Become fond of it...จากร้ายกลายเป็นรัก
9.7
เขียนโดย Princess_Praewly
วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.35 น.
11 chapter
1 วิจารณ์
16.95K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ. 2556 16.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ตกตะลึงค่ะท่าน !!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“แม่ข๊า ลูกไปโรงเรียนแล้วน่ะ “ ฉันลงมาจากบันไดอย่างสง่า แต่ก็ต้องสะดุดตากับนายบ๊องที่นั่งอยู่ เพราะมันไม่ใช่แม่ของฉานนน
“แหม่ๆเสียงหวานมาเลยน่ะ” แน่นอนสิ่ย่ะฉันจะพูดกับแม่ฉันไม่ใช่นาย
“แล้วแม่ฉันไปไหนอ่ะ”
“แม่เธอออกไปทำธุระกับแม่ฉันสักพักแล้วยัยแสบ กว่าจะลงมารอตั้งนาน
“ นี้นายนั่งยังกับบ้านตัวเองเลยน่ะ= =”
“หรอ..ไปโรงเรียนกันเถอะแล้วอย่าลืมพาฉันไปทานข้าวด้วยหิวจะแย่แล้ว ! “ ฉันพลางหยิบรองเท้ามาใส่
“โอเคค้าบที่รัก เดียวจะพาไปทานข้าว “
“ใครที่รักนายห้ะ นายบ๊องบ้า “
“เธอไงที่รักฉัน” เดียวปั้ด กระโดดถีบเลยอีตานี้
“พอเถอะขี้เกียจเถียงละ เปลืองพลังงาน “
นั่งรถมาได้สักพักฉันก็รู้สึกว่านายบ๊องพามาที่โรงเรียนเลยไม่ได้พาไปร้านอาหาร
“ไหนนายบอกว่าจะพาไปทานข้าวไงไหนพามาโรงเรียนเลยละ”
“ก็พามาทานที่โรงเรียนไงโรงเรียนมีbreakfastตอนเช้าอยู่” ไอ้เราก็นึกว่าจะพาไปทานร้านอาหาร
“อ่อๆ ถ้าไม่อร่อยฉันฆ่านายแน่นายบ๊อง“ ทำหน้าโหด
“แหม่ๆอร่อยอยู่แล้ว เธอลงไปก่อนเลยน่ะเดียวฉันตามไปจอดรถก่อน”นายบ๊องก็จอดรถหน้าห้องอาหารให้ฉันลงไป
“อืมโอเคจ๊ะ” พอลงไปฉันก็ตกตะลึงมากเลย !! นี้มันอะไรกัน OoO
เอพริลเจออะไรต้องติดตามต่อไปน่ะค่ะ
“แหม่ๆเสียงหวานมาเลยน่ะ” แน่นอนสิ่ย่ะฉันจะพูดกับแม่ฉันไม่ใช่นาย
“แล้วแม่ฉันไปไหนอ่ะ”
“แม่เธอออกไปทำธุระกับแม่ฉันสักพักแล้วยัยแสบ กว่าจะลงมารอตั้งนาน
“ นี้นายนั่งยังกับบ้านตัวเองเลยน่ะ= =”
“หรอ..ไปโรงเรียนกันเถอะแล้วอย่าลืมพาฉันไปทานข้าวด้วยหิวจะแย่แล้ว ! “ ฉันพลางหยิบรองเท้ามาใส่
“โอเคค้าบที่รัก เดียวจะพาไปทานข้าว “
“ใครที่รักนายห้ะ นายบ๊องบ้า “
“เธอไงที่รักฉัน” เดียวปั้ด กระโดดถีบเลยอีตานี้
“พอเถอะขี้เกียจเถียงละ เปลืองพลังงาน “
นั่งรถมาได้สักพักฉันก็รู้สึกว่านายบ๊องพามาที่โรงเรียนเลยไม่ได้พาไปร้านอาหาร
“ไหนนายบอกว่าจะพาไปทานข้าวไงไหนพามาโรงเรียนเลยละ”
“ก็พามาทานที่โรงเรียนไงโรงเรียนมีbreakfastตอนเช้าอยู่” ไอ้เราก็นึกว่าจะพาไปทานร้านอาหาร
“อ่อๆ ถ้าไม่อร่อยฉันฆ่านายแน่นายบ๊อง“ ทำหน้าโหด
“แหม่ๆอร่อยอยู่แล้ว เธอลงไปก่อนเลยน่ะเดียวฉันตามไปจอดรถก่อน”นายบ๊องก็จอดรถหน้าห้องอาหารให้ฉันลงไป
“อืมโอเคจ๊ะ” พอลงไปฉันก็ตกตะลึงมากเลย !! นี้มันอะไรกัน OoO
เอพริลเจออะไรต้องติดตามต่อไปน่ะค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ