Buddy Boo! บัดดี้ดริ้งค์ บัดดี้เลิฟ!
8.5
18)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“เหงา…แต่ฟางทนได้นะ แค่ฟางได้อยู่กับป๊อป..ตลอดไป ก็พอ” หญิงสาวพูดและซบลงบนไหล่ของชายหนุ่ม
‘ป๊อปก็จะอยู่กับฟางตลอดไปเหมือนกัน’ ชายหนุ่มคิดพรางลูบผมของหญิงสาวอย่างเอ็นดู
-----------------------------------------------
“หิวหรือยัง?” หญิงสาวถามพรางเด้งตัวออก
“หิว” ชายหนุ่มพยักหน้าทันที
“ป๊อปไปเปลี่ยนชุดก่อน แล้วเดี๋ยวฟางทำให้นะ” หญิงสาวดันชายหนุ่มให้ขึ้นไปเปลี่ยนชุดทันที
.
.
“ไหนล่ะกับข้าวป๊อป?” ชายหนุ่มที่เดินลงมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้มาโอบเอวหญิงสาวจากด้านหลัง
“อ๊ะ นี่ไงล่ะ ทำอยู่”
“หอมมากเลย”
“ป๊อปไปเตรียมจานให้ฟางหน่อย”
“ฟางไม่กินหรอ?”
“ฟางไม่หิว~ ฟางนั่งดูป๊อปกินเนี่ยแหละ ฮ่าๆ” หญิงสาวพูดขำๆพรางตักอาหารใส่จาน
และวันเวลาก็เปลี่ยนไป จนทั้งคู่แต่งงานกันมาได้ 2 ปีกว่าแล้ว
ตู๊ดดดด ตู๊ดดด
‘Fang:) calling…’
“ว่าไงฟาง?”
“ป๊อปจะกลับเมื่อไหร่…”
“ทำไมล่ะฟางมีอะไรหรือเปล่า?”
“เดี๋ยวนี้ป๊อปไม่ค่อยกลับมากินข้าวกับฟางเลยนะ…”
“…ถ้าฟางจะโทรมางี่เง่าอย่าโทร” ชายหนุ่มพูดอย่างหงุดหงิดกับคนปลายสาย
“ป๊อปจำวันนี้ไม่ได้หรอ?” หญิงสาวถามด้วยความน้อยใจ
“วันอะไรล่ะ? วันประชุมใหญ่ป๊อปไง แค่นี้นะฟาง” ชายหนุ่มตัดสายทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
‘แล้วมันจะเป็นวันอะไรไปได้ล่ะ? หรือฉันไปสัญญาอะไรกับยัยนั่นไว้?’ ชายหนุ่มคิดอย่างหงุดหงิดก่อนลงมือทำงานใหญ่ต่อไป
“วันนี้…เป็นวันแรกที่ฟางย้ายมาอยู่บ้านป๊อป ฟางมีความสุขมากๆตลอดเวลาที่ผ่านมา” หญิงสาวพูดกับอากาศก่อน
เผลอหลับไปบนโซฟาตัวใหญ่
.
.
เมื่อชายหนุ่มเสร็จจากงานก็เป็นเวลาดึก เมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาเจอหญิงสาวนอนบนโซฟา…
“ทำไมไม่ขึ้นไปนอนดีๆล่ะฟาง?” เขาค่อยๆลูบใบหน้าสวยอย่างแผ่วเบา
“หืม? ป๊อป กลับมาแล้วหรอ”
“ป๊อปขอโทษนะที่ไม่ค่อยมีเวลาให้” ชายหนุ่มพูดพรางวางกระเป๋าทำงานของตนลงและอุ้มภรรยาสาวสุดสวยขึ้น
ไปบนห้องนอนทันที
“ป๊อปเหนื่อยแล้วไม่ต้องมาเทคแคร์อะไรฟางหรอกนะ” หญิงสาวพูดขึ้นเมื่อชายหนุ่มได้วางตนลงบนเตียง
“ใครเค้าจะปล่อยให้ฟางนอนรอป๊อปแบบนั้นทั้งคืนล่ะ?” ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงอ่อนโยน
“หิวไหม?”
“ป๊อปแวะกินมาแล้ว ฟางนอนเถอะ เดี๋ยวป๊อปอาบน้ำก่อนนะ”
“ป๊อปอย่าหนีฟางไปข้างนอกนะ…” หญิงสาวพูดเสียงแผ่วก่อนค่อยๆเอนตัวลงช้าๆ
“ฝันดีนะฟาง” ชายหนุ่มพูดพรางขยับผ้าห่มมาห่มให้
‘ป๊อปขอโทษนะฟาง’ ชายหนุ่มพูดพรางล็อคประตูบ้านและออกไปอีกครั้งหนึ่ง
“ว่าไงพิม? มีอะไรเรียกป๊อปมาดึกๆแบบนี้”
“พิมอยู่คนเดียวไม่ได้ พิมเหงา…” พิมพูดเสียงออดอ้อนก่อนเดินมาเบียดเสียดแนบชิดกับชายหนุ่ม
“อย่าทำแบบนี้ ป๊อปแต่งงานแล้ว” ป๊อปปี้แข็งใจพูดออกไป จะให้เค้ามานอกใจคนที่เค้ารักได้ยังไง?
“ก็แค่แต่งงานกันเองนะ…” พิมพูดพร้อมลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลา
“ถ้าป๊อปให้เงินพิมไปใช้ พิมจะเลิกยุ่งกับ…ป๊อปไหม?” ชายหนุ่มถามเสียงแผ่ว ทำไมเค้าแข็งใจกับผู้หญิงคนนี้ไม่
ได้สักที
“พิมไม่ได้ต้องการเงินหรอกนะ”
“แล้วพิมต้องการอะไร?”
“พิมต้องการป๊อป ถึงแม้ว่าใครจะต้องเจ็บปวดก็ตาม!” พิมพูดกระชากเสียงก่อนจูบปากป๊อปปี้อย่างร้อนแรง(?)
และนำพาให้เขาและเธอไปสู่กิจกรรมอย่างว่า…
“พอใจหรือยัง?” ป๊อปปี้ถามขึ้นระหว่างติดกระดุมเสื้อตนเอง
6 เม้นอัพ เจอกันจ้ะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
‘ป๊อปก็จะอยู่กับฟางตลอดไปเหมือนกัน’ ชายหนุ่มคิดพรางลูบผมของหญิงสาวอย่างเอ็นดู
-----------------------------------------------
“หิวหรือยัง?” หญิงสาวถามพรางเด้งตัวออก
“หิว” ชายหนุ่มพยักหน้าทันที
“ป๊อปไปเปลี่ยนชุดก่อน แล้วเดี๋ยวฟางทำให้นะ” หญิงสาวดันชายหนุ่มให้ขึ้นไปเปลี่ยนชุดทันที
.
.
“ไหนล่ะกับข้าวป๊อป?” ชายหนุ่มที่เดินลงมาเมื่อไหร่ก็ไม่รู้มาโอบเอวหญิงสาวจากด้านหลัง
“อ๊ะ นี่ไงล่ะ ทำอยู่”
“หอมมากเลย”
“ป๊อปไปเตรียมจานให้ฟางหน่อย”
“ฟางไม่กินหรอ?”
“ฟางไม่หิว~ ฟางนั่งดูป๊อปกินเนี่ยแหละ ฮ่าๆ” หญิงสาวพูดขำๆพรางตักอาหารใส่จาน
และวันเวลาก็เปลี่ยนไป จนทั้งคู่แต่งงานกันมาได้ 2 ปีกว่าแล้ว
ตู๊ดดดด ตู๊ดดด
‘Fang:) calling…’
“ว่าไงฟาง?”
“ป๊อปจะกลับเมื่อไหร่…”
“ทำไมล่ะฟางมีอะไรหรือเปล่า?”
“เดี๋ยวนี้ป๊อปไม่ค่อยกลับมากินข้าวกับฟางเลยนะ…”
“…ถ้าฟางจะโทรมางี่เง่าอย่าโทร” ชายหนุ่มพูดอย่างหงุดหงิดกับคนปลายสาย
“ป๊อปจำวันนี้ไม่ได้หรอ?” หญิงสาวถามด้วยความน้อยใจ
“วันอะไรล่ะ? วันประชุมใหญ่ป๊อปไง แค่นี้นะฟาง” ชายหนุ่มตัดสายทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
‘แล้วมันจะเป็นวันอะไรไปได้ล่ะ? หรือฉันไปสัญญาอะไรกับยัยนั่นไว้?’ ชายหนุ่มคิดอย่างหงุดหงิดก่อนลงมือทำงานใหญ่ต่อไป
“วันนี้…เป็นวันแรกที่ฟางย้ายมาอยู่บ้านป๊อป ฟางมีความสุขมากๆตลอดเวลาที่ผ่านมา” หญิงสาวพูดกับอากาศก่อน
เผลอหลับไปบนโซฟาตัวใหญ่
.
.
เมื่อชายหนุ่มเสร็จจากงานก็เป็นเวลาดึก เมื่อเปิดประตูบ้านเข้ามาเจอหญิงสาวนอนบนโซฟา…
“ทำไมไม่ขึ้นไปนอนดีๆล่ะฟาง?” เขาค่อยๆลูบใบหน้าสวยอย่างแผ่วเบา
“หืม? ป๊อป กลับมาแล้วหรอ”
“ป๊อปขอโทษนะที่ไม่ค่อยมีเวลาให้” ชายหนุ่มพูดพรางวางกระเป๋าทำงานของตนลงและอุ้มภรรยาสาวสุดสวยขึ้น
ไปบนห้องนอนทันที
“ป๊อปเหนื่อยแล้วไม่ต้องมาเทคแคร์อะไรฟางหรอกนะ” หญิงสาวพูดขึ้นเมื่อชายหนุ่มได้วางตนลงบนเตียง
“ใครเค้าจะปล่อยให้ฟางนอนรอป๊อปแบบนั้นทั้งคืนล่ะ?” ชายหนุ่มพูดด้วยเสียงอ่อนโยน
“หิวไหม?”
“ป๊อปแวะกินมาแล้ว ฟางนอนเถอะ เดี๋ยวป๊อปอาบน้ำก่อนนะ”
“ป๊อปอย่าหนีฟางไปข้างนอกนะ…” หญิงสาวพูดเสียงแผ่วก่อนค่อยๆเอนตัวลงช้าๆ
“ฝันดีนะฟาง” ชายหนุ่มพูดพรางขยับผ้าห่มมาห่มให้
‘ป๊อปขอโทษนะฟาง’ ชายหนุ่มพูดพรางล็อคประตูบ้านและออกไปอีกครั้งหนึ่ง
“ว่าไงพิม? มีอะไรเรียกป๊อปมาดึกๆแบบนี้”
“พิมอยู่คนเดียวไม่ได้ พิมเหงา…” พิมพูดเสียงออดอ้อนก่อนเดินมาเบียดเสียดแนบชิดกับชายหนุ่ม
“อย่าทำแบบนี้ ป๊อปแต่งงานแล้ว” ป๊อปปี้แข็งใจพูดออกไป จะให้เค้ามานอกใจคนที่เค้ารักได้ยังไง?
“ก็แค่แต่งงานกันเองนะ…” พิมพูดพร้อมลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลา
“ถ้าป๊อปให้เงินพิมไปใช้ พิมจะเลิกยุ่งกับ…ป๊อปไหม?” ชายหนุ่มถามเสียงแผ่ว ทำไมเค้าแข็งใจกับผู้หญิงคนนี้ไม่
ได้สักที
“พิมไม่ได้ต้องการเงินหรอกนะ”
“แล้วพิมต้องการอะไร?”
“พิมต้องการป๊อป ถึงแม้ว่าใครจะต้องเจ็บปวดก็ตาม!” พิมพูดกระชากเสียงก่อนจูบปากป๊อปปี้อย่างร้อนแรง(?)
และนำพาให้เขาและเธอไปสู่กิจกรรมอย่างว่า…
“พอใจหรือยัง?” ป๊อปปี้ถามขึ้นระหว่างติดกระดุมเสื้อตนเอง
6 เม้นอัพ เจอกันจ้ะ :)
WNF
{ fyflmnj :D
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ