Become fond of it...จากร้ายกลายเป็นรัก

เลิกเรียนแล้วฉันก็กลับบ้านกับนายบ๊องเช่นเคย เซ็งเป็ดจริงๆ
“ เบบี๋ของผมกับบ้านกันเถอะ “
“ ใครเป็นเบบี๋ของนายมิทราบ นายบ๊อง “ ฉันเดินหนี
“กลับบ้านกันเถอะน่ะๆ” นายบ๊องเดินมาติดๆ
“ไม่ฉันไม่กลับกับนาย !! “ ฉันหันไปตะโกนใส่
“จะกลับไม่กลับ ? “
“ไม่กลับ !!! “
“ โอเค” เห้ย ! นายบ๊องมาอุ้มฉันทำมัยเนี่ยปล่อยน่ะๆ
“ปล่อยฉันเดียวนี้” ฉันตีไปทีแขนนายบ๊องแรงๆ
“โอ้ย ! ยัยแสบอยู่นิ่งๆไมงั้นฉันจูบเธอต่อหน้าทุกคนน่ะ “ อย่าเอาหน้ามาใกล้ได้มั้ย -//////////-
“ก็ได้กลับก็กลับก็ได้ปล่อยฉันก่อนสิ่น่ะๆ “
“ไม่ปล่อยหรอกเดียวเธอก็หนีฉันรู้แผนการเธอน่ะยัยแสบ “ นายนี้รู้ได้ไงเนี่ยสรุปฉันก็ต้องกลับกับนายบ๊อง
“แสนรู้จังน่ะ ฮ่าๆ “ หึ่ยๆหน้าเหวอเลยค้า คิคิ 555
“หุบปากไปเลยน่ะยัยแสบ ก่อนจะโดน.. “ โดน ?
“โดนอะไร “
“อยากรู้หรอ” เอาอีกแล้วเอาหน้าเข้าใกล้ฉันอีกแล้ว >//////<
“ไม่อยากรู้แล้ว -//////-“
“ฮ่าๆแค่นี้ต้องหน้าแดงเขินฉันละสิ่ แก้มแดงน่ารัก “
“ไอ้บ้า !!เดียวฟ้องแม่เลย “ ธามว่างฉันลงที่นั่งบนรถของเขา
“กลัวแล้วค้าบบ โหดจริงๆเลยแต่ก็น่ารัก”
ฉันนั่งเถียงกับนายบ๊องตลอดทางที่ขับรถมาพดไปพูดมาคอแห้งจริงเลยๆอีกสักพักกว่าจะถึงบ้านด้วย
“นี้นายรถนายมีน้ำป่ะฉันหิวน้ำ”
“มีๆอยู่ข้างๆกับที่นั่งของเธออะ”
“ขอบใจมาก”
“คนอย่างเธอพูดคำว่าขอบใจเป็นด้วยหรอ ฮ่าๆ ฉันหูฝาดป่ะเนี่ย”
“เลิกกวนฉันสักหนึ่งนาทีมันจะตายม่ะนายบ๊อง  - -‘ “
“ตายสิ่ ฮ่าๆ เฮ้ย ! “ นายบ๊องเหยียบเบครกระทันหันทำให้ฉันซึ่งกำลังดื่มน้ำอยุ่น้ำหกในเสื้อสีขาวของฉันเลย
“นี้นาย!ขับรถดีๆหน่อยสิ่เสื้อฉันเปียกไปหมดแล้ว” ฉันวีนใส่ทันที ดูดิเสื้อเปียกหมดเลยแล้วผ้าก็บางด้วย
“ฉันไม่ได้ตั้งใจ เอิ่ม...เธอเสื้อเธอมันบางมากเลยเห็นหมดแล้วน่ะ” อ๊าก!! อีตานี้หื่นชะมัด
“นี้นาย !อย่ามาหื่นกับฉันน่ะ >//////< “ฉันเอามือปิดตัว
“ เธอยั่วฉันเองน่ะ ฉันไม่ได้หื่นด้วยแต่มันเห็นเองแล้วเธอก็ใส่เสื้อชั้นในสีดำอ่ะจะไม่ให้เห็นได้ไง”
“ อ๊าย!! นี้นายหื่นไปแล้วน่ะมามองเสื้อชั้นในฉันทำมัย”ฉันเอามือไปตีทีแขนธาม
“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้ตั้งใจมองมันเห็นเองแล้วของเธอก็เท่าลูกมะนาวใครเขาอยากมองละ” นั้นปากใช่มั้ยเนี่ยฉันอยากถีบอีกตานี้จัง
“หยุดพูดไปเลยน่ะนาบบ๊องหื่น!!”
“โอเคค้าบเอาเสื้อผมไปใส่ก่อนป่ะเดียวผมมีอารมณ์ -0- “ ธามโยนเสื้อแขนยาวมาให้ซึ่งมันตัวใหญ่กว่าตัวฉันมาก
“ไอ้โรคจิต > <”
ติดตามกันด้วยน้า