Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!
8.5
fafilmfim
แชร์นิยายฟิคชั่น
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ไม่ได้บอกว่าไม่ให้ จะทำอะไรก็ทำสิ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไม่มีแรงไปทำงานหรอก” ฟางพูดก่อนโน้มคอชายหนุ่มมาจูบ
“ยั่วกันอีกแล้วนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนส่งฟางและตนเองไปถึงสวรรค์และหลับไปเพราะความเพลีย…
----------------------------------------
ตื่อดือดึ๊ด กริ๊งงง กริ๊งงง เสียงนาฬิกาปลุกบอกเวลา 6:50
“อือ…ป๊อป ตื่นเถอะได้เวลาไปทำงานแล้วนะ” ฟางตื่นขึ้นพร้อมเรียกสามีด้วยความเพลีย
“ไปส่งป๊อปที่ทำงานหน่อยนะ” ป๊อปลุกขึ้นนั่งขยี้ตา
“ได้ แต่ต้องรีบอาบน้ำนะ” ฟางพูดขึ้นก่อนรีบจองห้องน้ำในห้องทันที ทำให้ป๊อปปี้ต้องไปใช้ห้องน้ำใหญ่แทน
.
.
“ป๊อป พาฟางไปไหนแต่เช้า หืม?” แม่ของป๊อปปี้ที่ยังอยู่ในชุดนอนถามขึ้น
“ป๊อปจะพาฟางไปที่ทำงาน” ป๊อปปี้พูดพรางไหว้แม่และเดินจูงมือฟางขึ้นรถทันที
“ป๊อป -__- แล้วฟางจะกลับยังไง ฟางขับรถไม่เป็นนะ จะให้ฟางนั่งแท็กซี่กลับหรือไง?”
“ก็อยู่ที่ทำงานทั้งวันเลยสิ” ป๊อปปี้พูดและขับรถออกไปทันที
ที่ทำงาน:
“สวัสดีค่ะ คุณภาณุ” เลขาสาวสวยกล่าวสวัสดีป๊อปปี้อย่างสุภาพ
“ครับ นี่ฟาง ภรรยาผม ผมฝากคุณด้วยนะ คุณดา”
“ค่ะ รับกาแฟเลยไหมคะ?” เลขาที่ชื่อดาถามขึ้น
“ไม่ล่ะ วันนี้มีประชุมหรือเปล่า”
“มีตอนบ่ายสองโมงตรงค่ะ”
“อืม…ช่วงนั้นผมคงต้องฝากฟางไว้กับคุณนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนเปิดประตูเข้าห้องทำงานไปทันที
.
.
.
“ป๊อปไปฝากฟางไว้อย่างงั้น ไม่เท่ากับเพิ่มภาระคุณดาเค้าหรอ?” ฟางถามขึ้นพร้อมนั่งลงบนโซฟา
“ป๊อปจ่ายเงินเดือนเขานี่”
“แล้วมีประชุมหรอ? ถึงกี่โมง?” ฟางถามขึ้นอย่างสงสัย
“ประชุมบ่ายสอง แต่เลิกเมื่อไหร่ไม่รู้” ป๊อปปี้พูดพรางถอดสูทแขวนไว้กับเก้าอี้และเริ่มเปิดดูเอกสารต่างๆ
“อืม…งั้นวันนี้กลางวันไปกินข้าวกันนะ เฟย์แนะนำร้านอร่อยๆแถวนี้มา ว่าจะชวนพ่อกับแม่ป๊อปมาด้วย”
“งั้นค่อยมาวันเสาร์สิ จะได้พาพี่กี้มาด้วยเลย” ป๊อปปี้เงยหน้าจากเอกสารและแย้ง
“จริงสินะ… แล้วคุณภาณุจะรับกาแฟไหมคะ? แบบนี้เหมือนเมื่อก่อนเนอะ ฮ่าๆ” ฟางพูดพร้อมหัวเราะ
“ฮ่าๆ แล้วจะให้กลับไปใช้เธอกับฉันอีกหรือเปล่า หืม?”
“ไม่เอา! เรียกเหมือนเดิมนี่แหละ” ฟางพูดพร้อมยิ้ม
“แล้วไหนล่ะกาแฟ?” ป๊อปปี้ถามขึ้นเมื่อเห็นฟางเริ่มสำรวจห้องทำงานของเขา
“อะอ๋อ ใช่ๆ รอสักครู่นะคะสามี” ฟางพูดหยอกๆก่อนออกไปทันที
‘เห้อ จะทำให้ฉันมีความสุขไปไหนนะ’ ป๊อปปี้คิดยิ้มๆ เมื่อมีผู้หญิงตรงหน้ามาอยู่ด้วย ทำให้เขามีจิตใจในการทำงานขึ้นอีกเยอะ
“คุณดาคะ ที่ชงกาแฟอยู่ตรงไหนหรอคะ?” ฟางถามเลขาสาวอย่างสุภาพ
“เอ่อ คุณภาณุไม่รับกาแฟไม่ใช่หรอคะ?”
“คือคุณภาณุบอกให้ฟางมาชงให้น่ะค่ะ” ฟางพูดขึ้นด้วยความไร้เดียงสา แต่กลับทำให้คนอีกคนอิจฉาไม่น้อย
“ก็มุมนู้นน่ะค่ะ” เลขาชี้ไปมุมๆหนึ่งอย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก
‘ผู้หญิงแบบนี้น่ะหรอ ที่คุณภาณุจะชอบน่ะ ก็แค่น่ารักดูใสๆ ดูๆแล้วอย่างคุณภาณุน่าจะแบบคุณพิมมากกว่า’
“กาแฟได้แล้วค่ะ” ฟางเดินถือเข้ามาวางบนโต๊ะก่อนหอมแก้มสามีไปอีกหนึ่งฟอด
“เฮ้ๆ เดี๋ยวนี้มีแบบนี้ด้วยหรอ” ป๊อปปี้ถามเขินๆ
“ก็ฟางคิดถึงนี่นา”
“ต่อจากนี้เราจะไม่ห่างกันแล้ว” ป๊อปปี้พูดและขยี้หัวฟางเล่นอย่างหมันเขี้ยว ถ้าเขาขาดผู้หญิงคนนี้ไปเขาจะอยู่ยัง
ไง?
“ทำงานต่อได้แล้วนะเดี๋ยวไม่เสร็จ คนอื่นเค้าจะมาว่าฟางเอา” ฟางพูดก่อนเดินไปนั่งที่โซฟาตามเดิม
.
.
ก๊อก ก๊อก
“คุณภาณุคะ ถึงเวลาประชุมแล้วค่ะ” เลขาสาวสวยเปิดประตูเข้ามาเรียกป๊อปปี้ออกไป
“โอเคครับ ฟางรอป๊อปในนี้นะ เดี๋ยวมา” ป๊อปปี้พูดพรางลูบแก้มฟางเบาๆ
“เอ่อ แล้วให้ดาเข้าประชุมด้วยไหมคะ?”
“ไม่ต้องหรอก คุณดาอยู่กับฟางละกันนะ ผมฝากฟางด้วย”
‘ทำไมตอนคุณภาณุอยู่กับคุณฟางดูธรรมชาติและเป็นกันเองมากเลยนะ คนละคนกับตอนที่อยู่กับเราจริงๆ ไม่ได้การล่ะ อย่างนี้คงต้องรายงานคุณพิมสักหน่อย’
จากนั้นดาก็ปลีกตัวมาคุยโทรศัพท์หลังจากส่งป๊อปปี้เข้าห้องประชุมอย่างเงียบๆ
“คุณพิมคะ นี่ดานะคะ ดามีเรื่องมารายงานค่ะ”
“หืม? เรื่องอะไร?”
“เกี่ยวกับคุณภาณุน่ะค่ะ”
“หืม!? ว่ามา?”
“วันนี้คุณภาณุพาภรรยาเข้าบริษัทน่ะค่ะ รักกันแบบไม่ได้การแล้วนะคะ” ดารีบฟ้องสิ่งที่ตนเห็นทันที
“อะไรนะ!? หึ ยัยฟาง”
“คุณพิมรู้จักหรอคะ? ให้ดาเอายังไงต่อคะ?”
เจอกันนะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
“ยั่วกันอีกแล้วนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนส่งฟางและตนเองไปถึงสวรรค์และหลับไปเพราะความเพลีย…
----------------------------------------
ตื่อดือดึ๊ด กริ๊งงง กริ๊งงง เสียงนาฬิกาปลุกบอกเวลา 6:50
“อือ…ป๊อป ตื่นเถอะได้เวลาไปทำงานแล้วนะ” ฟางตื่นขึ้นพร้อมเรียกสามีด้วยความเพลีย
“ไปส่งป๊อปที่ทำงานหน่อยนะ” ป๊อปลุกขึ้นนั่งขยี้ตา
“ได้ แต่ต้องรีบอาบน้ำนะ” ฟางพูดขึ้นก่อนรีบจองห้องน้ำในห้องทันที ทำให้ป๊อปปี้ต้องไปใช้ห้องน้ำใหญ่แทน
.
.
“ป๊อป พาฟางไปไหนแต่เช้า หืม?” แม่ของป๊อปปี้ที่ยังอยู่ในชุดนอนถามขึ้น
“ป๊อปจะพาฟางไปที่ทำงาน” ป๊อปปี้พูดพรางไหว้แม่และเดินจูงมือฟางขึ้นรถทันที
“ป๊อป -__- แล้วฟางจะกลับยังไง ฟางขับรถไม่เป็นนะ จะให้ฟางนั่งแท็กซี่กลับหรือไง?”
“ก็อยู่ที่ทำงานทั้งวันเลยสิ” ป๊อปปี้พูดและขับรถออกไปทันที
ที่ทำงาน:
“สวัสดีค่ะ คุณภาณุ” เลขาสาวสวยกล่าวสวัสดีป๊อปปี้อย่างสุภาพ
“ครับ นี่ฟาง ภรรยาผม ผมฝากคุณด้วยนะ คุณดา”
“ค่ะ รับกาแฟเลยไหมคะ?” เลขาที่ชื่อดาถามขึ้น
“ไม่ล่ะ วันนี้มีประชุมหรือเปล่า”
“มีตอนบ่ายสองโมงตรงค่ะ”
“อืม…ช่วงนั้นผมคงต้องฝากฟางไว้กับคุณนะ” ป๊อปปี้พูดก่อนเปิดประตูเข้าห้องทำงานไปทันที
.
.
.
“ป๊อปไปฝากฟางไว้อย่างงั้น ไม่เท่ากับเพิ่มภาระคุณดาเค้าหรอ?” ฟางถามขึ้นพร้อมนั่งลงบนโซฟา
“ป๊อปจ่ายเงินเดือนเขานี่”
“แล้วมีประชุมหรอ? ถึงกี่โมง?” ฟางถามขึ้นอย่างสงสัย
“ประชุมบ่ายสอง แต่เลิกเมื่อไหร่ไม่รู้” ป๊อปปี้พูดพรางถอดสูทแขวนไว้กับเก้าอี้และเริ่มเปิดดูเอกสารต่างๆ
“อืม…งั้นวันนี้กลางวันไปกินข้าวกันนะ เฟย์แนะนำร้านอร่อยๆแถวนี้มา ว่าจะชวนพ่อกับแม่ป๊อปมาด้วย”
“งั้นค่อยมาวันเสาร์สิ จะได้พาพี่กี้มาด้วยเลย” ป๊อปปี้เงยหน้าจากเอกสารและแย้ง
“จริงสินะ… แล้วคุณภาณุจะรับกาแฟไหมคะ? แบบนี้เหมือนเมื่อก่อนเนอะ ฮ่าๆ” ฟางพูดพร้อมหัวเราะ
“ฮ่าๆ แล้วจะให้กลับไปใช้เธอกับฉันอีกหรือเปล่า หืม?”
“ไม่เอา! เรียกเหมือนเดิมนี่แหละ” ฟางพูดพร้อมยิ้ม
“แล้วไหนล่ะกาแฟ?” ป๊อปปี้ถามขึ้นเมื่อเห็นฟางเริ่มสำรวจห้องทำงานของเขา
“อะอ๋อ ใช่ๆ รอสักครู่นะคะสามี” ฟางพูดหยอกๆก่อนออกไปทันที
‘เห้อ จะทำให้ฉันมีความสุขไปไหนนะ’ ป๊อปปี้คิดยิ้มๆ เมื่อมีผู้หญิงตรงหน้ามาอยู่ด้วย ทำให้เขามีจิตใจในการทำงานขึ้นอีกเยอะ
“คุณดาคะ ที่ชงกาแฟอยู่ตรงไหนหรอคะ?” ฟางถามเลขาสาวอย่างสุภาพ
“เอ่อ คุณภาณุไม่รับกาแฟไม่ใช่หรอคะ?”
“คือคุณภาณุบอกให้ฟางมาชงให้น่ะค่ะ” ฟางพูดขึ้นด้วยความไร้เดียงสา แต่กลับทำให้คนอีกคนอิจฉาไม่น้อย
“ก็มุมนู้นน่ะค่ะ” เลขาชี้ไปมุมๆหนึ่งอย่างไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก
‘ผู้หญิงแบบนี้น่ะหรอ ที่คุณภาณุจะชอบน่ะ ก็แค่น่ารักดูใสๆ ดูๆแล้วอย่างคุณภาณุน่าจะแบบคุณพิมมากกว่า’
“กาแฟได้แล้วค่ะ” ฟางเดินถือเข้ามาวางบนโต๊ะก่อนหอมแก้มสามีไปอีกหนึ่งฟอด
“เฮ้ๆ เดี๋ยวนี้มีแบบนี้ด้วยหรอ” ป๊อปปี้ถามเขินๆ
“ก็ฟางคิดถึงนี่นา”
“ต่อจากนี้เราจะไม่ห่างกันแล้ว” ป๊อปปี้พูดและขยี้หัวฟางเล่นอย่างหมันเขี้ยว ถ้าเขาขาดผู้หญิงคนนี้ไปเขาจะอยู่ยัง
ไง?
“ทำงานต่อได้แล้วนะเดี๋ยวไม่เสร็จ คนอื่นเค้าจะมาว่าฟางเอา” ฟางพูดก่อนเดินไปนั่งที่โซฟาตามเดิม
.
.
ก๊อก ก๊อก
“คุณภาณุคะ ถึงเวลาประชุมแล้วค่ะ” เลขาสาวสวยเปิดประตูเข้ามาเรียกป๊อปปี้ออกไป
“โอเคครับ ฟางรอป๊อปในนี้นะ เดี๋ยวมา” ป๊อปปี้พูดพรางลูบแก้มฟางเบาๆ
“เอ่อ แล้วให้ดาเข้าประชุมด้วยไหมคะ?”
“ไม่ต้องหรอก คุณดาอยู่กับฟางละกันนะ ผมฝากฟางด้วย”
‘ทำไมตอนคุณภาณุอยู่กับคุณฟางดูธรรมชาติและเป็นกันเองมากเลยนะ คนละคนกับตอนที่อยู่กับเราจริงๆ ไม่ได้การล่ะ อย่างนี้คงต้องรายงานคุณพิมสักหน่อย’
จากนั้นดาก็ปลีกตัวมาคุยโทรศัพท์หลังจากส่งป๊อปปี้เข้าห้องประชุมอย่างเงียบๆ
“คุณพิมคะ นี่ดานะคะ ดามีเรื่องมารายงานค่ะ”
“หืม? เรื่องอะไร?”
“เกี่ยวกับคุณภาณุน่ะค่ะ”
“หืม!? ว่ามา?”
“วันนี้คุณภาณุพาภรรยาเข้าบริษัทน่ะค่ะ รักกันแบบไม่ได้การแล้วนะคะ” ดารีบฟ้องสิ่งที่ตนเห็นทันที
“อะไรนะ!? หึ ยัยฟาง”
“คุณพิมรู้จักหรอคะ? ให้ดาเอายังไงต่อคะ?”
เจอกันนะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
