Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!

8.5

เขียนโดย fafilmfim

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555 เวลา 22.32 น.

  35 ตอน
  744 วิจารณ์
  80.70K อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

21)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ห้องป๊อปฟาง

 

 

“เมื่อไหร่เราจะมีลูกกันสักทีล่ะ?” ป๊อปปี้ถามขึ้นระหว่างที่เขาและเธอกำลังนอนดูโทรทัศน์กันอยู่

 

“ป๊อปเลิกเจ้าชู้เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละค่ะ”

 

“ตอนนี้ไง เลิกแล้ว” ชายหนุ่มพูดพรางกอบกุมหน้าอกของหญิงสาวอย่างหนักมือ

 

“เห็นแก่ตัวอีกแล้วนะ”

 

“มาทำอย่างอื่นแทนดูโทรทัศน์กันเถอะนะ…” ชายหนุ่มจัดการพลิกตัวหญิงสาวขึ้นมาคร่อมตัวเขาไว้แทน

 

“อย่านะ ฟางอาย…” หญิงสาวปฏิเสธหน้าแดง

 

“อะๆก็ได้ๆ” ชายหนุ่มจึงจัดแจงเปลี่ยนท่าให้เธอไปอยู่ข้างล่างแทน

 

“…” หญิงสาวโน้มคอเขาให้เข้ามาใกล้ก่อนเธอจะกดจูบไปหนักๆหนึ่งที

 

“อย่ายั่วแบบนี้นะ เดี๋ยวจะไม่ได้นอนทั้งคืน” ชายหนุ่มพูดและสอดใส่แกนกายเข้าไปทันที

 

“อือออ…”

 

“…” เขาทิ้งไว้สักพักก่อนจะเริ่มขยับแกนกายเข้าออก เร่งตามจังหวะตามห้วงอารมณ์โหยหาของเขา

 

“อ๊ะ..” หญิงสาวร้องอย่างตกใจ เมื่ออยู่ดีๆก็โดนจับพลิกตัวไปอีกรอบ

 

“ช่วยป๊อปหน่อยนะ…” ชายหนุ่มจับสะโพกหญิงสาวไว้

 

“ฟางอายนี่ ฟางบอกไปแล้วนะ ฟางอาย” จุดอ่อนไหวของหญิงสาวกับแกนกายของชายหนุ่มอยู่ห่างกันนิดเดียว

ถ้าเกิดชายหนุ่มเกิดอยากเล่นอะไรพิเรนท์มีหวังหญิงสาวเจ็บตัวแน่ๆ

 

“ถ้าป๊อปทำเองฟางอย่าหวังจะได้นอนละกัน” ชายหนุ่มพูดขู่

 

“อือ…ก็ได้” หญิงสาวตอบอย่างจำใจก่อนไล่นิ้วสัมผัสตั้งแต่แผงอกกว้างจนถึงแกนกายของเขา

 

“อาห์” ชายหนุ่มเผลอร้องออกมา

 

“ชอบไหม?” หญิงสาวถามเสียงยั่วยวน

 

“อืม เก่งจริงๆ”

 

“คอยดู” ฟางพูดข้างหูชายหนุ่มก่อน ดันแกนกายของเขาเข้ามาในตัวเธอ

 

“…”

 

“อึกก…อ๊ะ” ชายหนุ่มช่วยเร่งจังหวะบทรักให้ร้อนแรงมากขึ้น

 

“อืมห์..”

 

“ฟางไม่ไหวแล้ว…” หญิงสาวพูดหลับตาพริ้ม

 

“เดี๋ยวที่เหลือป๊อปต่อเอง” ชายหนุ่มพลิกร่างบางกลับมาท่าเดิมก่อนจัดการที่เหลือจนเสร็จสิ้น

 

 

“ฟางเหนื่อยแล้ว นะ…” หญิงสาวร้องขอชายหนุ่มที่ยังเอาแต่ใจไม่เลิก

 

“นอนเงียบๆไปแล้วฟางจะไม่เหนื่อย” ชายหนุ่มพูดขู่ก่อนพาหญิงสาวและตัวเขาเองไปถึงสวรรค์

 

 

 

 

 

 

 

“นอนซะ” ชายหนุ่มพูดเสียงอ่อนโยนพรางลูบผมหญิงสาวอย่าเอ็นดู

และค่ำคืนนั้นก็จบลงไป. ..

 

 

 

 

 

 

 

ฮัดชิ้ว..

 

 

“ฟางเป็นหวัดหรือไง -__-”

 

“ก็ใช่น่ะสิ เพราะป๊อปนั่นแหละ!”

 

“มากินยาก่อนเลย” ชายหนุ่มพูดพรางลากหญิงสาวให้มากินยา

 

“มันขมนะ TT” หญิงสาวทำหน้าเบ้ใส่

 

“เมื่อไหร่จะหัดกินยาฮะ?”

 

“ฟางไม่ชอบให้ใครมามองตอนกินยา ออกไปก่อนเลย ไปปลุกคนอื่นเถอะ ตื่นกันหรือยังก็ไม่รู้” หญิงสาวพูดพราง

ผลักชายหนุ่มให้ออกไปจากห้องทันที

 

 

 

 

‘อะไรของยัยนั่นนะ -__- แต่งงานกันมาก็ตั้งนาน อยู่ดีๆจะมาอาย’

 

 

 

 

 

“เรื่องอะไรฟางจะกินล่ะ ยามันขมจะตาย><” หญิงสาวพูดอย่างดี๊ด๊าก่อนนั่งเล่นโทรศัพท์รอชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

.

.

 

“เฮ้ย ไอ่โมะ” ป๊อปปี้เคาะประตูห้องเรียกโทโมะ

“…”

“ไอ่โมะเว้ย”

 

“โมะไปเปิดเร็ว แก้วไม่ไป แก้วยังไม่ได้อาบน้ำเลย” เสียงโทโมะแก้วเถียงกันให้ชายหนุ่มได้ยินเบาๆ แบบนี้แสดง

ว่าเพิ่งตื่นสินะ

 

“มึงยังไม่ได้อาบน้ำอีกหรือไง” ป๊อปปี้ถามเมื่อโทโมะเดินมาเปิดประตูเรียบร้อย

 

“กูเพิ่งตื่น”

 

“มึงนอนดึกหรือไง ตื่นโคตรสายเลย”

 

“นาฬิกาไม่ปลุกกู -__-”

 

“งั้นมึงรีบๆอาบน้ำเหอะ แล้วไปกินข้าวกัน”

 

 

 

 

.

.

 

 

“เขื่อน ปังๆๆ” ป๊อปปี้ยืนเคาะประตูอยู่นานแต่ก็ไม่มีคนมาเปิดประตูสักที

 

“เขื่อนโว้ย”

 

“เฟย์”

 

“เขื่อน”

 

“เขื่อนเฟย์ โว้ยยย ใครก็ได้มาเปิดประตูดิ๊” ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนลองโทรเข้าเบอร์เขื่อนดู

 

 

 

 

‘Poppy calling…’

 

 

“ว่าไง?”

 

“อยู่ไหนเนี่ย ตื่นยัง?”

 

“ออกมาเดินเล่นกับเฟย์ ตื่นกันหมดแล้วหรอ” เขื่อนถามด้วยเสียงสดใส

 

“-__- ให้กูยืนเคาะห้องอยู่ตั้งนานเนอะ”

 

“แล้วไงวันนี้จะไปไหน?”

 

“ยังไม่รู้เลย แต่กลับมาก่อนก็ดี รอไอ่โมะอาบน้ำแล้วเดี๋ยวไปกินข้าวกัน”

 

“เออๆ แค่นี้แหละ”

 

 

 

 

‘ให้ตายสิ เพื่อนผมแต่ละคน คนนึงก็ตื่นเช้าไป คนนึงก็ตื่นสายไป ไม่มีอะไรพอดีเลย -__-’ ป๊อปปี้คิดก่อนเดิน

กลับห้องไป

 

 

 

 

 

“ฟางกินยาหรือยัง?”

 

“กินแล้ว”

 

“-__- จริงอ่ะ?”

 

“จริง ไม่เชื่อหรือไง” ฟางถามเสียงค้อน กลัวป๊อปปี้จะจับโกหกได้

 

“หิวยัง?”

 

“หิวแล้ว”

 

“เดี๋ยวรอไอ่โมะกับแก้วแปปนึงแล้วเดี๋ยวป๊อปพาฟางไป”

 

“ป๊อป ฟางเมื่อยตรงนี้ นวดให้หน่อยนะ” ฟางพูดก่อนจับจุดบริเวณที่ปวด

 

“ไปทำอะไรมาล่ะเรา?”

 

“ไม่รู้เหมือนกัน”

 

“แบบนี้โอเคไหม?” ป๊อปปี้ถามและนวดให้เรื่อยๆ

 

“อื้ม โอเคดีขึ้นแล้ว ขอบคุณนะคะ” ฟางยิ้มให้เหมือนเด็กๆ

 

“รู้ไหมที่ห่วงที่หวงเนี้ยเพราะรักนะรู้ไหม” ป๊อปปี้พูดก่อนกอดหญิงสาวจากด้านหลัง

 

“ฟางรู้… แค่ป๊อปอยู่กับฟาง ฟางก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว” ฟางพูดยิ้มๆ

 

 

 

“เฮ้ย ไอ่ป๊อปไปเร็ว” เสียงโทโมะเดินมาเคาะประตูห้อง

 

 

 

6เม้นอัพ เจอกันนะ :)

 

 

WNF

{ fyflmnj :D

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา