคุณภาณุพูด”
“รัก…” ป๊อปปี้พูดพรางยิ้มเขินๆ ในที่สุดเขาก็ยอมกลับมาเปิดใจให้เธออีกครั้ง
“…” ฟางก้มหน้าพรางยิ้มมุบมิบ
“แล้วทีนี้ฉันต่อได้หรือยัง?”
“ค่ะ อาห์” ฟางตอบกลับพร้อมเสียงครางเมื่ออยู่ดีๆคนข้างใต้ก็สอดกายเข้ามาเติมเต็มทันที
“…ลืมตามามองกันบ้างสิ” ป๊อปปี้พูดพรางลูบไล้เอวบางอย่างหยอกเย้า
“อือ ฟางอายนี่” ฟางลืมตามามองก็จริงแต่เธอก็ยังเลี่ยงๆหลบๆสายตาอยู่ดี
“อายอะไร หืม?” ป๊อปปี้พูดก่อนกดจูบหนักๆลงไปอีกที กลายเป็นว่าเขาเอาเปรียบเธอทั้งตัวเลยจริงๆ ทั้งริมฝีปาก
ร้อนที่ไม่ยอมลดละ มือหนาที่ยังคงลูบไล้ไปทั่ว และจุดอ่อนไหวที่เป็นของกันและกันไปเป็นที่เรียบร้อย
“อือห์ คะคุณภาณุ” ฟางครางด้วยความเสียวซ่านเผลอเรียกชื่อป๊อปปี้ออกมา
“ฟาง…” ป๊อปปี้หยุดกิจกรรมอย่างว่าขึ้นทันที แต่ก็ยังไม่ได้ถอยทัพออกไปแต่อย่างใด
“คะ?”
“กลับมาเรียกป๊อปว่าป๊อปเถอะนะ” ป๊อปปี้พูดขอร้องแกมบังคับก่อนจะกระแทกตัวเข้าไปเต็มที่จนเขาส่งฟางไปถึง
ปลายทางได้ในทันที
“อ๊า…อือห์ ค่ะ ป๊อปปี้” ฟางเรียกยิ้มๆ
“ทำไมรีบจัง? เสร็จแล้วหรอ” ป๊อปปี้พูดแกล้งก่อนจัดแจงตัวเองให้ถึงปลายทางไปตามๆกัน
ทั้งคู่ได้แต่นั่งหอบอยู่ในอ่างแช่น้ำกว้าง คนที่ดูจะหมดแรงก็คงจะเป็นฟางอีกตามเคย
“ป๊อปรักฟางนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนจูบหนักๆไปอีกทีข้อหาทำให้เขาหลงรักเธอจนโงหัวไม่ขึ้น มือทั้งสองประสานกันราวกับว่าเป็นเครื่องหมายหรือคำสัญญาว่าเค้าและเธอจะแยกกันอีก… ตลอดไป…
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนิยายมาตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ :)
อาจจะมีตอนพิเศษหรือไม่มีก็ไม่มี5555 แต่ขอบคุณทุกคนจริงๆนะ
มันคือความสุขเล็กๆของไรท์เตอร์ที่แต่งนิยายออกมาแล้วมีคนชอบคนอ่านคนเม้นคนโหวต
" เจอกันเรื่องหน้านะคะ "
พรอตเรื่องยังไม่ได้คิดเลย - 3- แต่พระนางจะเป็น PF เหมือนเดิมแน่นอนค่ะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
